Πρότυπο Πειραματικό Γυμνάσιο Ευαγγελικής Σχολής Σμύρνης

Μάθημα: Φυσική Αγωγή Υπ. Καθηγητής: Λάμπρος

ΑθανασόπουλοςΤμήμα: Α1

Σχολικό έτος: 2013-2014

Από τους μαθητές του τμήματος Α1

Αρχαίοι Ολυμπιακοί ΑγώνεςΑρχαίοι Ολυμπιακοί Αγώνες

O αθλητισμός αναμφίβολα ήταν το σπουδαιότερο σύμβολο του αρχαίου ελληνικού πολιτισμού. Το μεγαλύτερο αθλητικό γεγονός της ελληνικής αρχαιότητας, ήταν οι Ολυμπιακοί Αγώνες, οι οποίοι τελούνταν κάθε τέσσερα χρόνια στον ιερό χώρο της Ολυμπίας, προς τιμή του πατέρα των θεών Δία. Επίσης, κατά την διάρκεια των Ολυμπιακών Αγώνων επικρατούσε εκεχειρία.

Οι αρχαίοι έλληνες είχαν συνδυάσει τους Ολυμπιακούς Αγώνες, εκτός από αθλητικό γεγονός και με μια θρησκευτική τελετή, που ήταν το κυρίαρχο στοιχείο των αγώνων. Πιστεύεται πως οι Ολυμπιακοί αγώνες ξεκίνησαν για πρώτη φορά το 776 π. Χ., καθώς από τότε υπάρχουν τα πρώτα γραπτά στοιχεία.

Η συμμετοχή των αθλητών στους Ολυμπιακούς Αγώνες δεν ήταν ελεύθερη για όλους. Στους αγώνες αυτούς κατά την αρχαϊκή και κλασική εποχή, μόνο Έλληνες μπορούσαν να λάβουν μέρος.

Ο αθλητής που νικούσε στεφανωνόταν με κλαδί αγριελιάς και κέρδιζε την αγάπη όλων, ενώ θριαμβευτική ήταν και η υποδοχή που του επιφύλασσε η πόλη του. Η είσοδος γινόταν συνήθως πάνω σε άρμα, όχι από την πύλη, αλλά από ένα άνοιγμα του τείχους που το γκρέμιζαν συμβολικά, με την πεποίθηση ότι το κενό στο εξής θα το κάλυπτε ο ίδιος με την ανδρεία του.

Στις παρακάτω διαφάνειες θα γνωρίσουμε μερικά από τα αθλήματα των αρχαίων ολυμπιακών αγώνων.

ΠΡΟΤΥΠΟ ΠΕΙΡΑΜΑΤΙΚΟ ΓΥΜΝΑΣΙΟ ΕΥΑΓΓΕΛΙΚΗΣ ΣΧΟΛΗΣ ΣΜΥΡΝΗΣ

ΜΑΘΗΜΑ: ΦΥΣΙΚΗ ΑΓΩΓΗ

ΥΠΕΥΘΥΝΟΣ ΚΑΘΗΓΗΤΗΣ: Λ. ΑΘΑΝΑΣΟΠΟΥΛΟΣ

ΕΡΓΑΣΙΑ: ΤΟ ΠΑΓΚΡΑΤΙΟ ΑΘΛΗΜΑ

ΗΜΕΡΟΜΗΝΙΑ: 16/01/2014

ΠΑΓΚΡΑΤΙΟ ΕΙΣΑΓΩΓΗ

Το Παγκράτιο είναι ένα άθλημα που υπήρχε από τα αρχαία χρόνια μέχρι και σήμερα και συνεχίζουν να υπάρχουν αγώνες, που διοργανώνονται κανονικά και συμμετέχουν αθλητές από όλη την Ελλάδα και το εξωτερικό. Πρωτοεμφανίστηκε στους αρχαίους Ολυμπιακούς αγώνες το 648 π.Χ. Στις μέρες μας το Παγκράτιο δε θεωρείται Ολυμπιακό άθλημα.

ΕΙΔΗ ΠΑΓΚΡΑΤΙΟΥ

ΥΠΗΡΧΑΝ ΔΥΟ ΕΙΔΗ ΠΑΓΚΡΑΤΙΟΥΣτο ένα, οι αθλητές αγωνίζονταν σε όρθια

στάση και ήταν λιγότερο επικίνδυνο και ονομαζόταν «Άνω η ορθοστάνδην παγκράτιον».

Στο άλλο, ο αγώνας συνεχιζόταν και μετά την πτώση ενός από τους αντιπάλους και έτσι γινόταν εύκολο θύμα. Αυτό το είδος ονομαζόταν «Κάτω παγκράτιον».

ΚΑΝΟΝΕΣ

ΥΠΗΡΧΑΝ ΜΟΝΟ ΤΡΕΙΣ ΚΑΝΟΝΕΣ

ΝΑ ΜΗ ΒΓΑΖΟΥΝ ΤΑ ΜΑΤΙΑ ΤΟΥ ΑΛΛΟΥ.

ΝΑ ΜΗ ΔΑΓΚΩΝΟΥΝ Ο ΕΝΑΣ ΤΟΝ ΑΛΛΟ.

ΑΠΑΓΟΡΕΥΕΤΑΙ ΝΑ ΧΤΥΠΗΣΟΥΝ ΣΤΗΝ ΠΕΡΙΟΧΗ ΤΩΝ ΓΕΝΝΗΤΙΚΩΝ ΟΡΓΑΝΩΝ.

ΤΕΧΝΙΚΗ

• Το Παγκράτιο συνδύαζε το χτύπημα και τη λαβή της αρπαγής και ήταν αγώνισμα, που κερδιζόταν με την υποβολή του αντιπάλου. Ο παίχτης θεωρούταν ηττημένος όταν παραδινόταν σηκώνοντας το χέρι του ή με τον θάνατό του.

Μυθολογία

• Η μυθολογία θέλει το άθλημα να προέρχεται από τον Θησέα, που συνδύασε την πάλη και την πυγμαχία για να καταβάλει τον Μινώταυρο. Σύμφωνα με μια άλλη εκδοχή, ο Ηρακλής, σκότωσε το λιοντάρι της Νεμέας με αυτό τον τρόπο.

ΔΙΑΦΟΡΕΣ ΕΙΚΟΝΕΣ

Μελανόμορφο αγγείο του Κλεοφράδη περίπου το 500 π.Χ. Μητροπολιτικό ΜουσείοΤέχνης

Σύγχρονοι αγώνες παγκρατιου.

Αγαλματίδιο Παγκρατίου.

Videos

http://www.youtube.com/watch?v=gPaXFEnyDcY

http://www.youtube.com/watch?v=H_qPpQ0jOEU

ΤΕΛΟΣ ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗΣ

• ΑΝΑΓΝΩΣΤΟΠΟΥΛΟΣ ΘΡΑΣΥΒΟΥΛΟΣ• ΑΡΜΕΝΑΚΗΣ ΝΙΚΟΛΑΣ• ΚΑΛΑΜΠΑΚΑΣ ΦΩΤΕΙΝΟΣ• ΚΑΤΣΙΑΔΑΣ ΧΑΡΗΣ• ΚΕΡΚΟΥΛΑΣ ΔΙΚΑΙΟΣ

ΜΙΑ ΕΡΓΑΣΙΑ

ΑΠΟ ΤΙΣ: ΚΛΕΙΩ

ΓΚΟΥΤΖΑΝΗ, Υ

ΡΩ ΔΑΒΟΥ, ΑΛΙΚ

Η ΖΑΧΟΥ, ΛΥΔΙΑ ΕΞΑΡΧΟΥ, Β

ΕΡΑ ΔΗΜΗΤΡΑΚΟΠΟΥΛΟΥ, Ε

ΙΡΗΝΗ ΔΗΜΗΤΡΑΚΟΠΟΥΛΟΥ

Δ

ΗΙΣΚΟΒΟΛΙΑΣΤΗΝ

Δ

ΑΡΧΑΙΑΕΛΛΑΑ

Ήταν αγώνισμα βολής που εξελίχτηκε από την ρίψη πέτρας στην μάχη, και διεξάγονταν αρχικά με απλές πέτρες σχετικά μεγάλων διαστάσεων. Η δισκοβολία ήταν ένα αγώνισμα που απαιτούσε ρυθμό, ακρίβεια και δύναμη.

Η τεχνική ρίψης δίσκου είναι απαθανατισμένη σε πολλές αγγειογραφίες, ανάγλυφα και ανδριάντες.

Στην αρχή έριχναν μία μεγάλη πέτρα ή ένα μεγάλο κομμάτι από σίδερο. Στην αρχαία Ελλάδα ο αθλητής αυτού του αθλήματος ήταν υποχρεωμένος να ρίχνει το δίσκο από ένα μικρό κύκλο χαραγμένο στο έδαφος που ο αθλητής μόλις χωρούσε. Το μέρος αυτό λέγεται "βαλβίδα".

Στους ιστορικούς χρόνους η δισκοβολία ήταν αγώνισμα του πεντάθλου.

Στην αρχαία Ελλάδα έγιναν αρκετά ατυχήματα που αποδίνονται στο ρίξιμο του δίσκου.

Η δισκοβολία κατατάσσεται στις βαρύτερες ασκήσεις. Για να μπορούν να εκτιμήσουν τη βολή του κάθε αθλητή, μόλις έριχνε αυτός το δίσκο βάζανε ένα σημάδι που έδειχνε ακριβώς το σημείο που είχε πέσει ο δίσκος. Τα σημάδια αυτά ήταν κυρίως πάσσαλοι ή βέλη κι έτσι ήταν δυνατό να συγκρίνουν δύο βολές μεταξύ τους.

Η αρχαιοελληνική μέθοδος για το ρίξιμο του δίσκου ήταν η εξής: Πρώτα ο δισκοβόλος τοποθετούσε μπροστά το δεξί πόδι. Αιωρούσε το δίσκο μπροστά και πάνω, ενώ συγχρόνως εκτός από το αριστερό τον συγκρατούσε και με το δεξί του χέρι. Σημαντικό γι ' αυτόν ήταν να φέρει σε ισορροπία το σώμα του. Μετά έφερνε και τα δυο του χέρια με το δίσκο αργά - αργά πάνω από το κεφάλι του. Από κει απότομα έστρεφε το σώμα του και το έκαμπτε προς τα κάτω και δεξιά.

Τότε άφηνε πια το δίσκο στο δεξί χέρι και με το βάρος του δίσκου τώρα το έφερνε τεντωμένο όσο γινότανε περισσότερο προς τα πίσω και λύγιζε τα γόνατα. Χωρίς να σταματήσει άρχιζε ν' αντιστρέφει την αιώρηση του χεριού, έκανε μια γρήγορη ανάκυψη και στροφή προς τα μπροστά και άφηνε το δίσκο να φύγει προς τα εμπρός και κάτω.

ΤΕΛΟΣ

Από τους μαθητές του τμήματος Α’1: Γαλανός Σταμάτης Γεωργούλιας Αλέξανδρος Εμμανουήλ Παντελής Ηλιόπουλος Κωνσταντίνος Κασκαρέλης Αλκιβιάδης

Π.Π.Γ.Ε.Ε.Σ. ΣΧΟΛΙΚΟ ΕΤΟΣ: 2013-14

Υπ . Καθηγητής : Αθανασόπουλος Λάμπρος

Η πυγμαχία, ήταν ένα από τα πιο αγαπημένα αθλήματα των Ολυμπιακών Αγώνων, αυτός ήταν κι ο λόγος για τον οποίο διεξαγόταν σε κάθε Ολυμπιακούς Αγώνες.

I . ΑΠΟΙΚΟΝΙΣΕΙΣ: ερείπια αρχαίου ναού στη Σουμέρια (5000π.Χ)

Αίγυπτος (3000π.Χ)

I I . 900π.Χ: εξέλιξη πυγμαχίας από τους λαούς της θάλασσας

I I I . 688π.Χ: εμφανίζεται η πυγμαχία στους Ολυμπιακούς Αγώνες (23 ο ι Ο.Α)

IV. 1 ο ς ολυμπιονίκης: Ονομαστός (από Σμύρνη)

Η πυγμαχία ήταν βίαιο και συχνά θανατηφόρο αγώνισμα. Υπάρχουν πολλές μαρτυρίες για φοβερά και αιματηρά τραύματα του αγωνίσματος.

Τα χέρια ήταν ενισχυμένα με χοντρά δερμάτινα λουριά από τον αγκώνα μέχρι τις γροθιές, ενώ τα δάχτυλα έμεναν ακάλυπτα για να κλείνουν σχηματίζοντας γροθιά. Τα λουριά μπορεί να ήταν ενισχυμένα με μικρούς μολυβένιους βόλους ή καρφιά. Σε περίπτωση που ο αγώνας κρατούσε πολύ ώρα χωρίς νικητή, οι αγωνιστές έπρεπε να κάνουν την ονομαζόμενη «κλίμακα». Δηλαδή οι πυγμάχοι στέκονταν ακίνητοι χωρίς να αμύνονται ή να αποφεύγουν το χτύπημα, ενώ εναλλακτικά αντάλλασσαν χτυπήματα μέχρι που ένας από τους δυο κατέρρεε. Νικητής ήταν αυτός που κατόρθωνε να μην χτυπηθεί αλλά ούτε και να χτυπήσει τον αντίπαλο, κάνοντάς τον απλά να καταρρεύσει εξουθενωμένος από τις άκαρπες επιθετικές προσπάθειές του.

Ευχαριστούμε για την προσοχή σας.

Τέλος, συμπεραίνουμε πως οι ολυμπιακοί αγώνες περιελάμβαναν πολλά αθλήματα πάνω στα οποία οι άνθρωποι δραστηριοποιούνται, έως

και σήμερα. Έτσι, οι Ολυμπιακοί αγώνες έχουν μείνει ένα γεγονός που συνεχίζεται με εξίσου μεγάλη

επιτυχία.

ΕΥΧΑΡΙΣΤΟΥΜΕ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΡΟΣΟΧΗ ΣΑΣ.