Μιχαέλλα ΚιττήραΑδαμαντία Στεργίου

Η χριστουγεννιάτικη ευχή του Ζακ

Μια φορά και ένα καιρό σε μια πόλη της Γαλλίας ζούσε ένα μικρό επτάχρονο αγοράκι με το όνομα Ζακ. Ο Ζακ όμως δεν ζούσε με την οικογένεια του, αλλά με πολλά παιδάκια σε ένα οικοτροφείο.

Καθώς πλησίαζαν τα Χριστούγεννα ο μικρός Ζακ σκεφτόταν όλο και περισσότερο ότι θα ήθελε την οικογένεια του και ένιωθε μοναξιά. Βράδυ και πρωί ονειρευόταν την στιγμή που θα βρισκόταν στην αγκαλιά της μητέρας και του πατερά του.

Έτσι ένα πρωινό ξύπνησε και γεμάτος λαχτάρα αποφάσισε να γράψει ένα γράμμα στον Άγιο Βασίλη. Ο Ζακ δεν ήθελε ούτε κάποιο παιχνίδι ούτε ρούχα, το μοναδικό πράγμα που ευχόταν ήταν να ξανασμίξει με τους γονείς και τον μεγαλύτερο αδελφό του.

Την παραμονή των Χριστουγέννων τα παιδιά του οικοτροφείου μαζί με τις δασκάλες τους βγήκαν στα σπίτια της γειτονιάς για να πούνε τα κάλαντα και να γεμίσουν τους δρόμους με τις χαρούμενες φωνές τους, μεταδίδοντας έτσι το πνεύμα των Χριστουγέννων.

Ανήμερα των Χριστουγέννων ,λοιπόν, το οικοτροφείο ως ένδειξη αλληλεγγύης και ανθρωπιάς αποφάσισε να βοηθήσει την εκκλησία της ενορίας να μοιράσουν τρόφιμα και ρούχα στους απόρους της γειτονιάς. Με τον τρόπο αυτό θα έδιναν την ευκαιρία και σε άλλους ανθρώπους να χαρούν τα Χριστούγεννα.

Βλέποντας αυτά ο Ζακ κατάλαβε πόσο τυχερός είναι που έχει ένα σπίτι και τα απαραίτητα αγαθά για να μπορεί να ζήσει, έχοντας για παρέα τους μικρούς του φίλους. Έτσι άφησε πίσω του ότι τον στενοχωρούσε και αποφάσισε πως μπορεί να είναι χαρούμενος με όσα έχει.

Ενθουσιασμένος λοιπόν ξεκίνησε να βοηθά και εκείνος όσο μπορούσε σκορπίζοντας έτσι το πνεύμα των Χριστουγέννων και ανακαλύπτοντας την πραγματική σημασία τους.

Το βράδυ λοιπόν κάνοντας μία τελευταία βόλτα στο εμπορικό συνάντησε τον Άγιο Βασίλη. Αμέσως έτρεξε πάνω του γεμάτος χαρά. Του ψιθύρισε στο αυτί πως βρήκε για λίγο την ευτυχία αλλά για να κρατήσει χρειαζόταν ακόμα την οικογένεια του και κυρίως τον αδελφό του τον Φράνκο που έχασε μετά από ένα τραγικό συμβάν όταν ο ίδιος ήταν ακόμα μωρό.

Με μιας τα μάτια του Άγιου Βασίλη φωτίστηκαν και δάκρυα άρχισαν να κυλούν. Βγάζει το κόκκινο σκουφί και τραβά την ψεύτικη γενειάδα. Αγκαλιάζει τον μικρό Ζακ, του αποκαλύπτει πως εκείνος είναι ο Φράνκο ο χαμένος αδερφός του και του υπόσχεται πως δεν πρόκειται να τον ξαναφήσει να φύγει μακριά του.

Την παραμονή της Πρωτοχρονιάς ο Φράνκο πήγε στο οικοτροφείο για να πάρει τον Ζακ και να ζήσουνε μαζί σαν οικογένεια. Ο Ζακ έφυγε από εκεί γεμάτος χαρά και ευτυχία , περνώντας τα καλύτερα του Χριστούγεννα γιατί η ευχή του πραγματοποιήθηκε.

Βιλιογραφεια :https://www.google.gr/search?q=xristougenna

&biw=1366&bih=673&source=lnms&tbm=isch&sa=X&ei=oDZ7VJahIKvA7Aaak4CABg&sqi=2&ved=0CAYQ_AUoAQ#imgdii=_

ΤΕΛΟΣ