Λόγια Ζωής Ιαν-Φεβ 10

2 Λόγια Ζωής2

Νέα πορεία

«…διά να γνωρίζητε την οδόν την οποίαν πρέπει να βαδίζητε· διότι δεν επεράσατε την οδόν ταύτην χθες και προχθές.»

(Ιησούς του Ναυή γ’ 4)

Από τα πολύ ενδιαφέροντα, γεμάτα διδάγ-ματα και πνευματικές αλήθειες, είναι τα κομ-μάτια της Αγίας Γραφής που μας μιλούν για την πορεία του λαού του Θεού προς τη γη Χα-ναάν, τη γη που έρεε μέλι και γάλα.

Σήμερα, τα παιδιά του Θεού, οι άνθρωποι που διάλεξαν να ακολουθήσουν τον Ιησού Χριστό στη ζωή τους έχουν και πάλι μια πο-ρεία, ένα δρόμο να διανύσουν, με στόχο τον Ουρανό, τη βασιλεία Του. Είναι ένα καθημε-ρινό περπάτημα μαζί με τον Χριστό, στα ίχνη Του, που άλλοτε έχει κοιλάδες δυσκολίας και θλίψης κι άλλοτε βουνοκορφές χαράς και ευ-τυχίας. Στην πραγματικότητα η πορεία αυτή είναι τόσο γεμάτη από το πρόσωπο του Κυ-ρίου, που και τα δύσκολα γίνονται πηγή χα-ράς και ανάπαυσης, στενής σύνδεσης με το Λυτρωτή μας.

Ιανουάριος - Φεβρουάριος 2010 33

Νέα πορεία

Μέσα στην άγνοια των περιστάσεων και την αμη-χανία που μας κυκλώνει, ο Θεός μας βεβαιώνει ότι στέκεται εκεί στο πλάι μας. Κι επειδή ακριβώς δε γνωρίζουμε τόσο συχνά, τι να διαλέ-ξουμε, πώς να φερθούμε, πώς να μιλή-σουμε, αξίζει τα αφεθούμε στα χέρια Του.

Όμως για να προσέξουμε το εδάφιο αυτό. Μήπως τάχα κανείς από μας έχει ξαναπε-ράσει αυτά τα μονοπάτια; Μήπως έχει στο παρελθόν διανύσει τους ίδιους δρόμους; Γε-μάτη σταυροδρόμια η ζωή μας, αποφάσεις που πρέπει να παίρνουμε ασταμάτητα και που ποτέ πριν δεν είχαμε ξανασυναντήσει. Μέσα στην άγνοια των περιστάσεων και την αμηχανία που μας κυκλώνει, ο Θεός μας βε-βαιώνει ότι στέκεται εκεί στο πλάι μας. Κι επειδή ακριβώς δε γνωρίζουμε τόσο συχνά, τι να διαλέξουμε, πώς να φερθούμε, πώς να μιλήσουμε, αξίζει τα αφεθούμε στα χέρια Του. Να Τον αφήσουμε να προηγείται στις εκλογές μας, να μην κάνουμε βήμα χωρίς Εκείνος να προπορεύεται.

Όχι, δεν διασχίσαμε χθες και προχθές τους ίδιους δρόμους. Είμαστε άμαθοι κι άσχετοι κι ο Θεός αυτό το γνωρίζει. Αν θέλουμε να περπατούμε με ασφάλεια, αξίζει να Τον εμπι-στευθούμε. Να ζητάμε με προσευχή την οδη-γία Του, να διεκδικούμε με προσευχή το άγιο, αγαθό θέλημά Του. Εμείς δε γνωρίζουμε, ο Θεός μας γνωρίζει. Εμείς δεν μπορούμε να προβλέψουμε, Εκείνος είναι ο προβλέπων. Ας Τον αφήσουμε με πίστη κι εμπιστοσύνη να πηγαίνει μπροστά κι εμείς να ακολουθούμε.


«Έτσι με βρήκε ο Χριστός»

Χαίρετε.

Λέγομαι Σάββας και σας γράφω από την Ισπανία που βρίσκομαι σε ένα χριστιανικό κέντρο αποτοξίνωσης. Είμαστε και αρκετοί Έλληνες εδώ… που όλοι δίνουμε καθημερι-νά μια μάχη ενάντια στον πονηρό, που μας είχε πολύ καιρό στην εξουσία του. Εγώ από πολύ μικρή ηλικία ήμουν στα ναρκωτικά και όσο θυμάμαι τον εαυτό μου δεν έχω κάνει ούτε μια καλή πράξη στη ζωή μου, πολλές φορές προσπάθησα να κόψω τα ναρκωτικά, αλλά μου ήταν αδύνατον. Μπορούσα χωρίς ναρκωτικά, αλλά χωρίς να κλέψω δεν μπο-ρούσα, με πολλή βοήθεια από την καημένη τη μητέρα μου και άλλους ανθρώπους γύρω μου, έκανα μάταιες προσπάθειες αλλά πά-ντα κάτι μου έφταιγε…


«Έτσι με βρήκε ο Χριστός»

Ερχόμενος σ’ αυτό το κέντρο, που υπάρχει και στην Ελλάδα, δεν ήρθα να γίνω χριστια-νός. Αλλά με το πέρασμα του καιρού άρχιζαν να ανοίγουν τα μάτια μου γιατί καθημερινά άκουγα για τον Λόγο του Θεού από άτομα που λέγανε τι αλλαγή έχει κάνει ο Χριστός στη ζωή τους και το πόσο χαρούμενοι είναι. Στην αρχή με παραξένευαν όλα αυτά, γιατί όλοι είναι καλά και μόνο εγώ ήμουν χάλια, μί-ζερος, φορτωμένος τόσο που εγώ ο ίδιος δεν μπορούσα να σηκώσω αυτό το βάρος, κά-ποιος με πλησίασε και μου είπε ότι υπάρχει ένα πρόσωπο που ακούει τους συντετριμμέ-νους στην καρδιά, που εγώ δεν τον γνωρίζω, αυτός όμως με γνωρίζει. Τον ρώτησα ποιος είναι και μου είπε είναι ο Ιησούς Χριστός, πή-γαινε σε Αυτόν και Αυτός θα δώσει ανάπαυ-ση στην ψυχή σου. Και έτσι έγινε.

Τώρα γνωρίζοντας την αλήθεια μπορώ να πω ότι είμαι χριστιανός, ναι, είμαι αμαρ-τωλός μπροστά στον Κύριο αλλά πλησιάζω κάθε μέρα κοντά να με συγχωρέσει και να με καθαρίσει. Μόνο Αυτός μπορεί να σώσει τον κόσμο.

Αυτά τα λίγα ήθελα να πω, μια μικρή μαρ-τυρία.

Ευχαριστώ πολύ.

«...με το πέρα-σμα του και-ρού άρχιζαν να ανοίγουν τα μάτια μου γιατί καθημε-ρινά άκουγα για τον Λόγο του Θεού από άτομα που λέγανε τι αλ-λαγή έχει κά-νει ο Χριστός στη ζωή τους και το πόσο χαρούμενοι είναι...»


Πραγματική ελευθερία

«Εν τη ελευθερία λοιπόν, με την οποί-αν ηλευθέρωσεν ημάς ο Χριστός, μένε-τε σταθεροί, και μη υποβληθήτε πάλιν εις ζυγόν δουλείας.» (Γαλάτας ε’1)

Ο Ιησούς Χριστός χαρίζει στον άνθρωπο ελευθερία. Την ίδια ώρα, που όλα και όλοι οι άλλοι πασχίζουν να μπλέξουν τον καθένα μας σε δεσμά και αιχμαλωσία, σε μόνιμη και ανεπίκλητη εξάρτηση, ο Χριστός μπορεί και ελευθερώνει. Συντρίβει τα δεσμά, μας απε-γκλωβίζει από όλα όσα μας ταλαιπωρούν και μας ταλανίζουν. Ο Ιησούς Χριστός ο ίδιος, το πρόσωπό Του, η ζωή Του, η αγάπη Του είναι η ελευθερία. Η αλήθεια Του είναι η ελευθερία μας.

Μα, από τι να ελευθερωθώ, εξανίστανται κάποιοι. Μια χαρά ελεύθερος είμαι και κάνω ό,τι θέλω, όποτε το θέλω. Αυτό ακριβώς εί-


Πραγματική ελευθερία

Ο Χριστός, αν Τον δια-λέξουμε και Τον ακολου-θήσουμε, μας ελευθερώνει από την κυ-ριαρχία της αμαρτίας, για να μας βάλει κάτω από το ζυγό της αγάπης Του. Και δεν είναι μόνο η αμαρτία... μας ελευθε-ρώνει από την ηθικο-διδασκαλία μας, τη νεκρή και στείρα, που πάνω της κά-ποιοι στηρί-ξαμε τη ζωή μας.

ναι η πλάνη. Υπόκεισαι στους νόμους της αμαρτίας, σ’ αυτό που ο παλιός, χαλασμέ-νος εαυτός σου υπαγορεύει, και θεωρείς τη σκλαβιά ελευθερία. Πόσο αλλιώτικη είναι η πραγματικότητα και πόσο αληθινά μας την παρουσιάζει ο Λόγος του Θεού.

Ο Χριστός, αν Τον διαλέξουμε και Τον ακολουθήσουμε, μας ελευθερώνει από την κυριαρχία της αμαρτίας, για να μας βά-λει κάτω από το ζυγό της αγάπης Του. Και δεν είναι μόνο η αμαρτία που εύκολα την καταλαβαίνουμε κοιτώντας μέσα μας και γύρω μας. Μας ελευθερώνει από την ηθικο-διδασκαλία μας, τη νεκρή και στείρα, που πάνω της κάποιοι στηρίξαμε τη ζωή μας. Μας ελευθερώνει από τις ψευδαισθήσεις μας, πως τάχα είμαστε καλοί και αποδεκτοί από τον Θεό, την ώρα που μόνο εγωισμό και εγωπάθεια είμαστε γεμάτοι. Μας ελευθερώ-νει από την πλανερή αυταπάτη, πως με τα καλά μας έργα θα μπορέσουμε να σταθού-με μπροστά στον Θεό.

Ας τρέξουμε σ’ Εκείνον. Ας Του παραδο-θούμε. Ας Τον αφήσουμε να αγγίξει τη ζωή μας, να μας ξαναγεννήσει σε νέο, πνευματι-κό άνθρωπο. Ας γευτούμε με πίστη τη μονα-δική ελευθερία που χαρίζει.


Ψάχνεις, αλλά πού;

Ίσως κι άλλες φορές συνέβηκε να σε πλησιάσουν και να σου μιλήσουν για τον Ιησού Χριστό. Είναι πολύ πι-θανό να αντιμετωπίζεις το Πρόσωπο αυτό όπως πολλοί στις μέρες μας, με κάποια παγωνιά ή και τέλεια αδια-φορία. Και τούτο γιατί πίστεψες και συ το μεγάλο ψέμα, πως ο Ιησούς Χριστός ανήκει στο παρελθόν, είναι κάτι το ξεπερασμένο και το άχρη-στο στις μέρες μας. Πιστεύεις πως έχουμε προοδεύσει αρκετά εμείς οι άνθρωποι, πως έχουμε στη διάθεσή μας ασύγκριτες δυνατότητες, αξιο-ζήλευτη γνώση και δύναμη και έτσι φτιαγμένοι δεν χρειαζόμαστε τον Ιη-σού, δεν έχει χώρο η ζωή μας γι’ Αυ-τόν. Άλλωστε είναι και θέμα χρόνου. Είναι τόσο δυσεύρετο αυτό το αγαθό σήμερα. Ποιος έχει καιρό να ασχο-ληθεί…;



Η μέρα κυλά-ει κατάμεστη από το πρωί. Όνειρα, σχέ-δια χαράζο-νται, σκέψεις αυλακώνουν τη ζωή μας, το μυαλό μας τρέχει προς όλες τις κα-τευθύνσεις. Εναλλακτικές λύσεις, στρα-τηγικές για να πετύχουμε τους στόχους μας... Δύσκο-λα βρίσκεις χρόνο για να ασχοληθείς με τον εαυτό σου.

Μοιάζουν αληθινά όλα αυτά που σκέ-φτεσαι. Άλλωστε, αν κοιτάξουμε γύρω μας, θα δούμε τη ζωή και τους ανθρώπους, που στροβιλίζονται με ταχύτητα και θόρυβο τρομακτικό. Συμφωνίες κλείνονται, υποθέ-σεις, συμβούλια, τηλέφωνα πυρωμένα, πε-ριουσίες ξοδεύονται καθημερινά. Η μέρα κυλάει κατάμεστη από το πρωί. Όνειρα, σχέδια χαράζονται, σκέψεις αυλακώνουν τη ζωή μας, το μυαλό μας τρέχει προς όλες τις κατευθύνσεις. Εναλλακτικές λύσεις, στρατη-γικές για να πετύχουμε τους στόχους μας… Δύσκολα βρίσκεις χρόνο για να ασχοληθείς με τον εαυτό σου, με το σπιτικό σου. Έτσι είναι, έχεις δίκιο.

Μα αν καταφέρεις και βγεις για λίγο έξω από τούτο τον κυκεώνα, που λέγεται σύγ-χρονη ζωή, και παρατηρήσεις τους ανθρώ-πους, θα διαπιστώσεις πως δεν περπατούν, δεν τρέχουν, όπως νόμιζες, αλλά σέρνονται αλυσοδεμένοι. Θα δεις και τον εαυτό σου εκεί μέσα. Δεν ζουν έτσι οι άνθρωποι επειδή τους αρέσει. Είναι καταδικασμένοι να ζουν έτσι. Η καθημερινότητά τους είναι πάλεμα, δεν είναι απόλαυση. Κυλάει μέσα σε αγωνί-ες και άγχος, χωρίς χαρά. Τα εμπόριά τους, οι επιδιώξεις τους, τα αιχμηρά τους προβλή-ματα είναι αλυσίδες που τις σέρνουν ισοβίτι-κα, χωρίς να μπορούν να απαλλαγούν.


Θα δεις και κάτι άλλο, ίσως πιο τραγικό. Δαπανώνται και ξοδεύουν τη ζωή τους ολό-κληρη για να βρουν κάποια ικανοποίηση, να χορτάσουν, να φτάσουν τους στόχους τους. Μα αντί για απόλαυση συναντάς μοναξιά, πίκρα, βουρκωμένα μάτια. Τα δράματα της εποχής μας. Θέλουν να χαρούν, αυτός είναι ο στόχος τους, μα φαντάζει τόσο άπιαστος, τόσο μακρινός. Πες μου, ξέρεις πολλούς να απολαμβάνουν αυτά που κερδίζουν, αυτά που αποχτούν;

Είχαμε αρχίσει την κουβέντα μας για τον Ιησού Χριστό. Το ζωντανό αυτό Πρόσωπο, που ελαφρά και επιπόλαια οι άνθρωποι διέ-γραψαν από τη ζωή τους σαν άχρηστο και περιττό. Κάτι που ίσως δεν γνωρίζεις είναι πως ο Ιησούς είναι πολύ σύγχρονος, πολύ προσγειωμένος και πραγματικός, όσο δεν φαντάζεσαι. Στις μέρες που έζησε εδώ στη γη μας μίλησε για εμπόριο, για συναλλαγές και για επενδύσεις. Μίλησε για τόκους, για ποσοστά, για κέρδος εμπορικό. Γνώριζε καλά τα τραπεζικά συστήματα της εποχής Του. Μίλησε και για ζημία. Είναι Αυτός που είπε το τόσο δυνατό: «επειδή τι ωφελείται άνθρωπος, εάν τον κόσμον όλον κερδήση, την δε ψυχήν αυτού ζημιωθή;» (Ματθαίος ις’ 26).


Οι άνθρωποι θέλουν να χαρούν, αυτός είναι ο στό-χος τους, μα φαντάζει τόσο άπιαστος, τόσο μακρινός. Πες μου, ξέρεις πολλούς να απολαμβάνουν αυτά που κερ-δίζουν, αυτά που αποχτούν; Θέλω να σου πω, πως ο Ιησούς Χρι-στός η μόνη και μόνιμη ανάγκη της ζωής... Αυτό που ο Ιησούς προσφέρει δεν είναι μερικές λύσεις, μα ο ίδιος ο εαυτός Του.

Θέλω να σου πω, πως είναι ο Ιησούς Χρι-στός η μόνη και μόνιμη ανάγκη της ζωής σου. Ψάχνεις και αρπάζεις κάθε προσφορά και υπόσχεση για ικανοποίηση σε τούτο τον κόσμο, και αυτό γιατί έχεις κλείσει πεισμα-τικά έξω από τη ζωή σου τον Ιησού. Αυτός είναι η ανάγκη σου, Αυτόν διψά η ψυχή σου. Αυτός είναι η ειρήνη και η γαλήνη που λα-χταράς και δεν αγοράζεται με τίποτα σε τού-το τον κόσμο. Αυτός είναι το στήριγμα και η ασφάλεια που αναζητάς απελπισμένα. Αυτό που ο Ιησούς προσφέρει δεν είναι μερικές λύσεις ή κάποιες κατευθυντήριες γραμμές, μα ο ίδιος ο εαυτός Του. Για να ακουμπήσεις στους ώμους Του το φορτίο της ζωής, που κάθε μέρα γίνεται και πιο σκληρή. Για να έχεις τη σοφία και την αγάπη Του σύμβουλο και οδηγό σου. Για να έχεις το χαμόγελό Του δροσιά στην ξεραΐλα γύρω σου, όταν όλες οι καρδιές των ανθρώπων δίπλα σου σφα-λίσουν για σένα. Για να έχεις πλάι σου φίλο πιστό, γεμάτο προσωπική αγάπη για σένα.

Πες μου, δεν αναγνωρίζεις στις παραπά-νω γραμμές αυτό που πραγματικά ζητάς στη ζωή σου; Δεν είναι αυτή η βαθιά ανάγκη σου; Γιατί λοιπόν αρνιέσαι να ταπεινωθείς μπροστά Του και να Του ζητήσεις να γίνει Κύριος και Λυτρωτής σου; Γιατί προτιμάς



πεσμένος μπρούμυτα στο χώμα να ρουφάς από τα βρώμικα βουρκονέρια, τα πικρά, της αμαρτίας για να σβήσεις τη δίψα σου και αρνιέσαι το νερό το ζωντανό, που θα σε ξεδιψάσει αιώνια; Γιατί «πας όστις πίνει εκ του ύδατος τούτου, θέλει διψήσει πάλιν· όστις όμως πίη εκ του ύδατος το οποίον εγώ θέλω δώσει εις αυτόν, δεν θέλει διψήσει εις τον αιώνα». (Ιωάννης δ’ 13, 14)

Όλα τα τεύχη του περιοδικού ΛΟΓΙΑ ΖΩΗΣ του 2009, δε-μένα σε έναν πολύ όμορφο και περιποιημένο τόμο, με μεγάλη ποικιλία θεμάτων, όπως ανάλυ-ση της Αγίας Γραφής, επίκαιρα σχόλια, ιστορίες.

Eίναι ένα θαυμάσιο δώρο για φίλους, αδελφούς, συνεργάτες, παιδιά, εγγόνια.

ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΕΣ ΕΚΔΟΣΕΙΣ «ΛΟΓΙΑ ΖΩΗΣ»:ΤΑΧΥΔΡΟΜΙΚΗ ΘΥΡΙΔΑ 50438/14110 Ν. ΗΡΑΚΛΕΙΟ - ΕΛΛΑΣ

e-mail: [email protected]

ΚΥΚΛΟΦΟΡΕΙ ΣΕ ΤΟΜΟαπό το 1925

Μπορείτε να μας παραγγείλετε όσα αντίτυπα θέλετε, να σας τα στείλουμε ταχυδρομικώς ΔΩΡΕΑΝ.


Συντετριμμένος

«Εγώ κατοικώ εν υψηλοίς, και εν αγίω τόπω, και μετά του συντετριμμένου την καρδίαν, και του ταπεινού το πνεύμα…» (Ησαΐας νζ’ 15)

Μια μεγάλη αλήθεια. Άγνωστη δυστυχώς στους πολλούς. Μεγάλη εντύπωση μου έκανε όταν για πρώτη φορά συνειδητοποίησα ότι ο άνθρω-πος, και ας μη μιλούμε με αόριστο και γενικό τρόπο, ας το παίρνουμε προσωπικά, εσύ και εγώ γεννηθή-καμε και προοριζόμαστε να είμαστε κατοικητήριο του Θεού.

Πολύ συχνά λέγεται και ξαναλέγεται «να κατοικήση ο Χριστός διά της πίστεως εν ταις καρδίαις υμών» (Εφεσίους γ’ 17). Οπωσδήποτε είναι μεγάλο και θαυμαστό. Γιατί η κατοίκηση δεν είναι απλή παραμονή επειδή μέχρι τότε δεν είχε κατοικία, αλλά εγκατεστημένος ο Κύ-ριος μέσα στην καρδιά μας αναλαμβάνει και τη διακυβέρνηση του οίκου. Τώρα πια δεν είναι δυνατόν να υπάρχει το δικό μας θέλημα, θα υπάρχει η δική Του διακυβέρνηση του οίκου, δηλαδή της ζωής μας και της ύπαρξής μας.


Εμείς προ-σευχόμαστε ο Θεός να μας αλλάξει και

να μας κάνει «σύμμορφους του Χριστού»

Όμως αυτά για να γίνουν είναι ανάγκη να γίνει μια

προπαρασκευή στη ζωή μας.

Για να σε πάρει στα χέρια Του ο Κύριος και

να σε ξαναπλά-σει στο δικό

Του σχέδιο και στο δικό Του

σχήμα, πρέπει οπωσδήποτε να

περάσεις από το «συντετριμ-

μένος».

Μα υπάρχει όρος για να γίνει αυτή η με-τεγκατάσταση του Κυρίου μέσα στην καρδιά μας. Πρέπει η καρδιά μας να είναι «συντε-τριμμένη». Είναι μια λέξη παράξενη και αφύ-σικη κατάσταση. Συντριμμένος είναι κάποιος που είναι συντρίμμια. Και συντρίμμια, όπως ξέρουμε, είναι, μια ενότητα σπασμένη, σε κομμάτια. Πολλά, μικρά και άμορφα, που δεν σου θυμίζουν τίποτα από το παλιό και ούτε μπορούν να επανασυναρμολογηθούν.

Ίσως αναγκαστούμε να πούμε πρωτάκου-στα και φαινομενικά δυσάρεστα πράγματα. Για να σε πάρει στα χέρια Του ο Κύριος και να σε ξαναπλάσει στο δικό Του σχέδιο και στο δικό Του σχήμα, πρέπει οπωσδήποτε να περάσεις από το «συντετριμμένος». Και εδώ αποκαλύπτεται πως η μορφή και το σχήμα μας, ο χαρακτήρας μας και η ψυχοσύνθεσή μας είναι από τον εχθρό μας το διάβολο δι-αμορφωμένα, από τους δικούς του σκοπούς και σχέδια. Βέβαια εμείς προσευχόμαστε και ζητάμε ο Θεός να μας αλλάξει και να μας κά-νει «σύμμορφους του Χριστού» (Ρωμαίους η΄ 29). Όμως αυτά για να γίνουν είναι ανάγκη να γίνει μια προπαρασκευή στη ζωή μας. Και η προπαρασκευή αυτή για να πάρουμε την ομοίωση, την πλήρωση και πληρότητα του Θεού, βρίσκεται ακριβώς εδώ. Συντετριμμέ-νος. Να γίνουμε συντρίμμια. Και έτσι γίνεται μόνο.


ΔΙΜΗΝΙΑΙΟ ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΟ ΠΕΡΙΟΔΙΚΟ•ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΣ - ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΣ 2010 - Αρ. 588•ΚΩΔ.: 2437

•ΣΥΜΒ. ΤΙΜΗ ΤΕΥΧ. 0,03 ευρώ – ΕΚΔΟΤΗΣ-ΔΙΕΥΘΥΝΤΗΣ: ΟΡ. ΦΡΑΓΚΟΠΟΥΛΟΣ•ΙΔΙΟΚΤΗΤΗΣ: ΕΛΕΥΘΕΡΑ ΕΥΑΓΓΕΛΙΚΗ ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΑΘΗΝΩΝ – ΔΙΕΥΘΥΝΣΗ: ΑΛΚΙΒΙΑΔΟΥ 3 – 10439 ΑΘΗΝΑ – ΤΗΛ: 210 8210159 – 210 2825126

•e-mail: [email protected]• internet: http://www.logiazois.grΔΙΑΝΕΜΕΤΑΙ ΔΩΡΕΑΝ, Η ΕΚΔΟΣΗ ΤΟΥ ΣΤΗΡΙΖΕΤΑΙ ΑΠΟΚΛΕΙΣΤΙΚΑ ΣΕ ΠΡΟΑΙΡΕΤΙΚΕΣ ΕΙΣΦΟΡΕΣ ΑΓΑΠΗΣ

ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ – ΕΚΤΥΠΩΣΗ: ALTA GRAFICO Α.Ε., ΡΑΒΕΝΙΩΝ 9, 136 71 Κ. ΑΧΑΡΝΕΣ, ΤΗΛ.: 210 2314359

ΔΕΝ ΕΧΟΥΜΕ ΚΑΜΙΑ ΣΧΕΣΗ ΜΕ ΤΟΥΣ ΧΙΛΙΑΣΤΕΣ ΄Η ΜΑΡΤΥΡΕΣ ΤΟΥ ΙΕΧΩΒΑ

ΕΠΙΣΤΟΛΕΣ – ΕΜΒΑΣΜΑΤΑ – ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗ ΕΝΙΣΧΥΣΗ:Με ταχυδρομική επιταγή στη διεύθυνση του περιοδικού:

ΟΡ. ΦΡΑΓΚΟΠΟΥΛΟΣ, Ταχ. Θυρ. 50438 Τ.Κ. 141 10 Ν. ΗΡΑΚΛΕΙΟ - HELLAS

Συντετριμμένος

Όταν προσερχόμαστε με τα αιτήματα και τους πόθους για την τελείωση, ο Κύριος μας περνά από μεγάλες θλίψεις και σκληρές δο-κιμασίες. Το βεβαιώνουν όλοι οι συγγραφείς και ερμηνευτές των βιβλικών κειμένων και καταστάσεων. Μετά από αυτό το συντριμμό, χάνεται και εξαφανίζεται κάθε ίχνος πεποί-θησης στον εαυτό μας, όπως και άλλα υπο-στασιακά στοιχεία, και γινόμαστε συντρίμμια και τότε μπορεί στη ζωή μας ο Κύριος και εγκαθίσταται στην καρδιά μας και αναλαμ-βάνει την κυριαρχία και τη δύναμη. Είναι η έμπρακτη αρχή του «απαρνησάσθω εαυτόν» (Ματθαίος ις’ 24).

Εφόσον λοιπόν πραγματικά τα ποθούμε και τα ζητούμε, την πρόοδο, την τελείωση, το «να κατοικήσει ο Χριστός στην καρδιά μας» (Εφεσίους γ’ 17), απαραίτητος και απαράβα-τος όρος είναι ο συντριμμός.

Λόγια Ζωής Ιαν-Φεβ 10

Documents

Transcript of Λόγια Ζωής Ιαν-Φεβ 10