Επιμέλεια : Χρήστος Χαρμπής

Γλώσσα Ε΄- Ενότητα 10 – Κεφάλαιo 2:

΄΄ Χαμένοι πολιτισμοί: Ατλαντίδα ΄΄

- Αφήγηση - Παραγωγή γραπτού λόγου

http://e-taksh.blogspot.gr

Επιμέλεια: Χρήστος Χαρμπής http://e-taksh.blogspot.gr σελ.1

© Γρηγόρης Ζερβός 1

Αφήγηση

Τα γεγονότα µπορεί να είναι πραγµατικά ή φανταστικά.

Η αφήγηση µπορεί να είναι προφορική ή γραπτή.

Όταν η αφήγηση είναι γραπτή, την ονοµάζουµε αφήγηµααφήγηµααφήγηµααφήγηµα . Το αφήγηµα µπορεί να εί-

ναι πεζό κείµενο ή έµµετρο κείµενο (ποίηµα, τραγούδι).

Είδη Είδη Είδη Είδη αφηγηµατικών κειµένωναφηγηµατικών κειµένωναφηγηµατικών κειµένωναφηγηµατικών κειµένων::::

Παραµύθια

Μύθοι

Θρύλοι

Αποµνηµονεύµατα

∆ιηγήµατα

Μυθιστορήµατα

Βασικά στοιχεία αφηγηµατικού κειµένουΒασικά στοιχεία αφηγηµατικού κειµένουΒασικά στοιχεία αφηγηµατικού κειµένουΒασικά στοιχεία αφηγηµατικού κειµένου::::

Ο χώρος όπου συµβαίνουν τα γεγονότα (πού;).

Ο χρόνος όπου συµβαίνουν τα γεγονότα (πότε;).

Οι ήρωες της ιστορίας (πρωταγωνιστές και άλλα πρόσωπα που συµµετέχουν).

Η εξέλιξη της ιστορίας (πώς ξεκινάει, προχωράει και τελειώνει η ιστορία).

Οι σκέψεις και τα συναισθήµατα των ηρώων ή του αφηγητή της ιστορίας.

ΑφήγησηΑφήγησηΑφήγησηΑφήγηση µιας ιστορίας έχουµε όταν παρουσιάζουµε γεγονότα µε µια ορισµένη σειρά.

Επιμέλεια: Χρήστος Χαρμπής http://e-taksh.blogspot.gr σελ.2

© Γρηγόρης Ζερβός 2

Ιδιαίτερα χαρακτηριστικά της αφήγησης φανταστικής ιστορίαςΙδιαίτερα χαρακτηριστικά της αφήγησης φανταστικής ιστορίαςΙδιαίτερα χαρακτηριστικά της αφήγησης φανταστικής ιστορίαςΙδιαίτερα χαρακτηριστικά της αφήγησης φανταστικής ιστορίας

(µ(µ(µ(µύύύύθος, παραµύθι,θος, παραµύθι,θος, παραµύθι,θος, παραµύθι, θρύλοςθρύλοςθρύλοςθρύλος))))::::

Ο χώρος όπου συµβαίνουν τα γεγονότα είναι φανταστικός (π.χ. Λιλιπούπολη) ή αναφέ-

ρεται αόριστα (π.χ. Σε µια µακρινή χώρα…).

Ο χρόνος πολλές φορές είναι απροσδιόριστος (π.χ. τα παλιά χρόνια, κάποτε, µια φορά

κι έναν καιρό…).

Οι ήρωες είναι φανταστικά πρόσωπα ή ζώα, φυτά, αντικείµενα που προσωποποιού-

νται.

Μερικά Μερικά Μερικά Μερικά ακόµα ακόµα ακόµα ακόµα χρήσιµα στοιχεία για την αφήγχρήσιµα στοιχεία για την αφήγχρήσιµα στοιχεία για την αφήγχρήσιµα στοιχεία για την αφήγηηηηση…ση…ση…ση…

Για να παρουσιάσουµε τους ήρωεςήρωεςήρωεςήρωες µιας ιστορίας, µπορούµε να χρησιµοποιή-

σουµε κάποια στοιχεία που τους προσδιορίζουν, όπως:

Όνοµα (Νίκος, Χιονάτη).

Επάγγελµα (ο γιατρός, µια νοικοκυρά).

Φύλο (ένας άντρας).

Ηλικία (ένας τριαντάχρονος, ένα παιδί).

Καταγωγή (η Κινεζούλα).

Σχέση-συγγένεια (ο φίλος µου, η µητέρα µου).

Ιδιαίτερο χαρακτηριστικό (το µαύρο πουλί, ο γαλανοµάτης).

Χαρακτηρισµό (ο νευρικός κύριος, ένας τρελός επιστήµονας).

Οικογενειακή-κοινωνική κατάσταση (οι νιόπαντροι, ο άνεργος).

Πολλές φορές, η ιστορία ξεκινάει από ένα γεγονός, που αποτελεί την ααααιιιιτίατίατίατία ή την

αφορµήαφορµήαφορµήαφορµή.

Π.χ.: «Το καλοκαίρι µας κάλεσαν στην Κρήτη…» ή «Το 1941 µπήκαν οι Γερµανοί στην Α-

θήνα…».

Επιμέλεια: Χρήστος Χαρμπής http://e-taksh.blogspot.gr σελ.3

© Γρηγόρης Ζερβός 3

∆ιάβασε προσεκτικά το κείµενο∆ιάβασε προσεκτικά το κείµενο∆ιάβασε προσεκτικά το κείµενο∆ιάβασε προσεκτικά το κείµενο καικαικαικαι…

Η σχολική τσάντα που µιλάειΗ σχολική τσάντα που µιλάειΗ σχολική τσάντα που µιλάειΗ σχολική τσάντα που µιλάει

Κάθε βράδυ ο γιος µου, πριν πάει για ύπνο, βάζει σε τάξη την τσάντα του. Ή, για να εί-

µαι ακριβής, πετάει µέσα βιβλία, τετράδια, κασετίνες, γόµες και στυπόχαρτα1, αλλά εκείνος

αυτή τη διαδικασία τη λέει «τακτοποιώ την τσάντα µου». Και δεν ξέρει πως, µόλις κλείσουν

τα µάτια του και τα γλυκά φαντάσµατα του ύπνου αρχίσουν να χορεύουν γύρω απ’ το µαξι-

λάρι του, τα αντικείµενα µες στη σάκα ζωντανεύουν, τεντώνονται όπως κι εµείς κάθε

πρωί, χαιρετιούνται κι αρχίζουν να µιλάνε. Το στυπόχαρτο έχει τσαλακωθεί και θέλει να ι-

σιώσει τα αυτάκια του στις τέσσερις άκρες και παραπονιέται:

– Αγαπηµένοι µου φίλοι, σήµερα συναντήθηκα µε όλα τα χρώµατα. Ο αφέντης µας µε

γέµισε µε ζητωκραυγές για κάποιον Κόππι Φάουστο2, και µάλιστα τον έγραψε Κόπι, µε ένα

πι. Κοιτάξτε µε, σας παρακαλώ, µοιάζω µε λίστα από εκλογικό κατάλογο!

– Παραπονιέσαι κι εσύ; επεµβαίνει το βιβλίο της Ιστορίας και Γεωγραφίας. Για κάνε µου

τη χάρη και ρίξε µια µατιά στις σελίδες µου. Ο αγαπηµένος µας τύραννος έβαλε µουστάκια

µε το στυλό του στον Καρλοµάγνο, πρόσθεσε ένα λοφίο στο καπέλο του Τζότο και σχεδίασε

µια µύγα στη µύτη τον Χριστόφορου Κολόµβου. Ύστερα τράβηξε µια γραµµή στην πορεία

του ποταµού Πάδου και τον έκανε να φτάνει ως την Τεργέστη, κι ακόµα έφτιαξε µια γέφυρα

από βάρκες ανάµεσα στη Σικελία και τη Σαρδηνία. Σωστή επανάσταση σας λέω.

– Αυτό δεν είναι τίποτα, µουρµουρίζει το βιβλίο της Γλώσσας. ∆είτε, παρακαλώ, προσε-

κτικά τη σελίδα 45: όλα τα Ο έχουν βαφτεί κόκκινα, όλα τα Α πράσινα, όλα τα Ε κίτρινα. Στη

σελίδα 57, ποιος ξέρει γιατί, ο νεαρός µας έχει σχεδιάσει το κεφάλι ενός φιδιού που το σώµα

του διασχίζει τη σελίδα 58 και 59 και η ουρά του καταλήγει στη σελίδα 60. Είναι, λέει, ένας

κροταλίας. Ίσως γι’ αυτό να τον έχει γεµίσει µε κουδουνάκια.

– ∆είτε πώς έχει µασήσει την ωραία µου άκρη, λέει το στυλό.

– Έχει ξεφλουδίσει όλο µου το καφέ χρώµα, παραπονιέται το µολύβι.

Εγώ, που είµαι ο πατέρας του ενόχου, τα ακούω όλα αυτά µπερδεµένος. Θα ’θελα να ξυ-

πνήσω το γιο µου και να τον βάλω να ακούσει πώς µιλάνε γι’ αυτόν, αλλά ακριβώς εκείνη τη

στιγµή η τσάντα ανοίγει και δύο τετράδια, ένα µε γραµµές κι ένα µε τετραγωνάκια, έρχο-

νται σαν επιτροπή να µου παρουσιάσουν µε επισηµότητα τα αιτήµατά τους.

1 Στυπόχαρτο: απορροφητικό χαρτί που χρησιµοποιείται για να στεγνώνει το µελάνι. 2 Φάουστο Κόππι (1919-1960): θρύλος της ιταλικής ποδηλασίας.

Επιμέλεια: Χρήστος Χαρμπής http://e-taksh.blogspot.gr σελ.4

© Γρηγόρης Ζερβός 4

– Εσείς πιθανόν να µη φταίτε, µου λέει ευγενικά το τετράδιο µε τα τετραγωνάκια. Σε

κάθε περίπτωση, αυτά είναι τα αιτήµατά µας. Σας παρακαλούµε να τα µεταβιβάσετε στον

γιο σας.

Μου δίνουν ένα γραµµένο φύλλο χαρτί και ξαναµπαίνουν στην τσάντα. Το φύλλο λέει: «Οι

κάτωθι υπογεγραµµένοι διαµαρτυρόµαστε έντονα για τις αγριότητες που ζούµε καθηµερι-

νά. Και ζητούµε τα εξής:

1) Το αφεντικό µας να σταµατήσει να µας γεµίζει ζήτω, σχέδια, ψεύτικα µουστάκια και

άλλα παράνοµα σχέδια, όσα δηλαδή δεν προβλέπει το σχολικό πρόγραµµα.

2) Να υποσχεθεί την ακεραιότητα των στυλό και των µολυβιών και να σταµατήσει να

µασάει τις άκρες τους.

3) Τα µαρκαδοράκια να µπαίνουν στην κασετίνα και όχι πεταµένα άτακτα ανάµεσα στα

υπόλοιπα πράγµατα. Ακόµα και σήµερα το πρωί το βιβλίο της Γεωγραφίας τραυµατίστηκε

από αδέσποτο µαρκαδοράκι.

Αν τα αιτήµατά µας δεν ικανοποιηθούν, θα κάνουµε τα πάντα ώστε το αφεντικό µας να

µείνει στην ίδια τάξη.

Υπογραφή: το Πρόχειρο, το Τετράδιο των Μαθηµατικών, το Τετράδιο των Εργασιών, το

Μολύβι και τα λοιπά και τα λοιπά».

Αύριο το πρωί θα βάλω τον γιο µου να διαβάσει αυτό το φύλλο. Ελπίζω να µη χρειαστεί

να ξανακούσω τέτοιου είδους παράπονα.

Τζάνι Ροντάρι, Παραµύθια σαν πλατύ χαµόγελο, εκδ. Μεταίχµιο

Επιμέλεια: Χρήστος Χαρμπής http://e-taksh.blogspot.gr σελ.5

© Γρηγόρης Ζερβός 5

…προσπάθησεπροσπάθησεπροσπάθησεπροσπάθησε νανανανα απαντήσειςαπαντήσειςαπαντήσειςαπαντήσεις στιςστιςστιςστις ερωτήσειςερωτήσειςερωτήσειςερωτήσεις…

1) Τι είναι το κείµενο που διάβασες;

αποµνηµονεύµατα σύγχρονο παραµύθι µύθος µυθιστόρηµα

2) Στην ιστορία µας υπάρχουν προσωποποιηµένοι ήρωες. Γράψε ποιοι είναι αυτοί.

…………………………………………………………………………………………………...

…………………………………………………………………………………………………...

…………………………………………………………………………………………………...

…………………………………………………………………………………………………...

…………………………………………………………………………………………………...

3) α.α.α.α. Στην ιστορία µας υπάρχει ένας αφανής ήρωας, που δε µιλάει ούτε ενεργεί. Ποιος εί-

ναι αυτός; ……………………………………………………………………………………….

β.β.β.β. Ο αφανής ήρωας δηµιουργεί και την αιτία της ιστορίας. Γράψε µε ποιον τρόπο.

…………………………………………………………………………………………………...

…………………………………………………………………………………………………...

…………………………………………………………………………………………………...

γ.γ.γ.γ. Πώς χαρακτηρίζουν τον αφανή ήρωα

• το στυπόχαρτο: ………………………………………………………………………….

• το βιβλίο της Ιστορίας και της Γεωγραφίας: …………………………………………..

• το βιβλίο της Γλώσσας: …………………………………………………………………

• ο πατέρας: ………………………………………………………………………………

• τα δύο τετράδια: ………………………………………………………………………...

4) Βρες στην α΄ παράγραφο τις λέξεις που φανερώνουν χρόνο και γράψ’ τες εδώ.

…………………………………………………………………………………………………

…………………………………………………………………………………………………

…………………………………………………………………………………………………

…………………………………………………………………………………………………

Επιμέλεια: Χρήστος Χαρμπής http://e-taksh.blogspot.gr σελ.6

© Γρηγόρης Ζερβός 6

5) Βάλε τις φράσεις στη σωστή σειρά για να έχεις την εξέλιξη της ιστορίας.

Μόλις ο µαθητής κοιµηθεί, τα αντικείµενα ζωντανεύουν και αρχίζουν να µιλάνε.

[ [ [ [ ]]]]

Ένα βράδυ, τα αντικείµενα δίνουν στον πατέρα ένα κείµενο διαµαρτυρίας για τον γιο του.

[ ][ ][ ][ ]

Κάθε βράδυ ένας πατέρας βλέπει τον γιο του να πετάει µέσα στη σάκα του τα σχολικά του αντικείµενα.

[ ][ ][ ][ ]

Λένε τα παράπονά τους για τον τρόπο που τους φέρεται ο νεαρός µαθη-τής.

[ ][ ][ ][ ]

Ο πατέρας θα δώσει στον γιο του τα αιτήµατα, ελπίζοντας ότι θα αλλάξει συµπεριφορά.

[ ][ ][ ][ ]

Τα αντικείµενα απειλούν να αφήσουν τον γιο στην ίδια τάξη, αν δεν ικανο-ποιήσει τα αιτήµατά τους.

[ ][ ][ ][ ]

7) Ποιο µπορεί να είναι το αποτέλεσµα (οι συνέπειες) αυτής της ιστορίας; Συµπλήρωσε

την ιστορία µε τη φαντασία σου.

…………………………………………………………………………………………………

…………………………………………………………………………………………………

…………………………………………………………………………………………………

…………………………………………………………………………………………………

…………………………………………………………………………………………………

…………………………………………………………………………………………………

…………………………………………………………………………………………………

…………………………………………………………………………………………………

…………………………………………………………………………………………………

…………………………………………………………………………………………………

…………………………………………………………………………………………………

…………………………………………………………………………………………………

…………………………………………………………………………………………………

…………………………………………………………………………………………………

…………………………………………………………………………………………………

…………………………………………………………………………………………………

Επιμέλεια: Χρήστος Χαρμπής http://e-taksh.blogspot.gr σελ.7

Επιμέλεια: Χρήστος Χαρμπής http://e-taksh.blogspot.gr σελ.8

Επιμέλεια: Χρήστος Χαρμπής http://e-taksh.blogspot.gr σελ.9

Επιμέλεια: Χρήστος Χαρμπής http://e-taksh.blogspot.gr σελ.10

Παραγωγή Γραπτού Λόγου

Κειμενο-κεντρική Προσέγγιση

Σκέφτομαι και Γράφω

Μουρνιανάκης Μανώλης

Επιμέλεια: Χρήστος Χαρμπής http://e-taksh.blogspot.gr σελ.11

ΚΕΙΜΕΝΙΚΑ ΕΙΔΗ

1. Aφήγηση 2. Περιγραφή 3. Επιχειρηματολογία

Μουρνιανάκης Μανώλης

Επιμέλεια: Χρήστος Χαρμπής http://e-taksh.blogspot.gr σελ.12

1. Αφήγηση

• Αφήγηση είναι η τέχνη του χρόνου, δηλαδή η

εξιστόρηση με μια ορισμένη σειρά πράξεων και συμβάντων που διαπράττονται από τους ήρωες μιας ιστορίας.

Μουρνιανάκης Μανώλης

Επιμέλεια: Χρήστος Χαρμπής http://e-taksh.blogspot.gr σελ.13

ΔΟΜΙΚΑ ΣΤΟΙΧΕΙΑ ΑΦΗΓΗΜΑΤΙΚΩΝ ΚΕΙΜΕΝΩΝ

• Χωροχρονικό πλαίσιο • Ήρωες • Περιγραφή αρχικής κατάστασης ,εμφάνιση του προβλήματος που ανατρέπει την κατάσταση • Εμπόδια στην επίλυση του προβλήματος • Εσωτερική αντίδραση των ηρώων στα προβλήματα • Εξωτερική δράση των ηρώων για την επίλυση του προβλήματος • Αποτελέσματα προσπαθειών • Κορύφωση της δράσης • Άλλα απρόσμενα γεγονότα • Λύση του προβλήματος • Αποτίμηση γεγονότων και ηρώων • Το επιμύθιο που συσχετίζει τα γεγονότα της ιστορίας με τα δεδομένα του χρόνου και τον αναγνώστη

Μουρνιανάκης Μανώλης

Επιμέλεια: Χρήστος Χαρμπής http://e-taksh.blogspot.gr σελ.14

ΛΕΞΙΛΟΓΙΟ ΑΦΗΓΗΜΑΤΙΚΩΝ ΚΕΙΜΕΝΩΝ

• Ρήματα δράσης,έκφρασης σκέψεων,δηλώσεων,συναισθημάτων • Περιγραφικά ουσιαστικά, επίθετα • Χρονικοί σύνδεσμοι • Χρονικά επιρρήματα • Διάλογος • Εκφραστικά μέσα • Ύφος (λιτό, γλαφυρό, υψηλό) • Διάθεση (σοβαρή, ειρωνική, χιουμοριστική, κωμική) • Καλολογικά στοιχεία (επίθετα, μεταφορές, παρομοιώσεις) • Ευθύς/ πλάγιος λόγος • Εικόνες φωτογραφικές /εξιδανικευμένες • Λεξιλόγιο καθημερινό/ ασυνήθιστο • Σχήματα λόγου(ασύνδετο, πολυσύνδετο,επαναφορά,κλιμακωτό) • Προσωποποιήσεις • Μοτίβα

Μουρνιανάκης Μανώλης

Επιμέλεια: Χρήστος Χαρμπής http://e-taksh.blogspot.gr σελ.15

ΥΠΕΡΔΟΜΗ ΑΦΗΓΗΜΑΤΙΚΟΥ ΚΕΙΜΕΝΟΥ

ΧΩΡΟΧΡΟΝΙΚΟ ΠΛΑΙΣΙΟ Τόπος

Χρόνος Πρόσωπα

Κατάσταση

ΘΕΜΑ Στόχος-πρόβλημα

ΠΛΟΚΗ-ΕΞΕΛΙΞΗ

ΚΕΝΤΡΙΚΗ ΙΔΕΑ-ΕΠΙΜΥΘΙΟ

Μουρνιανάκης Μανώλης

Επιμέλεια: Χρήστος Χαρμπής http://e-taksh.blogspot.gr σελ.16

ΓΕΝΙΚΟ ΠΛΑΝΟ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΑΡΑΓΩΓΗ ΑΦΗΓΗΜΑΤΙΚΟΥ ΚΕΙΜΕΝΟΥ

ΓΕΓΟΝΟΤΑ

ΤΟΠΟΣ

ΧΡΟΝΟΣ

ΗΡΩΕΣ ΤΗΣ ΙΣΤΟΡΙΑΣ

ΠΛΟΚΗ-ΕΞΕΛΙΞΗ ΙΣΤΟΡΙΑΣ

ΕΠΙΜΥΘΙΟ-ΣΚΕΨΕΙΣ ΚΑΙ ΣΥΝΑΙΣΘΗΜΑΤΑ ΗΡΩΩΝ

Μουρνιανάκης Μανώλης

Επιμέλεια: Χρήστος Χαρμπής http://e-taksh.blogspot.gr σελ.17

Δομικά Στοιχεία Παραγωγής Γραπτού λόγου 1. Αφήγηση

Γεγονότα- Η σειρά που

παρουσιάζονται

Τόπος

Χρόνος

Ήρωες της Ιστορίας

Εξέλιξη-Πλοκή της Ιστορίας

Σκέψεις και συναισθήματα

των ηρώων

Μουρνιανάκης Μανώλης

Επιμέλεια: Χρήστος Χαρμπής http://e-taksh.blogspot.gr σελ.18

Σχεδιάγραμμα ανάπτυξης αφηγηματικού κειμένου «Τα γενέθλια»

Τα γενέθλια

Πότε έγιναν;

Πού;

Γιατί;

Σκέψεις και

Συναισθήματα

Πώς πέρασα;

Τι έγινε μετά;

Ποιοι έλαβαν μέρος;

Τι έγινε;

A

Β Γ

Μουρνιανάκης Μανώλης

Επιμέλεια: Χρήστος Χαρμπής http://e-taksh.blogspot.gr σελ.19

«Τα γενέθλιά μου» (Δείγμα αφηγηματικού Κειμένου)

• Tην περασμένη εβδομάδα είχα τα γενέθλιά μου. Έκλεισα τα εφτά μου χρόνια.

• Η μαμά μου έφτιαξε από νωρίς όλο το σπίτι και μαγείρεψε νόστιμα φαγητά. Εγώ κρέμασα πολύχρωμα μπαλόνια και ο μπαμπάς έφερε μια τεράστια τούρτα που έγραφε πάνω Άννα να τα εκατοστίσεις.

• Το απόγευμα ήρθαν οι φίλοι , οι συμμαθητές και τα ξαδέλφια μου. Μου έφεραν ένα σωρό δώρα, βιβλία , ρούχα και παιγνίδια. Αφού κόψαμε την τούρτα και φάγαμε τα νόστιμα φαγητά της μαμάς, παίξαμε και χορέψαμε. Αργά το βράδυ τα παιδιά έφυγαν.

• Ήταν πολύ όμορφα στη γιορτή των γενεθλίων μου. Διασκεδάσαμε πολύ!!!

Άννα

Επιμέλεια: Χρήστος Χαρμπής http://e-taksh.blogspot.gr σελ.20

ΑΤΛΑΝΤΙ∆ΑΑΤΛΑΝΤΙ∆Α Η ΑΡΧΗ ΤΟΥ ΜΥΘΟΥΗ ΑΡΧΗ ΤΟΥ ΜΥΘΟΥΑΤΛΑΝΤΙ∆ΑΑΤΛΑΝΤΙ∆Α, , Η ΑΡΧΗ ΤΟΥ ΜΥΘΟΥΗ ΑΡΧΗ ΤΟΥ ΜΥΘΟΥ

•• ΓΙΑ ΑΥΤΗ ΜΙΛΑΕΙ ΓΙΑ ΠΡΩΤΗ ΓΙΑ ΑΥΤΗ ΜΙΛΑΕΙ ΓΙΑ ΠΡΩΤΗ ΦΟΡΑ Ο ΠΛΑΤΩΝ ΣΕ ∆ΥΟ ΦΟΡΑ Ο ΠΛΑΤΩΝ ΣΕ ∆ΥΟ ∆ΙΑΛΟΓΟΥΣ ΤΟΥ, ΤΟΝ ΤΙΜΑΙΟ ∆ΙΑΛΟΓΟΥΣ ΤΟΥ, ΤΟΝ ΤΙΜΑΙΟ ΚΑΙ ΤΟΝ ΚΡΙΤΙΑ. ΕΚΕΙ Ο ΚΑΙ ΤΟΝ ΚΡΙΤΙΑ. ΕΚΕΙ Ο ΚΡΙΤΙΑΣ ΕΜΦΑΝΙΖΕΤΑΙ ΝΑ ΚΡΙΤΙΑΣ ΕΜΦΑΝΙΖΕΤΑΙ ΝΑ ΕΠΑΝΑΛΑΜΒΑΝΕΙ ΟΣΑ ΕΠΑΝΑΛΑΜΒΑΝΕΙ ΟΣΑ ΑΚΟΥΣΕ ΑΠΟ ΤΟΝ ΠΑΠΠΟΥ ΑΚΟΥΣΕ ΑΠΟ ΤΟΝ ΠΑΠΠΟΥ ΤΟΥ ΓΙΑ ΑΥΤΑ ΠΟΥΤΟΥ ΓΙΑ ΑΥΤΑ ΠΟΥΤΟΥ ΓΙΑ ΑΥΤΑ ΠΟΥ ΤΟΥ ΓΙΑ ΑΥΤΑ ΠΟΥ ∆Ι∆ΑΧΘΗΚΕ Ο ΣΟΛΩΝ ΑΠΟ ∆Ι∆ΑΧΘΗΚΕ Ο ΣΟΛΩΝ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΙΕΡΕΙΣ ΣΤΗ ΣΑΪ∆Α, ΤΟΥΣ ΙΕΡΕΙΣ ΣΤΗ ΣΑΪ∆Α, ΟΤΑΝ ΤΑΞΙ∆ΕΨΕ ΣΤΗΝΟΤΑΝ ΤΑΞΙ∆ΕΨΕ ΣΤΗΝΟΤΑΝ ΤΑΞΙ∆ΕΨΕ ΣΤΗΝ ΟΤΑΝ ΤΑΞΙ∆ΕΨΕ ΣΤΗΝ ΑΙΓΥΠΤΟ. ΑΝΑΜΕΣΑ ΣΤΑ ΑΛΛΑ ΑΙΓΥΠΤΟ. ΑΝΑΜΕΣΑ ΣΤΑ ΑΛΛΑ ΕΜΑΘΕ ΓΙΑ ΤΗΝ ΥΠΑΡΞΗ ΤΗΣ ΕΜΑΘΕ ΓΙΑ ΤΗΝ ΥΠΑΡΞΗ ΤΗΣ ΑΤΛΑΝΤΙ∆ΑΣΑΤΛΑΝΤΙ∆ΑΣΑΤΛΑΝΤΙ∆ΑΣ.ΑΤΛΑΝΤΙ∆ΑΣ.

Επιμέλεια: Χρήστος Χαρμπής http://e-taksh.blogspot.gr σελ.21

ΤΟ ΝΗΣΙ ΤΗΣ ΑΤΛΑΝΤΙ∆ΑΣΤΟ ΝΗΣΙ ΤΗΣ ΑΤΛΑΝΤΙ∆ΑΣΤΟ ΝΗΣΙ ΤΗΣ ΑΤΛΑΝΤΙ∆ΑΣ ΤΟ ΝΗΣΙ ΤΗΣ ΑΤΛΑΝΤΙ∆ΑΣ

•• ΜΥΘΟΛΟΓΙΚΗ ΧΩΡΑ ΣΤΟΝ ΜΥΘΟΛΟΓΙΚΗ ΧΩΡΑ ΣΤΟΝ ΑΤΛΑΝΤΙΚΟ ΩΚΕΑΝΟ ΗΑΤΛΑΝΤΙΚΟ ΩΚΕΑΝΟ ΗΑΤΛΑΝΤΙΚΟ ΩΚΕΑΝΟ, Η ΑΤΛΑΝΤΙΚΟ ΩΚΕΑΝΟ, Η ΟΠΟΙΑ ΠΙΘΑΝΟΛΟΓΕΙΤΑΙ ΟΤΙ ΟΠΟΙΑ ΠΙΘΑΝΟΛΟΓΕΙΤΑΙ ΟΤΙ ΕΞΑΦΑΝΙΣΤΗΚΕ ΜΑΖΙ ΜΕ ΕΞΑΦΑΝΙΣΤΗΚΕ ΜΑΖΙ ΜΕ ΟΛΟΚΛΗΡΟ ΤΟΝ ΠΛΗΘΥΣΜΟΟΛΟΚΛΗΡΟ ΤΟΝ ΠΛΗΘΥΣΜΟΟΛΟΚΛΗΡΟ ΤΟΝ ΠΛΗΘΥΣΜΟ ΟΛΟΚΛΗΡΟ ΤΟΝ ΠΛΗΘΥΣΜΟ ΤΗΣ ΣΤΟΥΣ ΠΟΛΥ ΜΑΚΡΙΝΟΥΣ ΤΗΣ ΣΤΟΥΣ ΠΟΛΥ ΜΑΚΡΙΝΟΥΣ ΧΡΟΝΟΥΣ ΤΗΣ ΠΡΟΪΣΤΟΡΙΑΣ. ΧΡΟΝΟΥΣ ΤΗΣ ΠΡΟΪΣΤΟΡΙΑΣ. ΣΥΜΦΩΝΑ ΜΕ ΑΥΤΟΥΣ ΤΟΥΣ ΣΥΜΦΩΝΑ ΜΕ ΑΥΤΟΥΣ ΤΟΥΣ ΜΥΘΟΥΣ, Η ΑΤΛΑΝΤΙ∆Α ΗΤΑΝ ΜΥΘΟΥΣ, Η ΑΤΛΑΝΤΙ∆Α ΗΤΑΝ ΕΝΑ ΝΗΣΙ ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΟ ΑΠΟ ΕΝΑ ΝΗΣΙ ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΟ ΑΠΟ ΤΗ ΜΙΚΡΑ ΑΣΙΑ ΚΑΙ ΤΗ ΛΙΒΥΗ ΤΗ ΜΙΚΡΑ ΑΣΙΑ ΚΑΙ ΤΗ ΛΙΒΥΗ ΜΑΖΙ, ΤΟ ΟΠΟΙΟ ΒΡΙΣΚΟΤΑΝ ΜΑΖΙ, ΤΟ ΟΠΟΙΟ ΒΡΙΣΚΟΤΑΝ ΠΕΡΑ ΑΠΟ ΤΙΣ ΗΡΑΚΛΕΙΕΣ ΠΕΡΑ ΑΠΟ ΤΙΣ ΗΡΑΚΛΕΙΕΣ ΣΤΗΛΕΣ (ΣΤΕΝΟ ΤΟΥ ΣΤΗΛΕΣ (ΣΤΕΝΟ ΤΟΥ ΓΙΒΡΑΛΤΑΡ). ΓΙΒΡΑΛΤΑΡ).

Επιμέλεια: Χρήστος Χαρμπής http://e-taksh.blogspot.gr σελ.22

ΓΕΩΓΡΑΦΙΚΗ ΚΑΤΑΣΤΑΣΗΓΕΩΓΡΑΦΙΚΗ ΚΑΤΑΣΤΑΣΗΓΕΩΓΡΑΦΙΚΗ ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ ΓΕΩΓΡΑΦΙΚΗ ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ

•• ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΤΑΝ ΣΤΑ ∆ΥΤΙΚΑ ΑΠΟ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΤΑΝ ΣΤΑ ∆ΥΤΙΚΑ ΑΠΟ ΕΝΑ ΣΥΜΠΛΕΓΜΑ ΜΙΚΡΟΤΕΡΩΝ ΕΝΑ ΣΥΜΠΛΕΓΜΑ ΜΙΚΡΟΤΕΡΩΝ ΝΗΣΙΩΝ ΗΤΑΝ ΕΝΑ ΙΣΧΥΡΟΝΗΣΙΩΝ ΗΤΑΝ ΕΝΑ ΙΣΧΥΡΟΝΗΣΙΩΝ. ΗΤΑΝ ΕΝΑ ΙΣΧΥΡΟ ΝΗΣΙΩΝ. ΗΤΑΝ ΕΝΑ ΙΣΧΥΡΟ ΒΑΣΙΛΕΙΟ, ΤΟΥ ΟΠΟΙΟΥ Η ΒΑΣΙΛΕΙΟ, ΤΟΥ ΟΠΟΙΟΥ Η ΠΡΩΤΕΥΟΥΣΑ, ΠΛΟΥΣΙΑ ΣΕ ΠΡΩΤΕΥΟΥΣΑ, ΠΛΟΥΣΙΑ ΣΕ ΝΑΟΥΣ ΚΑΙ ΜΕΓΑΛΟΠΡΕΠΗΝΑΟΥΣ ΚΑΙ ΜΕΓΑΛΟΠΡΕΠΗΝΑΟΥΣ ΚΑΙ ΜΕΓΑΛΟΠΡΕΠΗ ΝΑΟΥΣ ΚΑΙ ΜΕΓΑΛΟΠΡΕΠΗ ΑΝΑΚΤΟΡΑ, ΒΡΙΣΚΟΤΑΝ ΣΤΟ ΑΝΑΚΤΟΡΑ, ΒΡΙΣΚΟΤΑΝ ΣΤΟ ΚΕΝΤΡΟ ΜΙΑΣ ΕΥΦΟΡΗΣ ΚΕΝΤΡΟ ΜΙΑΣ ΕΥΦΟΡΗΣ ΠΕ∆ΙΑ∆ΑΣ ΠΟΥ ΣΤΑ ΝΟΤΙΑ ΠΕ∆ΙΑ∆ΑΣ ΠΟΥ ΣΤΑ ΝΟΤΙΑ ΚΑΤΕΛΗΓΕ ΣΤΗ ΘΑΛΑΣΣΑ ΚΑΙΚΑΤΕΛΗΓΕ ΣΤΗ ΘΑΛΑΣΣΑ ΚΑΙΚΑΤΕΛΗΓΕ ΣΤΗ ΘΑΛΑΣΣΑ ΚΑΙ ΚΑΤΕΛΗΓΕ ΣΤΗ ΘΑΛΑΣΣΑ ΚΑΙ ΣΤΙΣ ΑΛΛΕΣ ΠΛΕΥΡΕΣ ΣΤΙΣ ΑΛΛΕΣ ΠΛΕΥΡΕΣ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΤΑΝ ΑΠΟ ΨΗΛΕΣ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΤΑΝ ΑΠΟ ΨΗΛΕΣ ΟΡΟΣΕΙΡΕΣΟΡΟΣΕΙΡΕΣΟΡΟΣΕΙΡΕΣ. ΟΡΟΣΕΙΡΕΣ.

Επιμέλεια: Χρήστος Χαρμπής http://e-taksh.blogspot.gr σελ.23

ΠΡΩΤΕΥΟΥΣΑΠΡΩΤΕΥΟΥΣΑΠΡΩΤΕΥΟΥΣΑΠΡΩΤΕΥΟΥΣΑ

Επιμέλεια: Χρήστος Χαρμπής http://e-taksh.blogspot.gr σελ.24

ΑΤΛΑΣΑΤΛΑΣ ΟΟ ΒΑΣΙΛΙΑΣΒΑΣΙΛΙΑΣ ΤΗΣΤΗΣ ΑΤΛΑΝΤΙ∆ΑΣΑΤΛΑΝΤΙ∆ΑΣΑΤΛΑΣΑΤΛΑΣ -- ΟΟ ΒΑΣΙΛΙΑΣΒΑΣΙΛΙΑΣ ΤΗΣΤΗΣ ΑΤΛΑΝΤΙ∆ΑΣ ΑΤΛΑΝΤΙ∆ΑΣ

•• ΠΡΩΤΟΣ ΒΑΣΙΛΙΑΣ ΤΗΣ ΥΠΗΡΞΕ Ο ΠΡΩΤΟΣ ΒΑΣΙΛΙΑΣ ΤΗΣ ΥΠΗΡΞΕ Ο ΑΤΛΑΣ, ΓΙΟΣ ΤΟΥ ΠΟΣΕΙ∆ΩΝΟΣ. ΟΙ ΑΤΛΑΣ, ΓΙΟΣ ΤΟΥ ΠΟΣΕΙ∆ΩΝΟΣ. ΟΙ ,,ΑΠΟΓΟΝΟΙ ΤΟΥ ΑΝΕΠΤΥΞΑΝ ΣΤΟ ΑΠΟΓΟΝΟΙ ΤΟΥ ΑΝΕΠΤΥΞΑΝ ΣΤΟ ΝΗΣΙ ΣΠΟΥ∆ΑΙΟ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟ, ΚΑΙ ΝΗΣΙ ΣΠΟΥ∆ΑΙΟ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟ, ΚΑΙ Η ΚΥΡΙΑΡΧΙΑ ΤΟΥΣ ΕΠΕΚΤΑΘΗΚΕ Η ΚΥΡΙΑΡΧΙΑ ΤΟΥΣ ΕΠΕΚΤΑΘΗΚΕ ΣΙΓΑ ΣΙΓΑ ΜΕΧΡΙ ΤΗΝ ΤΥΡΡΗΝΙΑ ΣΙΓΑ ΣΙΓΑ ΜΕΧΡΙ ΤΗΝ ΤΥΡΡΗΝΙΑ ΚΑΙ ΤΑ ΑΙΓΥΠΤΙΑΚΑ ΣΥΝΟΡΑ. ΚΑΙ ΤΑ ΑΙΓΥΠΤΙΑΚΑ ΣΥΝΟΡΑ.

•• ΚΑΠΟΤΕ ΟΙ ΚΑΤΟΙΚΟΙ ΤΗΣ ΚΑΠΟΤΕ ΟΙ ΚΑΤΟΙΚΟΙ ΤΗΣ ΑΤΛΑΝΤΙ∆ΑΣ ΘΕΛΗΣΑΝ ΝΑ ΑΤΛΑΝΤΙ∆ΑΣ ΘΕΛΗΣΑΝ ΝΑ ΚΑΤΑΚΤΗΣΟΥΝ ΤΗΝ ΕΛΛΑ∆Α ΚΑΙΚΑΤΑΚΤΗΣΟΥΝ ΤΗΝ ΕΛΛΑ∆Α ΚΑΙΚΑΤΑΚΤΗΣΟΥΝ ΤΗΝ ΕΛΛΑ∆Α ΚΑΙ ΚΑΤΑΚΤΗΣΟΥΝ ΤΗΝ ΕΛΛΑ∆Α ΚΑΙ ΤΗΝ ΑΙΓΥΠΤΟ, ΑΛΛΑ ΟΙ ΑΘΗΝΑΙΟΙ ΤΗΝ ΑΙΓΥΠΤΟ, ΑΛΛΑ ΟΙ ΑΘΗΝΑΙΟΙ ΜΠΗΚΑΝ ΕΠΙΚΕΦΑΛΗΣ ΣΤΗΝ ΜΠΗΚΑΝ ΕΠΙΚΕΦΑΛΗΣ ΣΤΗΝ ΑΜΥΝΑ ΤΗΣ ΠΕΡΙΟΧΗΣ ΤΟΥΣ, ΜΕ ΑΜΥΝΑ ΤΗΣ ΠΕΡΙΟΧΗΣ ΤΟΥΣ, ΜΕ ΗΡΩΙΣΜΟ ΚΑΙ ΒΑΘΙΑ ΓΝΩΣΗ ΤΗΣΗΡΩΙΣΜΟ ΚΑΙ ΒΑΘΙΑ ΓΝΩΣΗ ΤΗΣΗΡΩΙΣΜΟ ΚΑΙ ΒΑΘΙΑ ΓΝΩΣΗ ΤΗΣ ΗΡΩΙΣΜΟ ΚΑΙ ΒΑΘΙΑ ΓΝΩΣΗ ΤΗΣ ΠΟΛΕΜΙΚΗΣ ΤΕΧΝΗΣ, ΝΙΚΗΣΑΝ ΤΟ ΠΟΛΕΜΙΚΗΣ ΤΕΧΝΗΣ, ΝΙΚΗΣΑΝ ΤΟ ΛΑΟ ΤΗΣ ΑΤΛΑΝΤΙ∆ΑΣ ΚΑΙ ΕΣΩΣΑΝ ΛΑΟ ΤΗΣ ΑΤΛΑΝΤΙ∆ΑΣ ΚΑΙ ΕΣΩΣΑΝ ΑΠΟ ΤΗΝ ΥΠΟ∆ΟΥΛΩΣΗ ΟΣΟΥΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΥΠΟ∆ΟΥΛΩΣΗ ΟΣΟΥΣ ΑΠΕΙΛΗΘΗΚΑΝΑΠΕΙΛΗΘΗΚΑΝΑΠΕΙΛΗΘΗΚΑΝ.ΑΠΕΙΛΗΘΗΚΑΝ.

Επιμέλεια: Χρήστος Χαρμπής http://e-taksh.blogspot.gr σελ.25

ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗ ΚΑΤΑΣΤΑΣΗΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗ ΚΑΤΑΣΤΑΣΗΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗ ΚΑΤΑΣΤΑΣΗΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗ ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ

•• ΕΙΝΑΙ ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΤΙΚΟΣ Ο ΕΙΝΑΙ ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΤΙΚΟΣ Ο ΠΛΟΥΤΟΣ ΤΩΝ ΑΓΑΘΩΝ ΠΟΥΠΛΟΥΤΟΣ ΤΩΝ ΑΓΑΘΩΝ ΠΟΥΠΛΟΥΤΟΣ ΤΩΝ ΑΓΑΘΩΝ ΠΟΥ ΠΛΟΥΤΟΣ ΤΩΝ ΑΓΑΘΩΝ ΠΟΥ ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΝΕ ΤΟ ΝΗΣΙ ΤΩΝ ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΝΕ ΤΟ ΝΗΣΙ ΤΩΝ ΑΤΛΑΝΤΩΝ. ΜΕΤΑΛΛΕΥΜΑΤΑ, ΑΤΛΑΝΤΩΝ. ΜΕΤΑΛΛΕΥΜΑΤΑ, ΞΥΛΕΙΑ, ΠΛΟΥΣΙΑ ΠΑΝΙ∆ΑΞΥΛΕΙΑ, ΠΛΟΥΣΙΑ ΠΑΝΙ∆ΑΞΥΛΕΙΑ, ΠΛΟΥΣΙΑ ΠΑΝΙ∆Α ΞΥΛΕΙΑ, ΠΛΟΥΣΙΑ ΠΑΝΙ∆Α ΚΑΙ ΧΛΩΡΙ∆Α ΚΑΙ ΚΑΙ ΧΛΩΡΙ∆Α ΚΑΙ ΟΤΙ∆ΗΠΟΤΕ ΘΑ ΜΠΟΡΟΥΣΕ ΟΤΙ∆ΗΠΟΤΕ ΘΑ ΜΠΟΡΟΥΣΕ ΝΑ ∆ΩΣΕΙ Η ΦΥΣΗ ΣΤΟΝ ΝΑ ∆ΩΣΕΙ Η ΦΥΣΗ ΣΤΟΝ ΑΝΘΡΩΠΟ ΥΠΗΡΧΑΝ ΣΤΗΝ ΑΝΘΡΩΠΟ ΥΠΗΡΧΑΝ ΣΤΗΝ ΑΤΛΑΝΤΙ∆Α ΥΠΕΡΑΦΘΟΝΑ ΑΤΛΑΝΤΙ∆Α ΥΠΕΡΑΦΘΟΝΑ ΚΑΙ ΚΑΤΑΠΛΗΚΤΙΚΑ. ΚΑΙ ΚΑΤΑΠΛΗΚΤΙΚΑ. ΕΧΟΝΤΑΣ ΤΕΤΟΙΟ ΠΛΟΥΤΟΕΧΟΝΤΑΣ ΤΕΤΟΙΟ ΠΛΟΥΤΟΕΧΟΝΤΑΣ ΤΕΤΟΙΟ ΠΛΟΥΤΟ ΕΧΟΝΤΑΣ ΤΕΤΟΙΟ ΠΛΟΥΤΟ ΑΓΑΘΩΝ ΣΤΗ ∆ΙΑΘΕΣΗ ΤΟΥΣ, ΑΓΑΘΩΝ ΣΤΗ ∆ΙΑΘΕΣΗ ΤΟΥΣ, ΟΙ ΚΑΤΟΙΚΟΙ ΤΗΣ ΟΙ ΚΑΤΟΙΚΟΙ ΤΗΣ ΚΑΤΑΣΚΕΥΑΣΑΝ ΚΑΤΑΣΚΕΥΑΣΑΝ ΜΕΓΑΛΟΠΡΕΠΗ ΤΕΙΧΗ, ΙΕΡΑ, ΜΕΓΑΛΟΠΡΕΠΗ ΤΕΙΧΗ, ΙΕΡΑ, ΑΝΑΚΤΟΡΑ ΚΑΙ ΛΙΜΑΝΙΑ. ΑΝΑΚΤΟΡΑ ΚΑΙ ΛΙΜΑΝΙΑ.

Επιμέλεια: Χρήστος Χαρμπής http://e-taksh.blogspot.gr σελ.26

Επιμέλεια: Χρήστος Χαρμπής http://e-taksh.blogspot.gr σελ.27

Η ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΗ ΤΗΣ ΑΤΛΑΝΤΙ∆ΑΣΗ ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΗ ΤΗΣ ΑΤΛΑΝΤΙ∆ΑΣΗ ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΗ ΤΗΣ ΑΤΛΑΝΤΙ∆ΑΣΗ ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΗ ΤΗΣ ΑΤΛΑΝΤΙ∆ΑΣ•• ΦΟΒΕΡΟΙ ΣΕΙΣΜΟΙ ΚΑΙΦΟΒΕΡΟΙ ΣΕΙΣΜΟΙ ΚΑΙΦΟΒΕΡΟΙ ΣΕΙΣΜΟΙ ΚΑΙ ΦΟΒΕΡΟΙ ΣΕΙΣΜΟΙ ΚΑΙ

ΚΑΤΑΚΛΥΣΜΟΙ ΣΥΝΕΒΗΣΑΝ ΚΑΙ, ΚΑΤΑΚΛΥΣΜΟΙ ΣΥΝΕΒΗΣΑΝ ΚΑΙ, ΜΕΣΑ ΣΕ ΜΙΑ ΜΕΡΑ ΚΑΙ ΝΥΧΤΑ, ΜΕΣΑ ΣΕ ΜΙΑ ΜΕΡΑ ΚΑΙ ΝΥΧΤΑ, ΟΛΟΚΛΗΡΟ ΤΟ ΝΗΣΙ ΤΗΣ ΟΛΟΚΛΗΡΟ ΤΟ ΝΗΣΙ ΤΗΣ ΑΤΛΑΝΤΙ∆ΑΣ ΒΥΘΙΣΤΗΚΕ ΣΤΟΝ ΑΤΛΑΝΤΙ∆ΑΣ ΒΥΘΙΣΤΗΚΕ ΣΤΟΝ ΩΚΕΑΝΟ. ΤΗΝ Ι∆ΙΑ ΕΠΟΧΗ ΩΚΕΑΝΟ. ΤΗΝ Ι∆ΙΑ ΕΠΟΧΗ ΕΓΙΝΑΝ ΣΟΒΑΡΕΣ ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΕΣ ΕΓΙΝΑΝ ΣΟΒΑΡΕΣ ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΕΣ ΚΑΙ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑ∆Α. ΟΙΚΑΙ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑ∆Α. ΟΙΚΑΙ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑ∆Α. ΟΙ ΚΑΙ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑ∆Α. ΟΙ ΠΟΛΕΜΙΣΤΕΣ ΚΑΙ ΠΟΛΥΣ ΛΑΟΣ ΠΟΛΕΜΙΣΤΕΣ ΚΑΙ ΠΟΛΥΣ ΛΑΟΣ ΕΞΑΦΑΝΙΣΤΗΚΑΝ ΚΑΙ Η ΑΤΤΙΚΗ ΕΞΑΦΑΝΙΣΤΗΚΑΝ ΚΑΙ Η ΑΤΤΙΚΗ ΠΗΡΕ ΤΗ ∆ΙΑΠΛΑΣΗ ΠΟΥ ΕΙΧΕ ΠΗΡΕ ΤΗ ∆ΙΑΠΛΑΣΗ ΠΟΥ ΕΙΧΕ ΕΠΙ ΤΗΣ ΕΠΟΧΗΣ ΤΟΥ ΣΟΛΩΝΟΣΕΠΙ ΤΗΣ ΕΠΟΧΗΣ ΤΟΥ ΣΟΛΩΝΟΣΕΠΙ ΤΗΣ ΕΠΟΧΗΣ ΤΟΥ ΣΟΛΩΝΟΣ. ΕΠΙ ΤΗΣ ΕΠΟΧΗΣ ΤΟΥ ΣΟΛΩΝΟΣ. ΟΙ ΑΙΓΥΠΤΙΟΙ ΙΕΡΕΙΣ ΟΙ ΑΙΓΥΠΤΙΟΙ ΙΕΡΕΙΣ ΠΕΡΙΕΓΡΑΨΑΝ ΑΚΟΜΗ ΣΤΟ ΠΕΡΙΕΓΡΑΨΑΝ ΑΚΟΜΗ ΣΤΟ ΣΟΛΩΝΑ ΤΟΥΣ ΚΟΙΝΩΝΙΚΟΥΣ ΚΑΙΣΟΛΩΝΑ ΤΟΥΣ ΚΟΙΝΩΝΙΚΟΥΣ ΚΑΙΣΟΛΩΝΑ ΤΟΥΣ ΚΟΙΝΩΝΙΚΟΥΣ ΚΑΙ ΣΟΛΩΝΑ ΤΟΥΣ ΚΟΙΝΩΝΙΚΟΥΣ ΚΑΙ ΤΕΧΝΙΚΟΥΣ ΘΕΣΜΟΥΣ ΤΗΣ ΤΕΧΝΙΚΟΥΣ ΘΕΣΜΟΥΣ ΤΗΣ ΑΤΛΑΝΤΙ∆ΑΣ. ΑΤΛΑΝΤΙ∆ΑΣ.

Επιμέλεια: Χρήστος Χαρμπής http://e-taksh.blogspot.gr σελ.28

Mια Φορά κι Ενα Καιρό....!!!

Μ Η Ν Υ Μ Α Τ Α

ΑΠΟ ΜΙΑ ΒΥΘΙΣΜΕΝΗ ΠΟΛΙΤΕΙΑ

Επιμέλεια: Χρήστος Χαρμπής http://e-taksh.blogspot.gr σελ.29

Το 1968, κομμάτια ογκολίθων, που αποτελούσαν τμήμα μιάς αρχαίας λεωφόρου, ήρθαν στο φως στην υποθαλάσσια περιοχή κοντά στο Μπίμινι. Μέχρι σήμερα παραμένει αβέβαιο αν αποτελούν τμήμα της Ατλαντίδας. Το περίεργο είναι πως οΈντγκαρ Κέϋση είχε προφητεύσει σε ανύποπτο χρόνο, ότι τμήματα της βυθισμένης ηπείρου θα έρχονταν στο φως το 1968 ή 1969. Είναι άραγε μήνυμα από την ΑΤΛΑΝΤΙΔΑ ;...

**Μιά Πόλη Αξεπέραστου Μεγαλείου**

Χιλιάδες χρόνια μετά την υποτιθέμενη καταβύθισή της στα κρύα και σκοτεινά νερά

του Ατλαντικού Ωκεανού,η νησιώτικη ήπειρος τηςΑτλαντίδας εξακολουθεί να επιβιώνει σαν ένα από τα πιο βασανιστικά αινίγματα της ιστορίας. Αν πράγματι ένας τέτοιος κόσμος υπήρξε, τότε η Ατλαντίδα ήταν ένας πολιτισμός που δεν γνώριζε όμοιό του πριν ή μετά. Δίκαια ταυτίζεται με τον χαμένο παράδεισο, και κάθε όραμα ομορφιάς, ακόμα και σήμερα, έχει εκεί τις υποσυνείδητες ρίζες του.

Επιμέλεια: Χρήστος Χαρμπής http://e-taksh.blogspot.gr σελ.30

Σύμφωνα με την περιγραφή που διέσωσε ο Πλάτωνας, η Ατλαντίδα ήταν μία χώρα όπου ικανοί γεωργοί

καλλιεργούσαν ευωδιαστά περιβόλια και όπου αφθονούσαν τα άγρια ζώα, μεταξύ των οποίων και μεγάλος αριθμός

ελεφάντων. Η πρωτεύουσά της ήταν δακτυλιοειδής : απλωνόταν πάνω σ' ένα λόφο και περιλάμβανε τρεις ζώνες νερού και

δύο ζώνες ξηράς. Πάνω από τα κανάλια περνούσε μία λεωφόρος, η οποία οδηγούσε από την εξωτερική πόλη στο ιερό

του Ποσειδώνα.

Στην ευρύτερη πόλη υπήρχαν αναρίθμητα κτίρια, τα οποία σε ομορφιά και πολυτέλεια τα ξεπερνούσε μόνο τοβασιλικό

ανάκτορο. Χτισμένο πάνω σ' ένα μικρό λόφο στο κέντρο της πόλης, περιλάμβανε στο εσωτερικό του το ναό του

Ποσειδώνα. Το συγκρότημα είχε κατασκευαστεί από τον Άτλαντα, το μεγαλύτερο γιο του θεού και πρώτο βασιλιά της

Ατλαντίδας. Αλλά και οι επόμενοι ηγεμόνες δεν άφησαν το μέρος όπως το βρήκαν. Καθένας προσέθετε και κάτι στα

υπάρχοντα κρίσματα, ώσπου στο τέλος τα ανάκτορα αποτέλεσαν ένα θαυμαστό τόπο διαμονής γεμάτο μεγαλείο, ομορφιά

και αριστουργήματα τέχνης.

Αλλά ούτε το χρυσάφι ούτε η δόξα μπόρεσαν να σώσουν τους Ατλάντειους. Η αυξανόμενη υλιστικότητά τους

προκάλεσε την οργή των θεών και, όπως γράφει ο Πλάτωνας, ολόκληρος ο πολιτισμός καταδικάστηκε σ' ένα γρήγορο και

θεαματικό τέλος...

**Σοφία πέρα από τα Θνητά Μέτρα**

Το πνευματικό κέντρο της Ατλαντίδας ήταν ο ναός του Ποσειδώνα.Εδώ

συγκεντρώνονταν οι κυβερνήτες της χώρας για να συντάξουν τους νόμους τους. Ο ναός αποτελούσε μία εκπληκτική απόδειξη της μεγάλης ικανότητας των Ατλάντειων στην κατεργασία των μετάλλων.

Περιβαλλόταν από ένα χρυσαφένιο τείχος και το εξωτερικό του κτιρίου, σύμφωνα με τον Πλάτωνα, ήταν καλυμμένο με

ασήμι, εκτός από τα σημεία της οροφής που ήταν από χρυσό. Όσο για το εσωτερικό, το ταβάνι ήταν από

ελεφαντόδοντο...στολισμένο με χρυσό, ασήμι κι ορείχαλκο. Ένα τεράστιο χρυσό άγαλμα του Ποσειδώνα, που τον

απεικόνιζε να οδηγεί έξι φτερωτά άλογα, κυριαρχούσε στην κεντρική αίθουσα του ναού, ενώ στις διάφορες κόγχες

βρίσκονταν αγάλματα θαλάσσιων νυμφών.

Ο ανώτερος βασιλιάς της Ατλαντίδας και τα εννιά αδέλφια του, πρίγκιπες εννέα άλλων επαρχιών, συγκεντρώνονταν

κάθε πέντε ή έξι χρόνια σ' αυτό τον επιβλητικό βωμό. Αφού θυσίαζαν έναν ταύρο σαν προσφορά στους θεούς, οι

κυβερνήτες μαζεύονταν γύρω στη μισοσβησμένη πυρά και συνεδρίαζαν. Τις αποφάσεις τους τις κατέγραφαν πάνω σε

Επιμέλεια: Χρήστος Χαρμπής http://e-taksh.blogspot.gr σελ.31

έναν χρυσό πίνακα. Κυβερνώμενος με σοφία, ο λαός της Ατλαντίδας ζούσε αρμονικά. Για πολλές γενιές, γράφει ο

Πλάτωνας, η καρδιά τους ήταν ειλικρινής και ευγενική και εξέφραζαν καλοσύνη μαζί με σοφία.

**Μιά Φοβερή και Αποτρόπαιη Μέρα**

Στο αποκορύφωμα της δόξας της - 9.200 χρόνια πριν από τη γέννηση του Πλάτωνα- η

νησιώτικη αυτοκρατορία της Ατλαντίδας κυριαρχούσε στο μεγαλύτερο μέρος τηςΜεσογείου. ''Τότε, πάνω απ' όλα'', γράφει ο Πλάτωνας, ''φαίνονταν υπερβολικά όμορφοι και ευλογημένοι''. Όμως, συνεχίζει, οι Ατλάντειοι γρήγορα γέμισαν από άνομη φιλοδοξία και δύναμη. Η απεριόριστη πολυτέλεια είχε παίξει τον φθοροποιό ρόλο της. Οι Ατλάντειοι δεν εκτιμούσαν πια το ψυχικό μεγαλείο

περισσότερο από τον υλικό πλούτο. Το θείο μέρος μέσα τους έγινε αμυδρό και αδύναμο καθώς αναμιγνυόταν πολύ συχνά

με μεγάλο μέρος θνησιμότητας. Έτσι οι Ατλάντειοι, ανίκανοι να σηκώσουν το βάρος των αποκτημάτων τους, έχασαν την

αρετή τους. Και τώρα έφτιαχναν πολυάριθμο στρατό για να κατακτήσουν την Αθήνα και ταμέρη της Ανατολής που

είχαν ξεσηκωθεί εναντίον τους. Όμως ο Δίας, ο αρχηγός των θεών, εξαπέλυσε ένα δικό του χτύπημα, μιά τιμωρία αφάνταστα ολοκληρωτική :

''Συνέβησαν φοβεροί σεισμοί και κατακλυσμοί, και μιά φοβερή μέρα και νύχτα τους βρήκε, όταν...το νησί της

Ατλαντίδας...το κατάπιε η θάλασσα και χάθηκε''. Ο Πλάτωνας αμφέβαλλε για το αν θα βρισκόταν ποτέ κανένα ίχνος της

χαμένης χώρας.'' Ο ωκεανός στο σημείο εκείνο'', γράφει,'' έχει γίνει αδιαπέραστος από τη λάσπη και είναι δύσκολο να

ερευνηθεί''. Από τότε η Ατλαντίδα παραμένει βυθισμένη στα σκοτεινά νερά του θρύλου...

**Ο Θαυμαστός κόσμος της Ατλαντίδας γοητεύει και εμπνέει**

Επιμέλεια: Χρήστος Χαρμπής http://e-taksh.blogspot.gr σελ.32

Οι βασιλείς του Φωτός αποχώρησαν οργισμένοι...Οι πράξεις των ανθρώπων έχουν γίνει τόσο μαύρες, ώστε η Γη τρέμει από τη μεγάλη αγωνία της. Οι γαλάζιοι θρόνοι μένουν κενοί. Ποιοί από τους Καστανόχρωμους, ποιοί από τους Κόκκινους ή από τους Μαύρους μπορούν να καθίσουν στους θρόνους του Ευλογημένου, στους θρόνους της Γνώσης και της Ευσπλαχνίας ; Ποιοί μπορούν να κρατήσουν το άνθος της δύναμης, το φυτό με το χρυσό μίσχο και το γαλάζιο λουλούδι ;

Στη μυστική αίθουσα του ναού του Ποσειδώνα με

τους εβένινους κίονες και τις χρυσοστόλιστες οροφές, οι συγκεντρωμένες μορφές στέκουν σοβαρές και αμίλητες. Γνωρίζουν καλά πως όλα έχουν τελειώσει, τίποτα δεν μπορεί να σώσει τη χώρα από την καταδίκη της. Πριν από λίγες ώρες ήρθε το μήνυμα από το μεγάλο βασιλιά με το ακτινοβόλο πρόσωπο. Έστειλε τα αεροπλάνα με έμπιστους ανθρώπους σε όλους τους αρχηγούς, δίνοντάς τους τις τελευταίες οδηγίες : ''Ετοιμαστείτε ! Μαζέψτε τους ανθρώπους του Αγαθού Νόμου και διασχίστε τη χώρα όσο είναι ακόμα ξηρά. Οι Κύριοι της Θύελλας πλησιάζουν. Μιά νύχτα και δύο μέρες μόνο θα ζήσουν σ' αυτή την υπομονετική χώρα οι Κύριοι του Σκοτεινού Προσώπου, έπειτα θα βυθιστούν μαζί της. Οι υπόγειοι Κύριοι των Πυρών ετοιμάζουν τα μαγικά όπλα τους...Χρησιμοποιήστε κι εσείς τη δική σας μαγική δύναμη. Κάθε Κύριος με Ακτινοβόλο Πρόσωπο ας πάρει το ιπτάμενο όχημα των Κυρίων με το Σκοτεινό Πρόσωπο. Κάθε Κιτρινοπρόσωπος ας κοιμήσει κάθε Μαυροπρόσωπο, ώστε ακόμα και εκείνοι να αποφύγουν τον πόνο και την οδύνη. Κάθε πιστός των ηλιακών θεών ας παραλύσει τους πιστούς των σεληνιακών θεών, εκτός από εκείνους που πρέπει να σωθούν ή να υποφέρουν. Κάθε Κιτρινοπρόσωπος ας προσφέρει το νερό της ζωής του στα ομιλούντα ζώα των Μαυροπροσώπων για να μην ξυπνήσουν τους κυρίους τους. Η ώρα έφτασε, η μαύρη νύχτα είναι έτοιμη...Το πεπρωμένο τους ας εκπληρωθεί. Είμαστε υπηρέτες των μεγάλων Τεσσάρων. Είθε οι βασιλείς του φωτός να επιστρέψουν !''

Επιμέλεια: Χρήστος Χαρμπής http://e-taksh.blogspot.gr σελ.33

Και το χρονικό, που αφηγείται τις τελευταίες στιγμές της Ατλαντίδας, συνεχίζει : ''Αυτά ήταν τα λόγια των

αγγελιοφόρων, και όταν οι βασιλείς συγκεντρώθηκαν για τελευταία φορά τα νερά είχαν κιόλας κινηθεί. Αλλά οι δίκαιοι,

ειδοποιημένοι εγκαίρως, είχαν φτάσει σε ξερές χώρες πέρα από το σημάδι του νερού. Οδηγήθηκαν στις χώρες της

Ανατολής και του Βορρά. Τα αστέρια έπεφταν βροχή στις χώρες των Μαυροπρόσωπων, αλλά αυτοί κοιμόνταν. Τα

ομιλούμενα ζώα, οι φύλακές τους, έμεναν σιωπηλά. Οι Υπόγειοι Κύριοι περίμεναν τις εντολές, αλλά αυτές δεν έρχονταν,

γιατί οι κύριοί τους κοιμόνταν. Τα νερά σηκώθηκαν και κάλυψαν τις κοιλάδες από τη μιά άκρη της γης έως την άλλη. Τα

υψίπεδα και οι αντίποδες παρέμειναν στεγνά. Εκεί κατοίκησαν οι Κιτρινοπρόσωποι κι εκείνοι με το βαθύ βλέμμα...

''Όταν οι Κύριοι των Σκοτεινοπρόσωπων ξύπνησαν και αναζήτησαν τα ιπτάμενα οχήματά τους, είδαν ότι έλειπαν. Μερικοί

από τους ισχυρότερους μάγους του Σκοτεινοπρόσωπου, που ξύπνησαν νωρίτερα απ' τους άλλους, καταδίωξαν εκείνους

που είχαν πάρει τα αερόπλοιά τους. Σαν το δράκοντα που αναδιπλώνει αργά το σώμα του, έτσι και οι γιοι των ανθρώπων,

οδηγούμενοι από τους Γιους της Σοφίας άνοιξαν τις πτυχές τους σαν ένα ρυάκι γλυκού νερού...Πολλοί άτολμοι ανάμεσά

τους χάθηκαν, αλλά οι περισσότεροι σώθηκαν. Όμως οι διώκτες τους, που το κεφάλι και το στήθος τους ήταν πάνω από το

νερό, τους κυνήγησαν για τρία σεληνιακά τέρμινα, μέχρις ότου τελικά τους έφτασε το ανερχόμενο νερό και χάθηκαν όλοι,

γιατί το έδαφος υποχωρούσε κάτω από τα πόδια τους και η γη αγκάλιασε εκείνους που την είχαν βεβηλώσει...''

Έτσι περιγράφει το αρχαίο χρονικό το τέλος της μεγάλης

ηπείρου της Ατλαντίδας. Σύμφωνα με διάφορες μαρτυρίες η ήπειρος αυτή εκτεινόταν κάποτε - πριν από χιλιάδες χρόνια - στη θέση που τώρα βρίσκεται ο Ατλαντικός Ωκεανός. Απ' όλους τους μυστηριώδεις τόπους της γης, η Ατλαντίδα είναι

εκείνη που γοητεύει περισσότερο και εξάπτει τη φαντασία των ανθρώπων, γιατί ο θρύλος της είναι συνδεδεμένος με

την ανάμνηση μίας Εδέμ, ενός παραδείσου πνευματικού και υλικούπου τώρα αναπαύεται στα σκουροπράσινα βάθη

Επιμέλεια: Χρήστος Χαρμπής http://e-taksh.blogspot.gr σελ.34

του ωκεανού... Εκτός από τα αρχαία σχόλια που ήδη αναφέραμε και που η πηγή τους, όπως μας λέει η Ε. Π. Μπλαβάτσκυ, είναι τα

αρχεία των μυημένων εκείνης της φυλής τα οποία σώζονται σε μυστικές κρύπτες, υπάρχουν και αρκετές άλλες αναφορές

και διηγήσεις για την Ατλαντίδα που προέρχονται από πηγές πολύ πιο αποδεκτές από το μέσο αναγνώστη και τον

σκεπτικιστή. Η πρώτη γνωστή αναφορά για την Ατλαντίδα και τον πολιτισμό της μας δίνεται από τον Πλάτωνα, ο οποίος έζησε

από το 428 έως το 348 π.Χ. Οι διάλογοι στους οποίους κάνει αναφορές για την Ατλαντίδα είναι ο ''Τίμαιος'' και κυρίως ο

''Κριτίας''. Η ιστορία της χαμένης ηπείρου εξιστορείται από τον Κριτία, όπως την είχε ακούσει από συγγενείς του

μεγάλου πολιτικού και νομοθέτη Σόλωνα, όταν αυτός είχε επισκεφθεί την Αίγυπτο.

Σύμφωνα, λοιπόν, με τους ιερείς της Αιγύπτου που αφηγήθηκαν την ιστορία στον Σόλωνα, κάποτε οι πρόγονοι των

Αθηναίων είχαν νικήσει ένα έθνος άγριο και δυνατό, που ερχόταν πέρα από τιςΣτήλες του Ηρακλή, από μία νήσο

μεγαλύτερη από τη Βόρεια Αφρική και τη Μικρά Ασία μαζί, δηλαδή από μία ήπειρο που περιλάμβανε το μεγαλύτερο

μέρος του γνωστού τότε κόσμου. Στην ήπειρο αυτή είχε εμφανιστεί μία μεγάλη και εκπληκτική δύναμη, η Ατλαντίδα, οι

βασιλείς της οποίας άπλωσαν την επιρροή τους στη Μεσόγειο μέχρι την κεντρική Ιταλία και τηνΑίγυπτο. Οι Ατλάντειοι

ήταν φιλόδοξοι και επεδίωκαν την κυριαρχία του κόσμου. Αλλά οι γενναίοι προπάτορες των Αθηναίων κατάφεραν να

νικήσουν το στρατό των Ατλάντειων στη διάρκεια μίας μεγάλης μάχης και να αναχαιτίσουν την ορμή τους.

ελευθερώνοντας όσους βρίσκονταν ανατολικά των Στηλών του Ηρακλέους. Λίγο καιρό αργότερα συνέβησαν βίαιοι

σεισμοί και κατακλυσμοί που κατέστρεψαν τους πρώτους Αθηναίους και βύθισαν ολόκληρη την ήπειρο της Ατλαντίδας

κάτω από τα νερά της θάλασσας εξαφανίζοντάς την ολοκληρωτικά μέσα σε μία μέρα και μία νύχτα.

Οι Αιγύπτιοι ιερείς πληροφόρησαν επίσης τον Σόλωνα πως τέτοιες καταστροφές ήταν αρκετά συνηθισμένες και πως

αντίθετα με τους Έλληνες, που είχαν χάσει τα αρχεία της προϊστορίας τους, η Αίγυπτος προστατεύθηκε από τέτοιες

καταστροφές χάρις στις πλημμύρες του Νείλου και έτσι μπόρεσε να διατηρήσει τα αρχεία και τη γνώση των αρχαίων

πολιτισμών.

**Η Χρυσή Πολιτεία**

Σύμφωνα με τη διήγηση του Σόλωνα η καταγωγή της Ατλαντίδας ήταν πολύ αρχαία, και

αναγόταν στην εποχή που οι θεοί μοίρασαν τη γη μεταξύ τους. Ο θεός Ποσειδώνας διάλεξε μία όμορφη και πλούσια ήπειρο με πολλά νησιά. Εκεί, με την σύζυγό του Κλειτώ, γέννησε πέντε ζευγάρια

Επιμέλεια: Χρήστος Χαρμπής http://e-taksh.blogspot.gr σελ.35

διδύμων. Το πρώτο παιδί ήταν ο Άτλας από τον οποίο πήραν το όνομά τους η ήπειρος και ο ωκεανός που την περιέβαλλε. Ο Ποσειδώνας χώρισε την Ατλαντίδα σε δέκα τμήματα. Στον Άτλαντα έδωσε το μεγαλύτερο και καλύτερο μέρος,

ορίζοντάς τον κυβερνήτη των αδελφών του, οι οποίοι εξουσίαζαν τα υπόλοιπα τμήματα. Η Ατλαντίδα ήταν μία χώρα με

μεγάλες και πλούσιες πεδιάδες και με άφθονη χλωρίδα και πανίδα. Το υπέδαφος ήταν γεμάτο με χρυσάφι, ασήμι και άλλα

μέταλλα, μεταξύ των οποίων και ένας μυστηριώδης ορείχαλκος, για τον οποίο ο Πλάτωνας γράφει ότι άστραφτε σαν

φλόγα. Στο νότιο άκρο της ηπείρου οι βασιλείς έκτισαν μία μεγαλόπρεπη πόλη αντάξια της δύναμης και του πλούτου της

χώρας, την οποία και καλλώπιζαν συνεχώς, προσπαθώντας ο καθένας να ξεπεράσει τον προηγούμενο. Η πόλη

ονομάστηκε επίσης Ατλαντίδα και περιβαλλόταν από ομόκεντρους δακτύλιους ξηράς και νερού.

Στο κέντρο πάνω στο ψηλό λόφο όπου ο Ποσειδώνας με την Κλειτώ είχαν γεννήσει τον Άτλαντα και τους δίδυμους

αδελφούς του, οι Ατλάντειοι ανέγειραν έναν τεράστιο ναό προς τιμήν του θεού. Μέσα στο ναό υπήρχε το άγαλμα του θεού

που τον παρίστανε να οδηγεί ένα χρυσό άρμα μέσα στη θάλασσα συντροφιά με δελφίνια. Στην πόλη υπήρχαν πηγές με

ζεστό και κρύο νερό, μερικές για τη χρήση του βασιλιά και άλλες για τους πολίτες, καθώς και για τα μεταφορικά ζώα. Οι

εξωτερικοί δακτύλιοι της πόλης περιλάμβαναν ιπποδρόμια και καιοικίες πολιτών. Τα εσωτερικά λιμάνια ήταν γεμάτα

πολεμικά σκάφη. Για αρκετές γενιές οι δέκα βασιλείς κυβέρνησαν τις χώρες τους υπακούοντας πάντα στους απαράβατους νόμους που

είχαν τεθεί από τον Ποσειδώνα, αιώνες πριν. Κατά διαστήματα πέντε και έξι ετών οι μονάρχες συναντιούνταν και

εκτελούσαν μία μεγαλόπρεπεη και περίπλοκη τελετουργία στη διάρκεια της οποίας θυσιαζόταν ένας άγριος ταύρος με το

αίμα του οποίου βάφονταν οι ιερές μπρούτζινες στήλες του ναού. Έπειτα οι βασιλείς ντυμένοι με επίσημα ενδύματα

συζητούσαν για τα διάφορα προβλήματα που είχαν τυχόν παρουσιαστεί και κατέγραφαν τα συμπεράσματά τους σε

χρυσούς πίνακες.

Η Ατλαντίδα προικισμένη με πλούτο, δύναμη και εσωτερική αρμονία δεν άργησε να απλώσειτην επιρροή της προς τα

έξω. Ταυτόχρονα όμως ο θείος και ενάρετος χαρακτήρας των κατοίκων της άρχισε να χάνεται με το πέρασμα των

αιώνων. Η ''ανθρώπινη φύση'' υπερίσχυσε, όπως αναφέρει ο Πλάτωνας, και οι Ατλάντειοι άρχισαν να εμφανίζουν

κατώτερα χαρακτηριστικά : η φιλοδοξία, η απληστία και η κακία αυξήθηκαν τόσο μεταξύ των πολιτών όσο και μεταξύ των

κυβερνητών τους. Βλέποντας ότι μία άξια φυλή είχε πια ξεπέσει, ο Δίας κάλεσε τους θεούς για να αποφασίσουν ποιά

τιμωρία θα επέβαλαν στους Ατλάντειους... Και στο σημείο αυτό σταματάει ξαφνικά η αφήγηση του Πλάτωνα. Για άγνωστους σε μας λόγους ο Έλληνας σοφός δεν

θέλησε να δώσει λεπτομέρειες ούτε του πολέμου με τους Αθηναίους, ούτε και των σεισμών και καταποντισμών που

βύθισαν την ευλογημένη χώρα στο βυθό του ωκεανού. Ωστόσο η αφήγηση του Πλάτωνα περιέχει΄τόσες πολλές λεπτομέρειες ως προς την αρχιτεκτονική, τις μηχανικές

κατασκευές, τις τελετουργίες και τον πολιτισμό των Ατλάντειων, ώστε είναι δύσκολο να την θεωρήσει κανείς σαν

δημιούργημα της φαντασίας του. Επιπρόσθετα, λαμβάνοντας υπόψη το χαρακτήρα όλων των έργων του Πλάτωνα

αντιλαμβάνεται κανείς ότι σκοπός του δεν ήταν να εμφανιστεί ακριβής σαν γεωγράφος, εθνολόγος ή ιστορικός, αλλά

να διδάξει κάποιες ηθικές αρχές με τη βοήθεια του παραδείγματος από το παρελθόν.

**Μαρτυρίες και Ενδείξεις**

Επιμέλεια: Χρήστος Χαρμπής http://e-taksh.blogspot.gr σελ.36

Πέρα όμως από το τί λέει ο Πλάτωνας, αναφορές για την Ατλαντίδα

βρίσκονται και σε αρκετά άλλα έργα αρχαίων και σύγχρονων συγγραφέων και μάλιστα από τους χώρους της επιστήμης που είναι ακόμα πιο δύσκολο να αμφισβητηθούν. Για την Ατλαντίδα έχουν γραφτεί πάνω από 2.000 τόμοι που καλύπτουν ένα ευρύ φάσμα μελετών, μέχρι παραμύθια, μιθυστορήματα και όπερες. Έτσι, σιγά-σιγά η Ατλαντίδα αναδύεται μέσα από την ομίχλη και τα νέφη του θρύλου στο φως της ιστορικής πραγματικότητας. Ένας από τους συγγραφείς που συγκέντρωσε τα περισσότερα υπάρχοντα στοιχεία και μαρτυρίες για την Ατλαντίδα,

ήταν ο Αμερικανός Ιγνάτιος Λογιόλα Ντόνελυ, ο οποίος έγραψε το έργο : ''Ατλαντίδα : Ο Προκατακλυσμιαίος

Κόσμος''. Ο Ιγνάτιος Ντόνελυ γεννήθηκε στη Φιλαδέλφεια το 1831 και ήταν ένας νεαρός δικηγόρος με πολλά όνειρα και

φιλοδοξίες. Όπως πολλοί άλλοι νέοι της εποχής του γοητεύτηκε κι αυτός από το μυστήριο του χαμένου κόσμου και

αφιέρωσε χρόνια μελέτης και έρευνας στο θέμα της Ατλαντίδας, συγκεντρώνοντας με υπομονή κάθε επιστημονικό,

μυθολογικό, γλωσσολογικό και όποιο άλλο στοιχείο επιβεβαίωνε την ύπαρξη της βυθισμένης ηπείρου.

Η επιμονή και ακούραστη εργασία του Ντόνελυ απέδωσε τελικά το ποθούμενο αποτέλεσμα. Στο έργο του βρίσκονται

συγκεντρωμένες μαρτυρίες απ' όλους τους τομείς της επιστήμης που επιβεβαιώνουν την ύπαρξη μιάς βυθισμένης

ηπείρου στη θέση ακριβώς που την τοποθετούσε ο Πλάτωνας στονΑτλαντικό Ωκεανό. Για παράδειγμα, σε έργα βοτανολογίας και ζωολογίας, σχετικά με την κατανομή των φυτών και των ζώων στον

πλανήτη, αναφέρεται ότι αυτή δεν μπορεί να ερμηνευτεί με την παρούσα διάταξη των ηπείρων και εκφράζεται η υπόθεση

ότι κάποια ζώνη ξηράς πρέπει να υπήρχε κάποτε στη θέση του Ατλαντικού Ωκεανού. Αλλά τα σημαντικότερα επιχειρήματα ο Ντόνελυ τα βρήκε στην ύπαρξη μεγάλων ομοιοτήτων ανάμεσα σε πολιτισμούς

που απέχουν υπερβολικά μεταξύ τους τοπικά και χρονικά και οι οποίες ομοιότητες δεν μπορούν να εξηγηθούν σαν απλή

σύμπτωση. Οι μύθοι για τον Κατακλυσμό, για παράδειγμα, των λαών της Άπω Ανατολής παρουσιάζουν ομοιότητες

που δεν μπορούν να θεωρηθούν τυχαίες. Η μόνη πιθανή ερμηνεία είναι ότι είχαν μιά κοινή πηγή : τη χαμένη ήπειρο

Ατλαντίδα απ' όπου ξεπήδησε ο μύθος του Κατακλυσμού και διαδόθηκε στον κόσμο μέσω των επιζώντων της

καταστροφής. Τέτοιες ομοιότητες υπάρχουν παντού στους θρύλους, τις παραδόσεις, τα σύμβολα, τις αρχιτεκτονικές κατασκευές - όπως για παράδειγμα οι πυραμίδες της Αιγύπτου και τουΤεοτιχουακάν στο Μεξικό - ακόμα και στη γλώσσα. Η

Κινέζικη λέξη για το ''τούβλο'', για παράδειγμα, ήταν κου και η χαλδαϊκή ήταν κε. Για τη λέξη ''ύφασμα'' και οι δύο

χρησιμοποιούσαν τη λέξη σικ. Ανακαλύπτοντας ότι παραλλαγές μιά μοναδικής γλώσσας απαντώνται από

την Ισλανδίαμέχρι την Κεϋλάνη, ο Ντόνελυ γράφει : ''Υπαρχουν άφθονες αποδείξεις που μπορούν να γεμίσουν

Επιμέλεια: Χρήστος Χαρμπής http://e-taksh.blogspot.gr σελ.37

ολόκληρες σελίδες για το ότι υπήρξε μιά ακόμα αρχαιότερη μητρική γλώσσα...η γλώσσα του Νώε, η γλώσσα της

Ατλαντίδας, η γλώσσα της μεγάλης αυτοκρατορίας που αναφέρει ο Πλάτωνας''.

Το βιβλίο του Ντόνελυ εκδόθηκε το 1881 και γνώρισε τόσο μεγάλη επιτυχία, ώστε μεταφράστηκε σε αρκετές

ευρωπαϊκές γλώσσες και αργότερα ο συγγραφέας του εκλέχτηκε μέλος της Αμερικάνικης Εταιρείας για την Προώθηση της

Επιστήμης. Την ίδια περίπου εποχή, στα 1864, ένας Γάλλος μελετητής ονόματι Σάρλ-Ετιέν Μπρασό ντε Μπορμπούργκ, καθώς

μελετούσε σε μία βιβλιοθήκη της Μαδρίτης, ανακάλυψε μία πραγματεία η οποία περιείχε το κλειδί για ένα σύνθετο

αλφάβητο που χρησιμοποιούσαν οι Μάγια της Κεντρικής Αμερικής. Με τη βοήθεια του κλειδιού αυτού προσπάθησε να

μεταφράσει μερικά χειρόγραφα του λαού των Μάγια που είχαν διασωθεί από την καταστροφική μανία των Ισπανών

κατακτητών.

Καθώς ο Μπρασό με υπομονή και κόπο μελετούσε το κείμενο

των Μάγια αποκρυπτογραφώντας τα περίπλοκα σύμβολά τους, ανακάλυψε την ιστορία μίας αρχαίας χώρας, η οποία είχε

βυθιστεί στον ωκεανό μετά από μία καταστροφική ηφαιστειακή έκρηξη. Επειδή είχε βρει ένα ζευγάρι μυστηριωδών

ιερογλυφικών που προφανώς αντιστοιχούσαν στα γράμματα M και U του αγγλικού αλφαβήτου, ο Μπρασό ονόμασε την

ήπειρο αυτή Μου. Ένας άλλος Γάλλος, ο αρχαιολόγος Αύγουστος ντε Πλονζόν που πρώτος ανακάλυψε ερειπωμένες πόλεις των Μάγια,

χρησιμοποίησε το αλφάβητο-κλειδί και άλλα σύμβολα που βρίσκονταν σκαλισμένα σε τοίχους των Μάγια και συνέταξε μιά

αρκετά λεπτομερή περιγραφή της ηπείρου του Μπρασό. Σύμφωνα με το χρονικό του ντε Πλονζόν, μία αντιζηλία μεταξύ

δύο αδελφών για το χέρι της βασίλισσας Μου κατέληξε στο θάνατο του ενός αδελφού και την κυριαρχία του άλλου. Άλλοι

επιβιώσαντες από την καταστροφή κατέφυγαν στο Γιουκατάν όπου κατέγραψαν την ιστορία τους και ίδρυσαν εκεί ναούς.

**Οι Απόγονοι των Ατλάντειων**

Επιμέλεια: Χρήστος Χαρμπής http://e-taksh.blogspot.gr σελ.38

Η ήπειρος αυτή, την οποία οι Μπρασό και ντε Πλονζόν την τοποθετούν στον Κόλπο του

Μεξικούκαι στη Δυτική Καραβαϊκή, παρουσιάζει μεγάλη ομοιότητα με την Ατλαντίδα. Όπως και η χαμένη ήπειρος του Πλάτωνα, έτσι κι αυτή αποτελείται από δέκα χωριστά βασίλεια και είχε καταστραφεί, σύμφωνα με τα αρχεία των Μάγια, πριν από 8.000 χρόνια περίπου. Τα στοιχεία αυτά συμφωνούν με τα όσα συναντάμε αργότερα σε έργα διαφόρων αποκρυφιστών και θεοσοφιστών

σχετικά με την Ατλαντίδα. Για παράδειγμα, στα έργα της Ε. Π. Μπλαβάτσκυ αναφέρονται αρκετά πράγματα για τον

πολιτισμό της Ατλαντίδας και τις φυλές της, μεταξύ των οποίων και το γεγονός ότι οι Ατλάντειοι που σώθηκαν από την

καταστροφή διέφυγαν σε διάφορα μέρη του κόσμου και εκεί ίδρυσαν νέους πολιτισμούς. Η φυλή των Ατλάντειων ήταν

χωρισμένη σε υποφυλές. Από αυτές, η έβδομη υποφυλήκατέφυγε στα υψίπεδα της Ασίας όταν έφτασε το τέλος της

Ατλαντίδας και από κει κατέβηκε στην ήπειρο και τα νησιά της Ευρώπης, όταν άρχισαν να αναδύονται από τη θάλασσα,

εγκαθιστώντας εκεί αποικίες. Αυτοί ήταν που διέδωσαν τον πολιτισμό στους αρχαίους Έλληνες και

τους Αιγύπτιουςκαι απ' αυτούς προήλθαν οι Φοίνικες και οι Βόρειες φυλές. Στο απώτατο παρελθόν, ο πολιτισμός της Ατλαντίδας ήταν πολύ ανώτερος από κάθε άλλον πολιτισμό που υπήρξε πριν

ή μετά από αυτή. Ακόμα και οι εκφυλισμένοι απόγονοι των Ατλάντειων, το έθνος της Ατλαντίδας του Πλάτωνα, ήταν

εκείνοι που έχτισαν τις πρώτες πυραμίδες στην Αίγυπτο και σίγουρα πολύ πριν την έλευση των ''Ανατολικών Αιθιόπων'',

όπως ονομάζει τους Αιγύπτιους οΗρόδοτος. Οι πρώτοι Αιγύπτιοι χωρίζονται από τους τελευταίους Ατλάντειους με

αμέτρητες εποχές. Οι ίδιοι οι Αιγύπτιοι κατάγονται από μιά ξένη φυλή και εγκαταστάθηκαν στην Αίγυπτο πριν από

400.000 χρόνια, αλλά οι μύστες τους, διατήρησαν όλα τα αρχεία.

**Η περιγραφή της Ατλαντίδας από τον Έντγκαρ Κέϋση**

Σε έργα άλλων αποκρυφιστών και θεοσοφιστών, όπως του Ρούντολφ Στάϊνερ και του Σκοτ

Έλιοτ, βρίσκουμε διάφορες άλλες πληροφορίες που προέρχονται από διόραση, εκστατικά οράματα, ψυχομετρικές ικανότητες κτλ., και οι οποίες μας λένε για την καθημερινή ζωή στην αρχαία Ατλαντίδα, για τα επιστημονικά και τεχνολογικά επιτεύγματα του πολιτισμού της, την οργάνωση της κοινωνίας της κ.α. Μία άλλη πηγή πληροφοριών σχετικά με την ήπειρο της Ατλαντίδας είναι και ο Αμερικανός προφήτης και

θεραπευτής Έντγκαρ Κέϋση. Ο Κέϋση γεννήθηκε στα 1877 και είχε την ικανότητα να πέφτει σε ύπνωση και να κάνει

σωστή διάγνωση και θεραπεία των διαφόρων ασθενειών για άτομα που βρίσκονταν κοντά ή μακριά. Την ικανότητά του

αυτή την ανακάλυψε εντελώς τυχαία, όταν κάποτε ο ίδιος είχε χάσει τη φωνή του. Ζήτησε από ένα φίλο του να τον

υπνωτίσει και μέσα από την κατάσταση της ύπνωσης διέγνωσε την αιτία και τον τρόπο θεραπείας της ασθένειάς του. Από

την ημέρα εκείνη και μέχρι το θάνατό του ο Έντγκαρ Κέϋση θεράπευσε χιλιάδες ανθρώπους μέσω των

''υπαγορεύσεών'' του, όπως ονομάζονται όσα έλεγε όταν βρίσκονταν σε ύπνωση. Από το 1920 ο Κέϋση άρχισε να μιλάει για την ύπαρξη της μετενσάρκωσης των ψυχών σε νέα σώματα και να τονίζει τη

σημασία της. Συχνά, όταν ασχολείτο με έναν ασθενή, εντόπιζε το πρόβλημά του σε προηγούμενες ενσαρκώσεις, ειδικά

στην Ατλαντίδα. Έτσι, μέσα από 650 διαφορετικές ''υπαγορεύσεις'' που έδωσε για διάφορα άτομα, αναδύεται μία

ζωντανή εικόνα του αρχαίου κόσμου της Ατλαντίδας. Η εικόνα αυτή εμφανίζει μιά αξιοσημείωτη ακρίβεια : τα

συγκεκριμένα αποσπάσματα δεν έρχονται σε αντίθεση μεταξύ τους.

Επιμέλεια: Χρήστος Χαρμπής http://e-taksh.blogspot.gr σελ.39

Η Ατλαντίδα του Κέϋση βρισκόταν εκεί ακριβώς που την είχε τοποθετήσει και ο Πλάτωνας : στον Ατλαντικό Ωκεανό. ''Η

θέση την οποία καταλάμβανε η χώρα της Ατλαντίδας'', λέει μία υπαγόρευση, ''βρίσκεται ανάμεσα στον Κόλπο του Μεξικού

από τη μία μεριά και στη Μεσόγειο από την άλλη. Είχε μέγεθος ηπείρου και οι άνθρωποι έζησαν σ' αυτήν χιλιάδες χρόνια

στη διάρκεια των οποίων πέρασε από τρεις μεγάλες καταστροφικές περιόδους, η τελευταία από τις οποίες πριν από

10.000 χρόνια οπότε και εξαφανίστηκε''. Πριν από το τέλος της, όμως, η Ατλαντίδα εμφανίζεται να έχει αναπτύξει έναν προηγμένο πολιτισμό που από

τεχνολογική άποψη μοιάζει με τον πολιτισμό του εικοστού αιώνα. Χρησιμοποιούσαν τον ηλεκτρισμό και είχαν

κατασκευάσει αεροσκάφη. Επίσης ο Κέϋση μίλησε για μία μυστηριώδη ουσία την οποία ονόμασε ''πύρινη πέτρα''. Χρησιμοποιόταν για την

παραγωγή ενέργειας και από μερικούς παρομοιάζεται με τα ραδιενεργά υλικά που χρησιμοποιούνται στη σύγχρονη

εποχή για την παραγωγή πυρηνικής ενέργειας. Όπως εξήγησε ο Κέϋση σε μιά υπαγόρευση στα 1933 : ''Η παρασκευή

αυτής της πέτρας βρισκόταν αποκλειστικά στα χέρια των μυημένων της εποχής εκείνης και η Οντότητα [ το άτομο δηλαδή

για το οποίο έκανε την υπαγόρευση ο Κέϋση] ήταν μεταξύ εκείνων που κατεύθυναν την επιρροή της ακτινοβολίας, η οποία

δημιουργείται με τη μορφή αόρατων ακτίνων που επενεργούσαν πάνω στις ίδιες τις πέτρες θέτοντας σε κίνηση δυνάμεις,

είτε σε αερόπλοια που υψώνονταν στον ουρανό, είτε σε οχήματα για διασκέδαση που πετούσαν κοντά στην επιφάνεια της

γης, ή ακόμα σε σκάφη πάνω στο νερό ή κάτω από το νερό. Τα οχήματα αυτά κινούνταν με τη συγκέντρωση των ακτίνων

από την πέτρα, η οποία βρισκόταν στο κέντρο του σταθμού ενέργειας''.

Σύμφωνα με τον Έντγκαρ Κέϋση οι Ατλάντειοι αρχικά είχαν εμφανιστεί πάνω στη γη με πνευματική μορφή και μόνο

βαθμιαία μεταβλήθηκαν σε υλικά όντα. Αυτό φαίνεται πως υπήρξε και η αρχή του τέλους της Ατλαντίδας : όσο πιο

''στερεοί'' γίνονταν οι κάτοικοί της στη διάρκεια των αιώνων, τόσο πιο ταραγμένος απέβαινε ο πολιτισμός τους. Μία ομάδα, ονομαζόμενοι Γιοι του Μπελίαλ, κυριάρχησε στην Ατλαντίδα ρίχνοντας τους άλλους σε ένα είδος

σκλαβιάς. Η κοινωνία, όπως και η ίδια η γη της Ατλαντίδας, άρχισε να χωρίζεται. Και το κατακλυσμιαίο τέλος δεν

προκλήθηκε μόνο από γεωλογικές αναστατώσεις, αλλά και από κακή χρήση της τεχνολογίας. Όπως λέει ο Κέϋση : ''Στην

Ατλαντίδα λίγο μετά το δεύτερο διαμελισμό της γης που οφειλόταν σε κακή εφαρμογή των θείων νόμων πάνω στα

πράγματα της φύσης ή της γης...όταν συνέβησαν οι εκρήξεις από τη δεύτερη χρησιμοποίηση των επιρροών εκείνων που

είναι για την ανάπτυξη του ανθρώπου και που όμως γίνονται καταστροφικές δυνάμεις όταν χρησιμοποιούνται κακώς... '' Ο Κέϋση έκανε επίσης και μία πρόβλεψη λέγοντας ότι το δυτικό τμήμα της βυθισμένης ηπείρου θα αρχίσει να

ξαναεμφανίζεται κοντά στο νησί Μπίμινι. Κατά περίεργο τρόπο πράγματι στα 1968 δύτες ανακάλυψαν έξω από΄το

Μπίμινι ίχνη μίας καταβυθισμένης λεωφόρου από τετράγωνους ογκόλιθους, που σύμφωνα με τη μέθοδο χρονολόγησης

του ραδιενεργού άνθρακα είναι ηλικίας 12.000 ετών.

Επιμέλεια: Χρήστος Χαρμπής http://e-taksh.blogspot.gr σελ.40

Μήπως αυτό σημαίνει ότι κάποια μέρα τα βάθη των ωκεανών θα μας αποκαλύψουν τα μυστικά τους φέρνοντας στο

φως τη χαμένη ήπειρο ;...Δεν θα πρέπει να το θεωρεί κανείς τελείως απίθανο, αν λάβουμε υπόψη μας ότι πριν μερικά

χρόνια μιά σοβιετική επιστημονική αποστολή έκανε έρευνες στον Ατλαντικό για να βρει τα ίχνη της χαμένης ηπείρου.

Ίσως τα μεγάλα και σκοτεινά νερά κα κρύβουν στα βάθη τους σημάδια περασμένων ''χρυσών εποχών'' και ''χαμένων

παραδείσων''.

**Αναζητώντας τη Μυστηριώδη Πολιτεία**

Από τους διάφορους εξερευνητές που γοητεύτηκαν από τα μυστήρια (ή τα πιθανά

πλούτη για μερικούς) του Αμαζονίου, ο συνταγματάρχης Πέρσυ Χάρισον Φόσετ είναι ίσως ο πιο γνωστός, τόσο για τις έρευνές του όσο και για το θάρρος και την αντοχή του. Αυτός ο ''μοναχικός λύκος'', όπως αποκαλούσε ο ίδιος τον εαυτό του, πέρασε τα πρώτα χρόνια του αιώνα μας, χαρτογραφώντας τις ζούγκλες της Κεϋλάνης και της Νότιας Αμερικής, με την ιδιότητα του τοπογράφου του βρετανικού στρατού. Αργότερα, αφού παραιτήθηκε από τη θέση του στο στρατό, ξεκίνησε για να πραγματοποιήσει το όραμα της ζωής του : την ανακάλυψη μίας μυθικής καταστραμμένης πόλης στις ζούγκλες της Βραζιλίας...

Αυτό που πυροδότησε το ενδιαφέρον του Φόσετ για τους χαμένους πολιτισμούς ήταν ένα ειδώλιο από μαύρο

βασάλτη, που του έδωσε ο εξερευνητής καισυγγραφέας σερ Ράϊντερ Χάγκαρτ και το οποίο είχε χαραγμένους

επάνω του αινιγματικούς χαρακτήρες. Ο Χάγκαρτ του είπε ότι το ειδώλιο είχε βρεθεί στη Βραζιλία. Ο Φόσετ

συμβουλεύτηκε έναν ψυχομέτρη για να βρει τον ακριβή τόπο προέλευσης του περίεργου αυτού αντικειμένου και τα

αποτελέσματα τον εξέπληξαν. Ο ψυχομέτρης - ο οποίος δεν γνώριζε την ταυτότητα του Φόσετ ούτε είδε το αντικείμενο

γιατί το κρατούσε μέσα σε απόλυτο σκοτάδι - του είπε ότι προερχόταν από ''μία μεγάλη ήπειρο με ακανόνιστο σχήμα, που

απλωνόταν από τη βόρεια άκρη της Αφρικής μέχρι την Νότια Αμερική'', και του έδωσε πολλές άλλες πληροφορίες για τον

Επιμέλεια: Χρήστος Χαρμπής http://e-taksh.blogspot.gr σελ.41

τόπο και τους ανθρώπους του. Ο Φόσετ πείστηκε ότι το αινιγματικό αντικείμενο είχε ταξιδέψει από αυτή την ήπειρο - που

πίστευε ότι ήταν η Ατλαντίδα - σε μία ατλάντεια αποικία, βαθιά στην Βραζιλία.

Η πίστη αυτή του Φόσετ ενισχύθηκε όταν απέκτησε έναν παλιό χάρτη που έδειχνε μία άγνωστη και χωρίς όνομα πόλη

στη καρδιά του Μάτο Γκρόσο, μία σχεδόν ανεξερεύνητη τότε περιοχή της ΒΔ Βραζιλίας. Οι πρώτες του προσπάθειε ήταν

άκαρπες, κυρίως λόγω της έλλειψης κατάλληλων συντρόφων που θα μπορούσαν να αντέχουν στις κακουχίες της

ζούγκλας. Στο τελευταίο του ταξίδι, συνοδευόμενος μόνο από το γιο του τον Τζακ και τον φίλο του γιου του, Ράλεϊ Ρίμελ, ο

απτόητος εξερευνητής ξεκίνησε να βρει την Πόλη Χ, όπως την είχε ονομάσει. Λίγο μετά το τελευταίο γράμμα στη γυναίκα

του, όπου αναφέρει κάποιες φήμες για μιά αρχαία μητρόπολη δίπλα σε μία λίμνη, τα ίχνη των τριών εξερευνητών

χάθηκαν για να μην ξαναβρεθούν... Ωστόσο ο Πέρσυ Φόσετ συνέχισε να ζει, τουλάχιστον σαν θρύλος. Η πείρα του στη ζούγκλα, η θρυλική αντοχή του

στις κακουχίες, ο αξιοθαύμαστος χαρακτήρας του - αξίζει να σημειωθεί ότι στο προτελευταίο του ταξίδι,

ταξίδεψε μόνος στη ζούγκλα του Αμαζονίου για τρεις μήνες - και οι καλές σχέσεις που είχε με τους ιθαγενείς ινδιάνους σε

σχέση με το γεγονός ότι δεν βρέθηκαν ποτέ τα ίχνη του, όλα αυτά συνέτειναν στο να δημιουργηθεί η πίστη πως συνέχιζε

να ζει. Για δεκαετίες αργότερα, ταξιδευτές στη Νότια Αμερική διηγούνταν ιστορίες για γέροντες που συνάντησαν στα

μονοπάτια της ζούγκλας και έλεγαν πως τους λένε Φόσετ..Άλλοι είχαν συναντήσει παιδιά με ανοιχτόχρωμα μάτια που τα

απέδιδαν στους τρεις εξερευνητές. Ορισμένοι, μάλιστα, πίστευαν πως ο Φόσετ είχε βρει την ειδυλλιακή Πόλη Χ και δεν

θέλησε να γυρίσει πίσω. Η πιο εκπληκτική αναφορά που έφτασε στον έξω κόσμο από τον εξερευνητή ήρθε από την Ιρλανδή ψυχικό Τζέραλντιν

Κάμινς, η οποία στα 1936 ισχυρίστηκε ότι δέχτηκε μηνύματα από τον Φόσετ. Η Κάμινς ανέφερε πως ο Φόσετ είχε

βρει κατάλοιπα της Ατλαντίδας, αλλά ήταν πλέον άρρωστος. Μετά από τέσσερα τέτοια μηνύματα ο ''Φόσετ'' παρέμεινε

σιωπηλός μέχρι το 1948. Εκείνη τη χρονιά ανέφερε το θάνατό του !...

Επιμέλεια: Χρήστος Χαρμπής http://e-taksh.blogspot.gr σελ.42

Επιμέλεια: Χρήστος Χαρμπής http://e-taksh.blogspot.gr σελ.43

Επιμέλεια: Χρήστος Χαρμπής http://e-taksh.blogspot.gr σελ.44

Αναρτήθηκε από Tasoula Kalantzi

Επιμέλεια: Χρήστος Χαρμπής http://e-taksh.blogspot.gr σελ.45

Εγκύκλιος Παιδεία

ΧΑΜΕΝΟΙ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΙ - ΑΤΛΑΝΤΙΔΑ

Από όλα τα μυστήρια του κόσμου, η Ατλαντίδα είναι ίσως το πιο πολυσυζητημένο ανά τους αιώνες και εκείνο που έχει δώσει τροφή σε χιλιάδες έρευνες από επιστήμονες και φιλόσοφους έως σκεπτικιστές και μυστικιστές. Ακόμα και οι αλλεπάλληλες απορρίψεις των εκάστοτε θεωριών δεν κατάφεραν να μειώσουν το ενδιαφέρον των ανθρώπων ούτε να αποθαρρύνουν στην συνέχιση των ερευνών και εξερευνήσεων. Βάση αρχαίων μύθων, πρόκειται για ένα νησί στο οποίο άνθισαν πάμπολλοι πολιτισμοί προτού καταστραφεί και εξαφανιστεί από κατακλυσμό. Αναρίθμητοι είναι οι θρύλοι για τους Άτλαντες και πώς καταστράφηκε ο προηγμένος πολιτισμός τους, είτε από κατακλυσμό είτε από την δική τους υπεροψία. Υπήρξε στ' αλήθεια ο τόπος με τους μεγαλοπρεπείς ναούς, τα βασιλικά μέγαρα, τα λιμάνια και τα ναυπηγεία που περιγράφει ο Πλάτωνας (427-347 π.Χ.) στον «Κριτία» και στον «Τιμαίο» ή ήταν απλώς ένας αρχαίος μύθος;

ΚΛΙΚ Ο Πλάτωνας βέβαια δεν ήξερε την Ατλαντίδα. Αυτά που περιγράφει στα βιβλία του, ήταν σημειώσεις που του τις έδωσε ο Κριτίας, ο οποίος τις είχε από τον παππού του που τις πήρε από το Σόλωνα. Ο Σόλωνας (639 - 559 π.Χ.) είχε επισκεφτεί την Αίγυπτο, όπου εκεί οι ιερείς της Σάιδας του αποκάλυψαν τα πανάρχαια μυστικά που ήταν γραμμένα σε πλάκες με ιερογλυφικά. Οι ιερείς της Σάιδας, αρχαιότατης θρησκευτικής πρωτεύουσας της Αιγύπτου, είπαν στο Σόλωνα ότι οι Άτλαντες, ήρθαν από τα Δυτικά, από το μεγάλο ωκεανό. Το ισχυρό έθνος των Ατλάντων, έγραφαν οι πλάκες που διάβαζαν οι ιερείς, κατέκτησε σχεδόν όλα τα παράλια των χωρών της Μεσογείου από βορρά και νότο κι έφτασε μέχρι τον Περσικό κόλπο. Οι Άτλαντες δεν κατόρθωσαν να κατακτήσουν την Αττική, γιατί τα στρατεύματά τους νικήθηκαν από τους Αθηναίους...

Πριν δυο χρόνια μια τυχαία περιήγηση στο Google Earth από έναν Άγγλο μηχανικό αεροναυπηγικής, που διέκρινε περίεργους σχηματισμούς επανέφερε το θέμα της ύπαρξης ή όχι της Ατλαντίδας. Συγκεκριμένα διέκρινε ανατολικά των νησιών Μαδέρα και Καναρίων νήσων περίεργους σχηματισμούς που έμοιαζαν με ρυμοτομία πόλης. Ας ψάξουμε και μεις με το Google Earth.

Να η τοποθεσία:

Επιμέλεια: Χρήστος Χαρμπής http://e-taksh.blogspot.gr σελ.46

Ας "ζουμάρουμε" λίγο

Και λίγο παραπάνω

Επιμέλεια: Χρήστος Χαρμπής http://e-taksh.blogspot.gr σελ.47

Η Ατλαντίδα απασχόλησε πολύ τη λογοτεχνία και πλήθος βιβλίων και άρθρων γράφτηκαν ως σήμερα γι αυτήν

Δες προσεκτικά την παρακάτω παρουσίαση και προσπάθησε να αφηγηθείςγραπτώς το μύθο του Ερυσίχθονα.

Να έχεις υπόψη σου:

Όταν αφηγούμαστε φανταστικές ιστορίες, πρέπει να το κάνουμε με τέτοιο τρόπο, ώστε να ακούγονται σαν αληθινές. Αυτό μπορούμε να το πετύχουμε:

Τηρώντας τους κανόνες της αφήγησης(λογική σειρά παράθεσης των γεγονότων, σωστή χρήση των χρόνων του ρήματος, ώστε να μην υπάρχουν χρονικές

ανακολουθίες)

Χρησιμοποιώντας ημερομηνίες, ονόματα, τοποθεσίες φανταστικές αλλά αληθοφανείς και συγκεκριμένες( π. χ. όχι "σε μια περιοχή" αλλά "στη Θεσσαλία")

Χρησιμοποιώντας, αν αυτό είναι δυνατό, τον ενεστώτα, ώστε η αφήγηση μας να κρατάει ζωντανό το ενδιαφέρον του αναγνώστη.

Αναρτήθηκε από ΝΙΚΟΣ http://egpaid.blogspot.com/2011/02/blog-post_16.html

Επιμέλεια: Χρήστος Χαρμπής http://e-taksh.blogspot.gr σελ.48

Χαµένοι πολιτισµοί

Ατλαντίδα

Υποθετικό νησί στον Ατλαντικό ωκεανό. Γι’ αυτή µιλάει πρώτη

φορά ο Πλάτωνας*. Οι πληροφορίες προέρχονται από το Σόλωνα* όταν

ταξίδεψε στην Αίγυπτο. Ανάµεσα στα άλλα έµαθε για την ύπαρξη της

Ατλαντίδος, νησιού ίσου στο µέγεθος µε τη Λιβύη και την Ασία µαζί

(δηλαδή τη Βόρεια Αφρική και τη Μικρά Ασία) πέρα από τις Ηράκλειες

στήλες (το σηµερινό Γιβραλτάρ), που καταποντίστηκε στον ωκεανό

9.000 χρόνια πριν από την εποχή του Σόλωνα, δηλαδή το 9600 π.Χ.

περίπου. Πρώτος βασιλιάς της υπήρξε ο Άτλας, γιος του Ποσειδώνα.

Οι απόγονοί του ανέπτυξαν στο νησί σπουδαίο πολιτισµό, και η

κυριαρχία τους επεκτάθηκε σιγά σιγά µέχρι την Τυρρηνία* και τα

αιγυπτιακά σύνορα. Κάποτε οι κάτοικοι της Ατλαντίδος θέλησαν να

κατακτήσουν την Ελλάδα και την Αίγυπτο. Αλλά οι Αθηναίοι µπήκαν

επικεφαλής στην άµυνα της περιοχής τους και, ύστερα από πολλές

περιπέτειες, µε ηρωισµό και βαθιά γνώση της πολεµικής τέχνης, νίκησαν

το λαό της Ατλαντίδος κι έσωσαν από την υποδούλωση όσους

απειλήθηκαν. Μετά από τα γεγονότα αυτά ακολούθησαν φοβεροί σεισµοί

και κατακλυσµοί και, µέσα σε µια µέρα και µια νύχτα, ολόκληρο το νησί

της Ατλαντίδας βυθίστηκε στον ωκεανό. Την ίδια εποχή έγιναν και

φοβερές καταστροφές στην Ελλάδα.

Επιμέλεια: Χρήστος Χαρμπής http://e-taksh.blogspot.gr σελ.49

Είναι χαρακτηριστικός ο πλούτος των αγαθών που συγκέντρωνε το

νησί των Ατλάντων. Μεταλλεύµατα, ξυλεία, πλούσια πανίδα και χλωρίδα

κι οτιδήποτε θα µπορούσε να δώσει η φύση στον άνθρωπο υπήρχαν στην

Ατλαντίδα υπεράφθονα και καταπληκτικά. Έχοντας τέτοιον πλούτο

αγαθών στη διάθεσή τους, οι κάτοικοί της κατασκεύασαν µεγαλοπρεπή

τείχη, ιερά, ανάκτορα, λιµάνια και ναύσταθµους. Τείχη µε πρόσοψη

επενδυµένη µε χαλκό, κασσίτερο και ορείχαλκο, ανάκτορα και ναούς

επενδυµένους µε χρυσό, άργυρο, ορείχαλκο και ελεφαντοστό, χρυσά

λατρευτικά αγάλµατα. Όσο για τη Μητρόπολη, την κατοικία της µητέρας

του Άτλαντα, ήταν ένα µικρό κυκλικό νησί που περιβαλλόταν από

κυκλικές ζώνες ξηράς και θάλασσας, ώστε να είναι απόρθητο.

Η Ατλαντίδα απασχόλησε τόσο την επιστήµη όσο και τη

λογοτεχνία. 60.000 βιβλία και άρθρα έχουν γραφτεί µέχρι σήµερα για το

καταποντισµένο νησί. Η σύγχρονη έρευνα έχει αποφασίσει πως τα

αναφερόµενα από τον Πλάτωνα δεν είναι ένα παραµύθι αλλά µια

παράδοση, γνωστή και στην Αίγυπτο, όπως µαρτυρούν γραπτές πηγές.

εγκυκλοπαίδεια Πάπυρος Λαρούς Μπριτάννικα (διασκευή)

* Πλάτωνας: (427–347 π.Χ.) Αθηναίος φιλόσοφος, µαθητής του Σωκράτη.

* Σόλωνας: (περίπου 640 – 560 π.Χ.) Αθηναίος νοµοθέτης, πολιτικός µεταρρυθµιστής και ποιητής,

ένας από τους επτά σοφούς της αρχαίας Ελλάδας.

* Τυρρηνία: η ρωµαϊκή Ετρουρία, αρχαία περιοχή της Ιταλίας, αντίστοιχη της σηµερινής Τοσκάνης.

Επιμέλεια: Χρήστος Χαρμπής http://e-taksh.blogspot.gr σελ.50

Χαμένοι πολιτισμοί - Ατλαντίδα

Για κατακλυσμούς μιλούν οι παραδόσεις πολλών αρχαίων λαών.

Κατακλυσμοί αναφέρονται στηνελληνική μυθολογία, στη Βίβλο,

το έπος του Γκιλγκαμές (Ασσυριακό Έπος, τέλος 3ης π.Χ. χιλιετίας), στις παραδόσεις των Ίνκας.

Ο κατακλυσμός του Δευκαλίωνα

Κάποτε οι άνθρωποι είχαν γίνει τόσο κακοί, που ο Δίας αποφάσισε να τους εξαφανίσει με κατακλυσμό. Τότε ο Τιτάνας Προμηθέας, ο αδελφός του Άτλαντα, συμβούλεψε το γιο του τον Δευκαλίωνα, να

κατασκευάσει μια κιβωτό για να σωθεί. Ο Δευκαλίων κατασκεύασε την κιβωτό και έβαλε μέσα τα απαραίτητα εφόδια. Όταν άρχισε να βρέχει ασταμάτητα, κλείστηκε μέσα μαζί με τη γυναίκα του την Πύρρα. Ο Δίας έριξε πολλή βροχή χωρίς διακοπή. Οι πεδιάδες έγιναν λίμνες και οι πολιτείες βούλιαξαν και χάθηκαν κάτω από τα νερά. Στο τέλος μόνο μερικές βουνοκορφές φαίνονταν πάνω σε μια απέραντη θάλασσα. Η κιβωτός με τον Δευκαλίωνα και την Πύρρα έπλεε πάνω

στα νερά εννιά μερόνυχτα.

Ύστερα κάθισε στη κορφή του Παρνασσού. Όταν η βροχή επιτέλους σταμάτησε και τα νερά αποτραβήχτηκαν, ο Δευκαλίων και η Πύρρα

Επιμέλεια: Χρήστος Χαρμπής http://e-taksh.blogspot.gr σελ.51

βγήκαν από την κιβωτό και ζήτησαν από το Δία ανθρώπους. Ο Δίας

ανταποκρίθηκε. Έτσι, ο Δευκαλίων και η Πύρρα ενώ προχωρούσαν έριχναν πέτρες πίσω τους, χωρίς να γυρίσουν να κοιτάξουν. Όταν έπεφταν τα λιθάρια του Δευκαλίωνα, ή γη έβγαζε άντρες, όπου έπεφταν τα λιθάρια της Πύρρας η γη έβγαζε γυναίκες.

Το έπος του Γκιλγκαμές

Σύμφωνα με το έπος ο θεός Ένκι προειδοποίησε τον ευνοούενό του

Ουτναπιστίμ ότι οι θεοί σχεδιάζουν να καταστρέψουν κάθε είδος ζωής στον κόσμο με μία πλημμύρα και τον προέτρεψε να φτιάξει μια μεγάλη κιβωτός, για να σώσει την οικογένειά του, τους φίλους του, τη περιουσία και τα ζώα του. Μετά την πλημμύρα οι θεοί μετάνιωσαν για την πράξη τους και τον έκαναν αθάνατο.

Βίβλος

Σύμφωνα με τον μύθο ο Θεός βλέποντας το ανθρώπινο γένος να

αμαρτάνει, μετάνιωσε για τη δημιουργία του, και αποφάσισε να αφανίσει με μία πλημμύρα κάθε ζωντανό οργανισμό της Γης. Παρόλα αυτά πρόσταξε τον Νώε, τον οποίο θεώρησε ως τον μόνο ευσεβή άνθρωπο, να φτιάξει μία κιβωτό για να σώσει τον εαυτό του, την οικογένεια του, και όλα τα ζώα της Γης. Μόλις η κιβωτός ήταν έτοιμη, ξεκίνησε ο κατακλυσμός. Έπειτα από 40 μέρες βροχής και 150 μέρες

ανόδου της στάθμης της θάλασσας, η κιβωτός του Νώε προσάραξε σε ένα βουνό. Ο Νώε περίμενε άλλες 150 μέρες μέχρι να υποχωρήσουν τα νερά και άνοιξε την κιβωτό. Στη συνέχεια θυσίασε ένα ζώο στον Θεό, ο οποίος είπε πως δεν θα καταστρέψει ποτέ ξανά τη Γη με νερό.

Αναρτήθηκε από Αδάμ Δημήτριος

Επιμέλεια: Χρήστος Χαρμπής http://e-taksh.blogspot.gr σελ.52