Post on 14-Feb-2017
Απόσπασμα από άρθροΕφημερίδα ΚαθημερινήΚ. Παπαγιαννοπούλου
Η δεύτερη αποφοίτηση τριών μαθητών που επέζησαν του Ολοκαυτώματος
Μια ξαφνική νεροποντή που ξέσπασε τον Ιούνιο του 2003 στην πόλη της Θεσσαλονίκης έμελλε να αποκαλύψει μία ακόμα τραγική πτυχή του ολοκαυτώματος της λαμπρής εβραϊκής κοινότητας της πόλης, αυτήν της εξόντωσης των μαθητών των σχολείων.
Καθώς το κτίριο του Ιταλικού Μορφωτικού Ινστιτούτου στην οδό Βασιλίσσης Ολγας είχε πλημμυρίσει, ο καθηγητής-υπάλληλος του ινστιτούτου Αντόνιο Κρεσέντσι έτρεξε στο υπόγειο όπου φυλάσσονταν οι φωριαμοί και τα κιβώτια με τα αρχεία, σε μια προσπάθεια να περισώσει ό,τι μπορούσε από τα πολύτιμα έγγραφα.
‘Οπως αφηγείται, στο μουσκεμένο από τα νερά παντελόνι του κόλλησε κάποια στιγμή μια σελίδα χαρτί που επέπλεε και όταν της έριξε μια γρήγορη ματιά, είδε ότι ήταν έκθεση από την περίοδο του μεσοπολέμου, Εβραίου μαθητή, του Τζιακόμο Μοδιάνο, με θέμα «Το πρώτο μου ποδήλατο».
Κατάλαβε ότι τα κουτιά με τους αραχνιασμένους φακέλους που απειλούσε το νερό, έκρυβαν κάτι πολύ σοβαρό και έσπευσε να τα μεταφέρει, αυτά πρώτα, σε ασφαλές σημείο. Όταν τα άνοιξε και άρχισε να ξεφυλλίζει τα έγγραφα, ξεπήδησε από μέσα Ιστορία.
Ελπίδες, εφηβικές ανησυχίες, όνειρα μιας τάξης Εβραιόπουλων βγαλμένα από μια
ξεχασμένη κούτα στο υπόγειο...
Ηταν ενδεικτικά, απολυτήρια αλλά και εκθέσεις Εβραίων μαθητών που φοιτούσαν στο ιταλικό σχολείο της Θεσσαλονίκης, αλλά δεν τα παρέλαβαν ποτέ γιατί τους πρόλαβαν, το 1943, τα «τρένα του θανάτου» προς το Αουσβιτς και κάποιοι εγκατέλειψαν την πόλη για να σωθούν.
Επί δεκατρία χρόνια έκτοτε ο Αντόνιο Κρεσέντσι εργάστηκε ακούραστα αναζητώντας ανά τον πλανήτη επιζήσαντες για να τους δώσει τα απολυτήρια και τα ενδεικτικά τους. Ενημέρωσε εβραϊκές οργανώσεις, έκανε μυριάδες τηλεφωνήματα, όργωσε το Διαδίκτυο, έστειλε emails παντού, επικοινώνησε με Εβραίους οι οποίοι είχαν το ίδιο επώνυμο με εκείνα που εμφανίζονταν στα έγγραφα, μέσω της «Κ» που έφερε στο φως την ανακάλυψη αυτών των αρχείων, το θέμα έκανε τον γύρο του κόσμου προκαλώντας συγκίνηση.
Τρεις μόνο από τους επιζήσαντες μαθητές βρέθηκαν ζωντανοί, οι Αλμπέρτο Μοδιάνο στην Αθήνα και Ρόζα Μοδιάνο και Σάρα Τίβιλι στις ΗΠΑ και πήραν το χαρτί της «αποφοίτησης», για άλλους 20 εντοπίστηκαν συγγενείς που παρέλαβαν τα απολυτήρια σε ειδική εκδήλωση στη Θεσσαλονίκη, την οποία διοργάνωσε το Ιταλικό Ινστιτούτο και τα υπόλοιπα περίπου 130 δόθηκαν στο Εβραϊκό Μουσείο της Πόλης.
Από τον Μάρτιο έως τον Αύγουστο του 1943 αναχώρησαν συνολικά 19 τρένα από τη Θεσσαλονίκη με πάνω από 46.000 Εβραίους κάθε ηλικίας. Τα 18 από αυτά πήγαν στο Αουσβιτς και στο Μπίρκεναου και ένα στο Μπέργκεν-Μπλέζεν, ενώ μόλις 1.950 άτομα επέστρεψαν - ποσοστό περίπου 4%.
Από τον Μάρτιο έως τον Αύγουστο του 1943 αναχώρησαν συνολικά 19 τρένα από τη Θεσσαλονίκη με πάνω από 46.000 Εβραίους κάθε ηλικίας. Τα 18 από αυτά πήγαν στο Αουσβιτς και στο Μπίρκεναου και ένα στο Μπέργκεν-Μπλέζεν, ενώ μόλις 1.950 άτομα επέστρεψαν - ποσοστό περίπου 4%.
Ο παλιός σιδηροδρομικός σταθμός. Από δω ξεκινούσαν τα τρένα με τα σφραγισμένα
βαγόνια που οδηγούσαν στο στρατόπεδο του θανάτου.
Ο πρώτος συρμός αναχώρησε στις 15 Μαρτίου 1943 και ακολούθησαν οι υπόλοιποι. Σε όλους υπήρχαν οικογένειες με παιδιά, μικρά και λίγο μεγαλύτερα, που ταξίδευαν μέσα σε άθλιες συνθήκες, σε βαγόνια που προορίζονταν για τη μεταφορά ζώων. 'Hταν ένα ανθρώπινο κοπάδι έτοιμο να παραδοθεί στη σφαγή... «Τα πολύ μικρά παιδιά οδηγούνταν σχεδόν αμέσως στους θαλάμους αερίων. Δεν μπορούσαν να εργαστούν και επιπλέον αποτελούσαν βάρος για τους ναζί, γιατί οι γονείς τους έπρεπε να τα φροντίζουν και άρα δεν ήταν αποδοτικοί.
Τη «λίστα του Ολοκαυτώματος της Θεσσαλονίκης», έναν οδυνηρό κατάλογο όλων των παιδιών ηλικίας μέχρι 16 ετών που μαρτύρησαν στα στρατόπεδα εξόντωσης των ναζί και υπολογίζονται σε περίπου 12.000, συντάσσει με βάση έρευνα που πραγματοποιεί εδώ και πολλά χρόνια η οικονομολόγος και δικηγόρος, συνταξιούχος πανεπιστημιακός, Στέλλα Σαλέμ από τη Θεσσαλονίκη.
Δεκάδες μικρά παιδιά, έγκλειστα στο Άουσβιτς, δείχνουν στον φωτογραφικό φακό τους αριθμούς αναγνώρισης που είχαν χαράξει στα χέρια τους οι ναζί.
«Εκτιμώ ότι συνολικά 12.000 παιδιά έφυγαν από τη Θεσσαλονίκη το 1943 στη διάρκεια του Ολοκαυτώματος και ελάχιστα γύρισαν πίσω, ίσως 25, ενώ περίπου 100 παιδιά επιβίωσαν επειδή είχαν κρυφτεί σε σπίτια μέσα στην πόλη ή πρόλαβαν και έφυγαν», αφηγείται η κυρία Σαλέμ.
Ιανουάριος 1945 – Παιδιά επιζήσαντες που βγαίνουν έξω από
τους στρατώνες του Άουσβιτς
«Υπάρχουν πολλά κενά, όσα παιδιά ήταν κάτω των 5 ετών δεν καταγράφονταν πριν από την αναχώρηση του τρένου και δεν φορούσαν το κίτρινο αστέρι» αναφέρει η κυρία Σαλέμ Σύμφωνα με την έρευνά της, κάποια από τα παιδιά που επέζησαν ήταν στο στρατόπεδο συγκέντρωσης του Μπέργκεν-Μπλέζεν της Κάτω Σαξωνίας στη Γερμανία, εκεί όπου μαρτύρησε και η Αννα Φρανκ.
TREZOROS- The Lost Jews of Kastoria FULL TRAILER
TREZOROS - Black Snow (Clip)
Φιλιά εις τα παιδιά - Trailer – Kisses to the children
Φιλιά εις τα παιδιά- %2F απόσπασμα 2ο- -
Τα 3 κορίτσια- (Kisses to the Children %2F excerpt No2)
ΠΗΓΕΣ
https://greekjewry.wordpress.com/2017/01/25/αφιέρωμα-στο-ολοκαύτωμα-συζήτησηhttp://athjcom.gr/headlineshttp://www.tovima.gr/books-ideashttp://www.kathimerini.gr/892716/article/epikairothta/ellada/h-deyterh-apofoithsh-triwn-ma8htwn-poy-epezhsan-toy-olokaytwmatos(κείμενο : ΣΤΑΥΡΟΣ ΤΖΙΜΑΣ)http://athensreviewofbooks.com/?p=1213http://www.ethnos.gr/koinonia/arthro/sto_fos_ta_xamena_paidia_tou_olokautomatos-64820761