Λόγια Ζωής Μαρ-Απρ 09

Λόγια Ζωής2

Κάποιος μου διηγήθηκε κάτι, το τόσο αληθινό. Στο δρόμο δυο περπατού-σαν και ο ένας έλεγε στον άλλο: «Μα, γιατί δεν πιστεύεις στον Χριστό; Γιατί δεν πι-στεύεις στο θάνατό Του και στην ανάστασή Του;» «Δεν μπορώ να πιστέψω», απάντη-σε ο άλλος. «Μα γιατί, επανέλαβε ο άλλος, πιστεύεις στον Θεμιστοκλή;»

Είναι περίεργος ο διάλογος αυτός, αλλά έχει μέσα του μια μεγάλη αλήθεια. Η ζωή, και ειδικότερα η ανάσταση του Ιησού Χριστού, αποτελεί ένα ιστορικό γεγονός και τέτοιο πρώ-τιστα θα πρέπει να το δεχτούμε, πριν προχω-ρήσουμε στις άλλες, βαθύτερες, συνέπειές του. Και όπως έλεγε κάποιος, κανένα ιστορικό γεγο-νός δεν είναι τόσο πλατιά τεκμηριωμένο, όσο η ανάσταση του Κυρίου μας.

1. Έχει προσωπικούς μάρτυρες ένα πλήθος μεγάλο, αρχίζοντας από τη Μαγδαλη-νή, τους δώδεκα μαθητές, τους δύο της Εμμα-ούς και πλήθος άλλων ανθρώπων. Αργότερα τον Παύλο, τον Στέφανο και άλλους.

Το μεγάλο θαύμα

Μάρτιος - Απρίλιος 2009 3


2. Έχει την ιστορική περιγραφή τεσ-σάρων προσώπων, των Ευαγγελιστών, που ο καθένας με δικό του τρόπο και σε διάφορες περιόδους έγραψαν για το Πρόσωπο αυτό και την ανάστασή Του, με πλήρη βεβαιότητα και με πολλά στοιχεία και περιγραφές.

3. Έχει τη γενική παραδοχή μεγάλων μαζών την εποχή εκείνη και αργότερα, που πείστηκαν απολύτως για την αλήθεια του γε-γονότος αυτού, χωρίς ίχνος αμφιβολίας. Είναι όλοι αυτοί που άφησαν τον εθνισμό και τον Ιου-δαϊσμό και έγιναν οπαδοί του αναστημένου και ζωντανού Ιησού Χριστού.

4. Έχει τις άνευ προηγουμένου συνέ-πειες μέσα στο δρόμο της Ιστορίας, διότι το γε-γονός της ανάστασης του Ιησού Χριστού έδω-σε δύναμη σε απλούς ανθρώπους να αγωνι-στούν με όπλα την αγάπη και την πειθώ και να ανατρέψουν μια ολόκληρη αυτοκρατορία, που αγκάλιαζε όλο τον κόσμο του ελληνορωμαϊκού πολιτισμού.

5. Τα περισσότερα από τα κοινωνικά επιτεύγματα δεν έχουν τις ρίζες τους, παρά μόνο στο Ευαγγέλιο, που την υπόστασή του την οφείλει στον αναστημένο Ιησού Χριστό, που Τον θεωρεί και Κύριο της Ιστορίας.

Το γεγονός της ανάστα-σης του Ιησού Χριστού έδω-σε δύναμη σε απλούς αν-θρώπους να αγωνιστούν με όπλα την αγάπη και την πειθώ και να ανα-τρέψουν μια ολόκληρη αυ-τοκρατορία.


6. Έχει ακόμη τη μαρτυρία εκατομμυ-ρίων ανθρώπων, που ύστερα από δυο χιλιά-δες χρόνια, πιστεύουν στον αναστημένο Ιησού Χριστό, με μια πίστη που δεν θα μπορούσε να σταθεί, αν δεν είχε τις ρίζες της μέσα στην καθημερινή πνευματική, αλλά πραγματική, κοι-νωνία με έναν ζωντανό Χριστό, που χορηγεί τη δύναμη Αυτός για την ομολογία τόσων αν-θρώπων, σε τόσους λαούς, σε όλα τα μέρη του κόσμου.

Σκέψου το γεγονός της ανάστασης του Ιησού Χριστού. Αν δεν μπορείς να το καταλά-βεις, αυτό δεν έχει καμιά σημασία και δεν μπο-ρεί να αναιρέσει την ιστορικότητα του γεγονό-τος αυτού. Τόσo λίγα πράγματα γνωρίζουμε. Και αυτά που λέμε πως γνωρίζουμε, βασικά τα αγνοούμε. Κάποιες ερμηνείες, θεωρίες με πιθανοφάνεια γνωρίζουμε, που αργότερα θα αναιρεθούν από την επιστήμη, για να δώσουν τη θέση τους σε κάποιες άλλες. Τι ξέρεις για το φως; Τον ηλεκτρισμό; Τη βαρύτητα; Και πού να στηριχτείς όταν ολόκληρη η νευτωνική φυσική πετάχτηκε στον αέρα από τις νεότερες θεωρί-ες, που κι αυτές πάλι απειλούνται από κάποιες άλλες;

Σκέψου το γεγονός της ανάστασης του Ιησού

Χριστού. Αν δεν μπορείς

να το καταλά-βεις, αυτό δεν

έχει καμιά σημασία και

δεν μπορεί να αναιρέσει την ιστορικότητα

του γεγονότος αυτού.


Η ανάσταση του Ιησού Χριστού αποτε-λεί ένα αναμφισβήτητο ιστορικό γεγονός. Αν το δεχτείς και ομολογήσεις ότι ο Ιησούς Χριστός ζει, τότε πρέπει να δεχτείς:

1. Ότι όσα είπε είναι αληθινά. Για τον άνθρωπο. Για τον Θεό. Για τη ζωή. Για την αι-ωνιότητα.

2. Ότι είσαι ένας αμαρτωλός και έχεις ανάγκη σωτηρίας, που τη χαρίζει μόνον ο Ιη-σούς Χριστός, που πέθανε και αναστήθηκε για σένα.

3. Πως κάποια μέρα θα σταθείς μπρο-στά στον αναστημένο Ιησού για να δώσεις λόγο των πράξεών σου και προπαντός για τη θέση ή άρνησή σου να δεχτείς τη χάρη και το έλεός Του.

Μην παρασύρεσαι από εξυπναδολογί-ες, ελαφρότητες, που λέγονται με μια ανερ-μάτιστη προχειρότητα. Μελέτησε. Ερεύνη-σε. Και το σπουδαιότερο: Ζήτησε από τον αναστημένο Ιησού να σου φανερώσει το πρόσωπό Του και την παρουσία Του στη ζωή σου, για να μην είσαι άπιστος, αλλά πι-στός (Ιωάννης κ΄ 27).


Η ζωή, και ειδικότερα η ανάσταση του Ιησού Χρι-στού, αποτε-λεί ένα ιστο-ρικό γεγονός και τέτοιο πρώτιστα θα πρέπει να το δεχτούμε, πριν προχω-ρήσουμε στις άλλες, βαθύ-τερες, συνέ-πειές του.


Στο σκληρό αχυρόστρωμά του πέρασε την πιο άσχημη νύχτα της ζωής του. Πάντα το κελί της φυλακής του ήταν ξένο και άγνωστο στις ακτίνες του ήλιου. Μεγάλη πολυτέλεια ο ήλιος, για ρωμαϊκές φυλακές. Από πάνω μια τρύπα μονάχα ανοιχτή άφηνε για λίγες ώρες να μπαίνει λίγο μουντό φως. Και αυτή η υγρασία! Περόνιαζε τα κόκαλα. Την ένιωθες μέ-χρι τα βάθη της ψυχής σου. Μα δεν ήταν αυτά, τα είχε συνηθίσει. Μήπως ήταν η πρώτη φυλακή από την οποία πέρασε; Ή ήταν καινούργιος στο επάγγελμα; Άλ-λος ήταν ο λόγος. Πιο σοβαρός.

Η απόφαση είχε παρθεί. Το δικαστήριο άργησε να συνέλθει. Μα η απόφαση ήταν οριστική. Το γνώριζε τόσο καλά αυτό. Όλο και περίμενε, πως με κάτι λεφτούλια, από τις ληστείες του φυσικά, που είχε σκορπίσει, όλο περίμενε με την αγόρευση εκείνου του

Ο δραπέτης


ακριβοπληρωμένου ρήτορα – δικηγόρου, πως θα βρισκόταν ένα παραθυράκι να γλιτώσει από το θάνατο τώρα και αργότερα να βγει. Μα όλες του οι ελπίδες είχαν διαλυθεί σαν φθινοπωριάτικη ομίχλη. Του είχαν κάνει γνωστό, πως την άλλη μέρα, μια και πλησίαζε το Πάσχα, πριν από αυτό θα τον σταύρωναν μαζί με κάποιους άλλους, που δεν τους γνώριζε. Να γιατί ήταν τόσο άσχημος ο ύπνος του.

Πόσες φορές δεν ξύπνησε αυτή τη νύχτα. Κάθε τόσο νόμιζε πως ένιωθε το βαρύ χέρι τού Ρωμαίου δεσμοφύλακα να τον σπρώχνει να ξυπνήσει, να τον βγάλει στην αυλή, που θα τον έπαιρνε το κλειστό αμάξι για να τον πάει στον τόπο, που είχαν διαλεγμένο για τις σταυρώσεις. Άνοιγε μέσα στο σκοτάδι τα μάτια του. Δεν ήταν κανένας. Ταλαιπωρημένος, ξανάκλεινε τα μάτια του. Μα σε λίγο πάλι κάποιο χέρι τον έσπρωχνε. Πάλι η ίδια ιστορία. Πάλι το σκοτάδι. Το δράμα του. Ο εφιάλτης του. Η αγωνία του. Πόσο θα βαστούσε αυτό; Κάλλιο να τελειώνουμε μια ώρα πιο γρήγορα. Αυτή ήταν η πεθυμιά του.

Του είχαν κά-νει γνωστό, πως την άλλη μέρα, μια και πλησίαζε το Πάσχα, πριν από αυτό θα τον σταύρω-ναν μαζί με κάποιους άλ-λους, που δεν τους γνώριζε. Να γιατί ήταν τόσο άσχημος ο ύπνος του.

Ο δραπέτης


Γλυκοχάραζε. Στο γεμάτο από βρώμα κελί του ένιωσε πάλι το ίδιο χέρι να τον σπρώχνει. Πάλι η ίδια ιστορία. Άνοιξε τα μάτια του. Μα όχι. Τώρα ήταν τελείως διαφορετικά τα πράγματα. Ναι, ο δεσμοφύλακας ήταν από πάνω του και τον έσπρωχνε. Γύρισε και τον κοίταξε. Αυτός χαμογελούσε. Το κτήνος. Πού έβρισκε το κουράγιο να γελά; «Κάνε γρήγορα και πάρε τα πράγματά σου να πηγαίνουμε». Και πάλι γελούσε. Και να σκεφτείς, πόσα δεν του είχε χαρίσει αυτού του δεσμοφύλακα! Και τώρα να παίζει με το θάνατό του…

«Πάρε τα πράγματά σου», του λέει. «Μα τι να τα κάνω; Εκεί που πάω, δεν μου χρειάζονται. Στα χαρίζω για να πιεις ένα κρασί, σαν θα τα δώσεις στον παλιατζή.» «Πάρε τα πράγματά σου. Θα σου χρειαστούν.» Και του έσπρωξε το σάκο του.

Πέρασαν από ένα διάδρομο, μετά από έναν άλλο. Ο δεσμοφύλακας έσυρε βαριά την πόρτα, που έβγαζε στην αυλή, και του είπε, πάλι γελώντας, δίνοντάς του μια σπρωξιά: «Βαραββά, άντε στο καλό. Πήγαινε.» «Μα πού να πάω; Γιατί με κοροϊδεύεις;» Ήταν έτοιμος να σωριαστεί. Δεν βαστούσε άλλο.

Με τα λεφτά, από τις λη-

στείες, περί-μενε πως θα γλιτώσει από

το θάνατο. Μα του είχαν

κάνει γνω-στό, πως την

άλλη μέρα, θα τον σταύ-ρωναν μαζί

με κάποιους άλλους, που

δεν τους γνώ-ριζε...


Τότε, με λίγα λόγια, του εξήγησε ο δεσμοφύλακας, πως αντί γι’ αυτόν, κάποιος άλλος θα πέθαινε. Κάποιος Ιησούς, που τον λέγανε Χριστό. Κάποιος, που έκανε θαύματα. Που έλεγαν πως είχε αναστήσει και κάποιον τελευταία στη Βηθανία. Αυτόν διάλεξαν οι ιερείς να πεθάνει. Αυτόν θέλησε ο λαός να πεθάνει. «Εσύ», του λέει, «τη γλίτωσες. Είσαι ελεύθερος. Άλλος θα πληρώσει για σένα».

Μια μικρή, φανταστική περιγραφή εκείνου του σημείου, που με τόση λακωνικότητα ο Λόγος του Θεού μάς παρουσιάζει. Ο Βαραββάς, ένας ματοβαμμένος κακούργος, αφέθηκε ελεύθερος, για να πεθάνει ο αναμάρτητος Υιός του Θεού πάνω στο σταυρό του Γολγοθά.

Όταν διαβάζουμε την Καινή Διαθήκη, δεν πρέπει να τη διαβάζουμε σαν ένα βιβλίο φιλολογικό, που σκοπό έχει να μας διασκεδάσει ή να μας χαρίσει μερικές γνώσεις. Θα πρέπει να βλέπουμε μέσα στις σελίδες της το μήνυμα και τα λόγια που ο Θεός απευθύνει σε μας. Για να καταλάβεις αυτή την ιστορία, πρέπει να δεις στη θέση του Βαραββά τον εαυτό σου. Όλοι μας

Ο δραπέτης

Τότε, με λίγα λόγια, του εξήγησε ο δε-σμοφύλακας, πως αντί γι’ αυτόν, κά-ποιος άλλος θα πέθαινε. Κάποιος Ιη-σούς, που τον λέγανε Χρι-στό. Κάποιος, που έκανε θαύματα.


ήμασταν μέσα στην αμαρτία, καταδικασμένοι στην αιώνια απώλεια, κάτω από την τρομερή, αλλά δίκαιη μάχαιρα της κρίσης του Θεού.

Θάνατος διπλός. Σωματικός από τη μια μεριά και αιώνιος από την άλλη. Αλλά η αγάπη τού Θεού θέλησε στη δική μας θέση να πεθάνει, όπως στη θέση του Βαραββά, ο Ιησούς Χριστός, για να ζήσουμε εμείς ελεύθεροι σε μια καινούργια ζωή καθαρότητας και αγάπης, που μονάχα η καθημερινή επικοινωνία μας με τον Θεό μπορεί να μας χαρίσει.

Ο Θεός σε αγάπησε τόσο, ώστε να θυσιάσει στη δική σου θέση τον Υιό Του (Ιωάννης γ΄16).

Ο Θεός δεν θέλει το θάνατο του αμαρ-τωλού, αλλά τη σωτηρία του (Λουκάς ιθ΄10).

Ο Θεός θέλει να σε ελευθερώσει από τον αιώνιο θάνατο, σαν τον Βαραββά.

Tο νέο μας e-mail! Eπικοινωνήστε μαζί μας με e-mail:

[email protected]


Ήμουν ένας άθλιος. Στην πατρίδα μου, τη Ζάκυνθο, δεν νομίζω ότι υπήρχε άλλος χειρότερος από μένα. Όταν άρχιζα να βλαστημώ, και αυτό γινόταν όλη την ώρα, κανένας δεν μπορούσε να με φτάσει. Ήμουν τρομερός. Οι βλαστήμιες μου δεν είχαν όρια. Και ήταν τόσο πρωτότυπες. Από την άλλη τη μεριά, προσπαθούσα, με πολλή υποκρισία, να φέρομαι ευγενικά στους ανθρώπους. Μια φορά, θυμάμαι, δυόμισι ώρες μετά τα μεσάνυχτα, σηκώθηκα στο κρεβάτι μου και άρχισα να βρίζω χωρίς τελειωμό. Τόσο ο διάβολος με είχε κυριέψει, που ήθελα να σκοτώσω τη γυναίκα μου. Πώς γλίτωσε, ακόμη δεν το ξέρω.

Μια μέρα, εκεί που δούλευα στο μαγαζί μου, ήμουν επιπλοποιός, μπαίνει ένας βιβλιοπώλης των Αγίων Γραφών. Με καλοσύνη κι ευγένεια, μου σύστησε να αγοράσω το Λόγο του Θεού. Τον κοίταξα άγρια και έβγαλα ένα μουγκρητό, που έλεγε τόσα πολλά. Αυτός

Ένας άθλιος


επέμενε. Μάλιστα μου είπε χαρακτηριστικά: «Πάρε το Λόγο του Θεού, να μπει στο σπίτι σου. Θα φέρει μεγάλη αλλαγή». Γύρισα και τον κοίταξα άγρια και του είπα: «Φεύγεις ή να αρχίσω τη λειτουργία;» Εννοούσα, φυσικά, τον ατέλειωτο κατάλογο της βλαστήμιας μου. Ο άνθρωπος, ίσως μαθημένος από τέτοια συμπεριφορά, έφυγε. Ήταν μεσημέρι και πήγε δίπλα, που ήταν ένα εστιατόριο, για να φάει. Η γυναίκα μου είχε ακούσει το διάλογο. Μου ζήτησε χρήματα, για να πάει να αγοράσει μια Αγία Γραφή, μα εγώ τη βλαστήμησα και την έδιωξα. Τότε, αυτή πήγε και ζήτησε δανεικά από τον εστιάτορα και αγόρασε μία. Ο Λόγος του Θεού, παρά την αντίστασή μου, μπήκε στο σπίτι μου.

Σε λίγο αρρωσταίνει το παιδί μου και με διάσειση το φέρνουν στο Τζάννειο του Πειραιά. Τα χρειάστηκα. Ήταν ένα χτύπημα στον εγωισμό μου. Ένας πιστός άνθρωπος, που με συνάντησε, μου χάρισε μια Καινή Διαθήκη. Μα εγώ περιφρόνησα την Καινή Διαθήκη που μου έδωσε. Την πέταξα σε μια γωνιά. Σε λίγο αρρώστησαν και τα δυο μου παιδιά. Η κρίση περνούσε η μια την άλλη. Η γυναίκα μου όμως διάβαζε το Λόγο του Θεού.

Ήμουν ένας άθλιος. Όταν

άρχιζα να βλαστημώ,

κανένας δεν μπορούσε να

με φτάσει. Από την άλλη

τη μεριά, προσπαθού-

σα, με πολλή υποκρισία, να

φέρομαι ευ-γενικά στους ανθρώπους.


Είχα και εγώ το δικό μου ευαγγέλιο. Ήταν ο «Θησαυρός» και το «Ρομάντσο». Με πάθος διάβαζα. Ξυπνούσα και κοιμόμουν μ’ αυτά τα «αριστουργήματα». Πότε-πότε, που ήμουν, ας πούμε, στις καλές μου, μου έλεγε η γυναίκα μου: «Να σου διαβάσω από το Ευαγγέλιο δυο λόγια για την αγάπη του Θεού.» «Άσε με, βρε γυναίκα.» Κάποτε τα κατάφερνε και μου διάβαζε μερικές αράδες. Μα δεν έδινα σημασία.

Μια μέρα δεν ήρθε το φεριμπότ για να μου φέρει το καινούργιο «Ρομάντσο». Ήμουν σαν και αυτόν που παίρνει ναρκωτικά και δεν βρίσκει να πάρει τη δόση του. Κόντευα να τρελαθώ. Κάτι για διάβασμα γύρευα. Μα τι; Φοβισμένα, πήρα το Λόγο του Θεού. Σιγά-σιγά και κρυφά, μη με πάρουνε χαμπάρι, διάβασα λίγο. Μου άρεσε. Μα γρήγορα με πήρε στην αγκαλιά του πάλι το «Ρομάντσο». Ήταν εκεί κοντά μας ένας πιστός άνθρωπος του Θεού. Ερχόταν να μου μιλήσει για την αγάπη του Χριστού. Τον απόπαιρνα. «Φεύγεις, ή σε παίρνει ο διάβολος». Και ήμουν έτοιμος.

Μετά καιρό, ήρθα στην Αθήνα, να φύγω για την Αφρική. Ο Θεός με οδήγησε να ακούσω μερικά κηρύγματα. Χωρίς να το καταλάβω,

Ένας άθλιος

Κάτι για δι-άβασμα γύ-ρευα. Μα τι; Φοβισμένα, πήρα το Λόγο του Θεού. Σιγά-σιγά και κρυφά, μη με πάρουνε χαμπάρι, διά-βασα λίγο. Μου άρεσε...


με έπιασε η απόχη της αγάπης του Θεού. Είδα πόσο αμαρτωλός ήμουν. Και ευχαριστώ τον Θεό γι’ αυτό. Γονάτισα και ζήτησα να με πάρει και μένα, σαν τον ληστή, στο σχέδιο της σωτηρίας Του, που πραγματοποίησε πάνω στο σταυρό τού Γολγοθά. Τον ευχαριστώ. Τώρα ζω μέσα στη χάρη Του και τη σωτηρία Του. Ήμουν μια διψασμένη ψυχή και ο Ιησούς Χριστός με ξεδίψασε.

Στην υπηρεσία της Αλήθειας.Η σελίδα μας στο INTERNET:

http://www.logiazois.grΠολλά και ενδιαφέροντα! Επισκεφθείτε την!

Συστήστε την και σε άλλους.

Αποστέλλουμε μια Καινή Διαθήκη δωρεάν στη Νεοελληνική γλώσσα,

σε όποιον μας την ζητήσει με γράμμα του.

Συντροφιά Αλήθειας και Αγάπης Θεού από το τηλέφωνο(210) 57 58 928

Λιγόλεπτα τηλεφωνικά μηνύματα παρηγοριάς, ενίσχυσης, αλήθειας Θεού. Κάθε μέρα - 24 ώρες το 24ωρο!


ΔΙΜΗΝΙΑΙΟ ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΟ ΠΕΡΙΟΔΙΚΟ•ΜΑΡΤΙΟΣ - ΑΠΡΙΛΙΟΣ 2009 - Αρ. 583•ΚΩΔ.: 2437

•ΣΥΜΒ. ΤΙΜΗ ΤΕΥΧ. 0,03 ευρώ – ΕΚΔΟΤΗΣ-ΔΙΕΥΘΥΝΤΗΣ: ΟΡ. ΦΡΑΓΚΟΠΟΥΛΟΣ•ΙΔΙΟΚΤΗΤΗΣ: ΕΛΕΥΘΕΡΑ ΕΥΑΓΓΕΛΙΚΗ ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΑΘΗΝΩΝ – ΔΙΕΥΘΥΝΣΗ: ΑΛΚΙΒΙΑΔΟΥ 3 – 10439 ΑΘΗΝΑ – ΤΗΛ: 210 8210159 – 210 2825126

•e-mail: [email protected]• internet: http://www.logiazois.grΔΙΑΝΕΜΕΤΑΙ ΔΩΡΕΑΝ, Η ΕΚΔΟΣΗ ΤΟΥ ΣΤΗΡΙΖΕΤΑΙ ΑΠΟΚΛΕΙΣΤΙΚΑ ΣΕ ΠΡΟΑΙΡΕΤΙΚΕΣ ΕΙΣΦΟΡΕΣ ΑΓΑΠΗΣΕΠΙΜΕΛΕΙΑ – ΕΚΤΥΠΩΣΗ: ALTA GRAFICO Α.Ε., ΡΑΒΕΝΙΩΝ 9, 136 71 Κ. ΑΧΑΡΝΕΣ, ΤΗΛ.: 210 2314359

ΔΕΝ ΕΧΟΥΜΕ ΚΑΜΙΑ ΣΧΕΣΗ ΜΕ ΤΟΥΣ ΧΙΛΙΑΣΤΕΣ ΄Η ΜΑΡΤΥΡΕΣ ΤΟΥ ΙΕΧΩΒΑ

ΕΠΙΣΤΟΛΕΣ – ΕΜΒΑΣΜΑΤΑ – ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗ ΕΝΙΣΧΥΣΗ:Με ταχυδρομική επιταγή στη διεύθυνση του περιοδικού:

ΟΡ. ΦΡΑΓΚΟΠΟΥΛΟΣ, Ταχ. Θυρ. 50438 Τ.Κ. 141 10 Ν. ΗΡΑΚΛΕΙΟ - HELLAS

Κάθε σελίδα του βιβλίου αυτού έχει και μία ιστορία μαζί με σκέψεις και διδακτικά σχόλια γύρω από το βαθύ δράμα του σταυρού του Ιησού Χριστού και της δοξασμένης Του ανά-στασης. Βήμα - βήμα οι ώρες της σταύρωσης, ο πόνος της προδοσίας, το θαύμα της ανάστασης!

• Διαβάζεται ευχάριστα• Είναι απλό• Διδάσκει, φωτίζει• Μιλάει για τη σωτηρία του Ιησού Χριστού

Π Ν Ε Υ Μ Α Τ Ι Κ Ε Σ Ε Κ Δ Ο Σ Ε Ι Σ

ΑΥΤΕΣ ΟΙ ΠΛΗΓΕΣ ΠΟΥ ΓΙΑΤΡΕΥΟΥΝ!

Λόγια Ζωής Μαρ-Απρ 09

Documents

Transcript of Λόγια Ζωής Μαρ-Απρ 09