∆εκέµβριος 201 2

Τεύχος 1 0

Κάποιες σκέψεις που θα θέλαµε ναµοιραστούµε µαζί σας µέσα από τηνεφηµερίδα µας έχουν σαν θέµα την Ξενοφοβία,

το φόβο δηλαδήγια κάθε τι τοξένο και τοδιαφορετικό.Φοβάµαι τονάλλον, σηµαίνειεπιφυλάσσοµαι,κοιτώκαχύποπτα,αποδοκιµάζω µεµορφασµό,ενοχλούµαι,αποστρέφω τοβλέµµα µου και

προσπερνώ, υποτιµώ µε λόγια ή χωρίς,σιγοψιθυρίζω υποτιµητικές εκφράσεις. Αν ηξενοφοβία δεν προσεχθεί, εύκολαµετατρέπεται σε ρατσισµό. Ρατσισµός σηµαίνεινα διακρίνεις και να µεταχειρίζεσαι άσχηµαέναν άνθρωπο λόγω εθνικότητας, φυλής,θρησκευτικών πεποιθήσεων, διαφοράς τάξεωνκαι άλλων ιδιαιτεροτήτων. Ρατσισµός σηµαίνειβία, ξυλοδαρµοί στις γειτονιές, γκέτο,απαγόρευση άσκησης δικαιωµάτων.

Να λοιπόν η ιστορία που φτιάξαµε, στηνπροσπάθειά µας να καταλάβουµε καλύτερατην έννοια της ξενοφοβίας.

Στην εποχή µας και κάπου εδώ κοντά µας,υπήρχε ένας πολύ όµορφος κήπος γεµάτος

άσπρες µαργαρίτες. Την ηµέρα οι µαργαρίτεςλικνίζονταν στο αεράκι, λιάζονταν κάτω απότον ήλιο, κουβέντιαζαν και µοσχοβολούσαν.Μόλις έπεφτε το βράδυ, µετατρέπονταν οιρίζες τους σε ποδαράκια και χόρευαν όλεςµαζί κάτω από το φεγγάρι.

Ένα πρωινό, καθώς ξύπνησαν είδαν πωςανάµεσά τους είχε φυτρώσει µια κατακόκκινηπαπαρούνα. Στην αρχή παραξενεύτηκαν: “Πωπω, πόσο διαφορετική είναι από µας! ”

Στη συνέχειαφοβήθηκαν:“Ποια να είναι,άραγε;”, “Απόπού έχει έρθει; ” ,“Τι σκοπεύει νακάνει; ” .

“Να δεις που θακοκκινίσουµε καιεµείς εξαιτίαςτης.”, “Θα µαςπάρει το χώµα,το νερό και τονήλιο. .” , “Θαχαλάσει τηνοµορφιά τουκήπου µας! ”.

Αυτά ψιθύριζανκαι ούτεπλησίαζαν, ούτε µίλαγαν στην παπαρούνα πουαναρωτιόταν για τη συµπεριφορά τους:“Μα

ΗΗ ΔΔΙΙΑΑΦΦΟΟΡΡΑΑ ΑΑΞΞΙΙΖΖΕΕΙΙ ΤΤΗΗ ΦΦΙΙΛΛΙΙΑΑΤο ότι ε ι µ α ι δ ι αφορετι κός δεν σηµα ι νε ι ότ ι ε ι µ α ι κακός

Αλήθεια, τι θα απαντούσατε στην ερώτηση:“Υπάρχει πράσινο στη γειτονιά σας και αν ναι ποια είναι η σχέση σας µε αυτό; ”Η δική µας απάντηση είναι οι παρακάτω φωτογραφίες και παρατηρήσεις που άλλοτεπροκαλούν χαρά και άλλοτε λύπη.. .

“Το δέντρο στην αυλή του σχολείου ζει πολλά χρόνια και θα ζήσει ακόµα περισσότερα.Μπορείς να σκαρφαλώσεις στον κορµό του και την άνοιξη βγάζει ανθάκια που όταν τα τρίψειςστα χέρια σου µυρίζουν υπέροχα. Το όνοµά του είναι φυτολάκα και µας γεµίζει χαρά γιατίφωτίζει το σχολείο. Το ποτίζει η βροχή και το κλαδεύει ο δήµος.”“Είχαµε και φοίνικες στο σχολείο. Κάποια στιγµή αρρώστησαν και έτσι τους έκοψαν και έριξαναπό πάνω τσιµέντο.”“Μια µέρα ήρθαν και φύτεψαν στην αυλή αµυγδαλιές και αγγελικές. Κανείς δεν τις φρόντισε καιαυτές πέθαναν.”

“∆ίπλα στο σπίτι µου υπάρχει ένα δέντρο, µια όµορφη νεραντζιά. Οι άνθρωποι όταν γυρνούναπό τη δουλειά βάζουν τις µηχανές τους πάνω στο χώµα του δέντρου και το καταστρέφουν.”“Απέναντι από το σπίτι µου έχω µια πλατεία που είναι γεµάτη δέντρα.Αγριοκαστανιές,αγγελικές, φοίνικες και ένα µεγάλο πλάτανο, που τα φροντίζει ο δήµος και οιάνθρωποι που µένουν τριγύρω. Ο πλάτανος το πρωί κάνει ίσκιο από τον ήλιο και τα παιδιά

γιατί, αφού είµαστε όλα λουλούδια, αφούυπάρχει χώρος για όλους. . . ”

Μια µέρα κάποιες γειτόνισσες της παπαρούναςάκουσαν µια υπέροχη φωνή να έρχεται από τηµεριά της. Το βράδυ η φωνή έγινε ακόµα πιοµαγευτική και οι µαργαρίτες άρχισαν ναχορεύουν γεµάτες όµορφα συναισθήµατα, νανιώθουν την µουσική µέσα τους και όχι απλά νατην ακούν. Με τη βοήθεια της παπαρούνας, οιµαργαρίτες κατάλαβαν πως ο χορός τους

έγινε πιο ρυθµικός και έτσι από εκείνο τοβράδυ γεννήθηκε µια καταπληκτική φιλία καισυνεργασία µεταξύ τους.

Από την ιστορία µας αυτή, µπορούµε νακαταλάβουµε πως δεν πρέπει να φοβόµαστε τοδιαφορετικό. Να µη φοβόµαστε να τοπλησιάζουµε, να προσπαθούµε να τοκαταλάβουµε και µαζί να αγωνιζόµαστε για ναπετύχουµε µια καλύτερη ζωή!

Οµάδα εφηµερίδας

ΤΑ ΔΕΝΤΡΑ ΤΗΣ ΓΕΙΤΟΝΙΑΣ ΜΑΣ

Πόσοι από εσάς έχετε σκεφτεί να πάτε σεΕΠΑΛ;

Εγώ, πάντως, διάλεξα να πάω στο ΕΠΑΛ καιµάλιστα στην ειδικότητα της νοσηλευτικής. ΣτοΕΠΑΛ µπορείς να βρεις διάφορες ειδικότητεςόπως: βρεφοκόµος, µηχανικός,γεωπόνος,πληροφορικός κ.α. Το ΕΠΑΛ είναι ένακανονικό λύκειο που σε εξειδικεύει στηνειδικότητα που θέλεις.

Τα πράγµατα στο ΕΠΑΛ δεν είναι πολύδιαφορετικά από το γενικό λύκειο. Ταµαθήµατα της ειδικότητας ξεκινούν απόδευτέρα λυκείου,αλλά παράλληλα, κάνεις καιµαθήµατα γενικής παιδείας π.χ. µαθηµατικά,ιστορία, αλλά όχι αρχαία. ∆εν είναι τόσοεύκολα όπως πιστεύουν πολλά παιδιά. Πρέπει

να παλέψεις για να αποκτήσεις αυτό πουθέλεις, µα στο τέλος θα τα καταφέρεις.

Το ΕΠΑΛ σου παρέχει ένα απολυτήριο αλλάκαι µια ειδικότητα. Από αυτό βγαίνεις βοηθόςενώ αν θες να µορφωθείς περισσότεροµπορείς να συνεχίσεις στα ΤΕΙ και µετά ίσωςσε κάποιο πανεπιστήµιο για να γίνεις γιατρός,δάσκαλος κ.α.

Στο 3ο ΕΠΑΛ που φοιτώ όλοι οι καθηγητέςείναι καλοί. Όσο για τα παιδιά δεν είναι τόσοσκληρά όπως µπορεί να πιστεύει κανείς. Ταµαθήµατα είναι πολύ ωραία και όχι ιδιαίτεραπερίπλοκα, είναι απλά ξεκάθαρα. Για όλουςαυτούς τους λόγους διάλεξα το ΕΠΑΛ, διότιέχω µόνο να κερδίσω πράγµατα και όχι ναχάσω

ΓΙΑΤΙ ΕΠΕΛΕΞΑ ΤΟ ΕΠΑΛ (Επαγγελµατικό Λύκειο)

παίζουν µαζί του, κρύβονται από πίσω του καθώς παίζουν κρυφτό”“Το χώµα της νεραντζιάς που είναι έξω από το σπίτι µου έχειξεραθεί και τη λυπάµαι.”“Έχω ένα δέντρο έξω από το σπίτι που δεν ξέρω το όνοµά του.”“Απέναντι από τους ∆ρόµους Ζωής είναι µια συκιά που το χειµώνατης πέφτουν τα φύλλα και το καλοκαίρι τα παιδιά τρώνε τα σύκαπου βγάζει . Κανείς δεν την φροντίζει τη συκιά αυτή.”“Έξω από το σπίτι µου έχω µια νεραντζιά. Μια εποχή του χρόνου ηγιαγιά µου παίρνει τα νεράντζια της και φτιάχνει ένα πολύ όµορφογλυκό. Η γιαγιά µου είναι αυτή που κατεβαίνει από τον τέταρτοόροφο και µε το ποτιστήρι της ποτίζει το δέντρο.”“Στις µουριές που βρίσκονται απέναντι από το σπίτι µου,βρήκαντροφή και σπίτι κάποιοι µεταξοσκώληκες.”Μελετώντας καταλάβαµε πως τα δέντρα οµορφαίνουν την πόληµας, αλλά κυρίως παράγουν το τόσο πολύτιµο οξυγόνο και απορροφούν το διοξείδιο του

άνθρακα, που είναι η αιτία για τις αρνητικέςαλλαγές στο κλίµα του πλανήτη µας. Τα φύλλατους συγκρατούν τις βλαβερές ουσίες πουβγάζουν τα αυτοκίνητα. Το καλοκαίρι µαςχαρίζουν τη δροσιά και τη σκιά τους. Ενώ στακλαδιά τους µαζεύονται πουλιά. Τα δέντρα στηγειτονιά µας είναι λιγοστά και παραµεληµένα Αςαρχίσουµε να τα φροντίζουµε, λοιπόν, όσοπερισσότερο µπορούµε και ας φωνάξουµε όλοιµαζί το σύνθηµα:ΟΧΙ ΣΤΟ ΤΣΙΜΕΝΤΟ, ΝΑΙ ΣΤΟ ΠΡΑΣΙΝΟ!

Οµάδα εφηµερίδας

Ντοµπρίνκα

Κατάληψη, κατάληψη! Εϊ, Αχµέτ, είσαι υπέρ ή

κατά της κατάληψης;

Για να αποφασίσω θέλω να ξέρω τους λόγους,

απαντάει ο Αχµέτ.

Κάποιοι µιλάνε για έλλειψη καθηγητών και βιβλίων

και κάποιοι άλλοι απλά θέλουν να χάσουµε

µάθηµα.

Αν θες να ακούσεις τη δική

µου γνώµη, οι καταλήψεις

µας στερούν πράγµατα και

δεν µας βοηθάνε: Πρώτον,

χάνουµε µαθήµατα που

είναι στην εξεταστέα ύλη και

µετά για να την καλύψουµε

τρέχουµε και δεν φτάνουµε.

∆εύτερον, χάνουµε

εκδροµές, περιπάτους, και

στη χειρότερη µέρες από τις

διακοπές µας. Τρίτον,

τεµπελίαζουµε και έτσι το

µυαλό σταµατάει να

δουλεύει . Στερούµαστε από τις γνώσεις µας.

∆υστυχώς οι περισσότεροι µαθητές είναι υπέρ της

κατάληψης και όχι κατά επειδή δεν σκέφτονται τι

κακό κάνουν στον εαυτό τους, είπε η Ντοµπρίνκα

µπαίνοντας και αυτή στην κουβέντα.

Εγώ πάλι είµαι υπέρ της κατάληψης γιατί όταν οι

µαθητές θέλουµε να πούµε κάτι στους δασκάλους

και να διεκδικήσουµε αυτά που δικαιούµαστε, η

κατάληψη είναι ένας τρόπος για να τους κάνουµε

να µας ακούσουν, είπε η Βασιλική.

Κοίτα, εγώ είµαι κατά των καταλήψεων, αφού

αυτές µπορούν να αντικατασταθούν από άλλους

τρόπους αντίστασης. Για παράδειγµα µπορεί να

πάει το δεκαπενταµελές, µε σοβαρά και όχι

βλακώδη αιτήµατα και να µιλήσει µε τη διεύθυνση

του σχολείου, ή να µοιράσουµε έντυπα µε την

άποψή µας, ή ακόµα να διοργανώσουµε µια

πορεία απάντησε ο Αχµέτ µετά από σκέψη και

αφού άκουσε τις απόψεις των άλλων παιδιών.

Έχω να πω και άλλα δυο αρνητικά για τον τρόπο

που γίνονται οι καταλήψεις: Το πρώτο έχει να

κάνει µε τις καταστροφές που γίνονται κατά τη

διάρκεια των καταλήψεων στα σχολεία και που

σίγουρα δεν κάνουν την εκπαίδευση καλύτερη. Το

δεύτερο είναι πως ενώ τα περισσότερα παιδιά

υποστηρίζουν την κατάληψη, λίγοι είναι αυτοί που

εµφανίζονται στο σχολείο κατά τη διάρκεια της.

Αυτό δείχνει πως δεν ξέρουµε τους σωστούς

λόγους για τους οποίους γίνεται µια κατάληψη,

πως δεν είµαστε υπεύθυνοι και συνεπείς µε τις

αποφάσεις µας, είπε ένα από τα παιδιά της

παρέας.

Αλήθεια ποιος από µας πιστεύει πως η εκπαίδευση

γίνεται µε σωστό τρόπο και

πως τα σχολεία προσφέρουν

αυτό που πρέπει;

Ακούστηκαν διάφορα

αρνητικά σχόλια για το πώς

λειτουργεί το σχολείο, και

για το τι πρέπει να αλλάξει

από όλα τα παιδιά της

οµάδας που συζητούσε. Και

ο διάλογος συνεχίστηκε.

Κατά την γνώµη µου, οι

µαθητές θα έπρεπε να

αγωνιζόµαστε για

περισσότερη µόρφωση, για καλύτερα βιβλία και

αίθουσες, για τη δηµιουργία βιβλιοθηκών και

εργαστηρίων,για την βαθύτερη επιµόρφωση και

ενηµέρωση των δασκάλων µας, για ένα σχολείο

που δεν θα είναι βαρετό, για να σταµατήσουν να

ξοδεύουν λεφτά για όπλα και να φτιάξουν

καλύτερα σχολεία κάτι που θα µας βοηθήσει να

γίνουµε καλύτεροι άνθρωποι,συµπλήρωσε κάποια

µαθήτρια.

Εγώ πιστεύω ότι η κατάληψη είναι το τελευταίο

µέσο για να πετύχουµε τα αιτήµατα µας για

βελτίωση του εκπαιδευτικού συστήµατος.

Υπάρχουν πολλά πράγµατα που πρέπει να

διεκδικήσουµε για να έχουµε µια καλύτερη

εκπαίδευση, αλλά αυτό πρέπει να γίνει µε

σοβαρότητα, ευθύνη και συνέπεια. Τα άδεια

κτήρια δεν βελτιώνουν κανένα µαθητή!

Αυτά και άλλα τέτοια ακούστηκαν και γέµισαν µε

σκέψεις τα παιδιά για το τι να αποφασίσουν και τι

να κάνουν ώστε ο αγώνας τους για καλύτερη

παιδεία να έχει αποτέλεσµα.

Οµάδα Εφηµερίδας:

Αχµέντ, Αντράντα, Βασιλική, Μάµτα, Μιρέµ, Ντοµπρίνκα, Χανιφέ, Χριστίνα, ∆άφνη, Έστερ, Ιωάννα

N A I O X I Κ Α Τ Α Λ Η Ψ Ε Ι Σ ;

Οµάδα εφηµεριδας