Τίτλος Πρωτοτύπου: Dokuz Siir Kitabi. Toplu Siirler (1975-2013), Yapı Kredi Yayınları, İstanbul.© 2014 Mehmet Yaşın.

ISBN: 978-618-5144-46-3

Βακχικόν - Αστική Μη Κερδοσκοπική ΕταιρείαΕκδόσεις Vakxikon.grΑσκληπιού 17, 106 80 Αθήνατηλ. 210 3637867info@vakxikon.grwww.vakxikon.gr

© για την Ελληνική γλώσσα, 2015 Εκδόσεις Vakxikon.gr

Σειρά: Βακχικόν Ποίηση - 61

Πρώτη Έκδοση: Οκτώβριος 2015

Σχεδιασμός Έκδοσης & Εξωφύλλου: Vakxikon.gr

Εξώφυλλο: Σχέδιο με μαύρο μελάνι του ποιητή («Ο Άη Γιώργης ως Τρίτων»)

Η παρούσα έκδοση έχει επιχορηγηθεί από τις Πολιτιστικές Υπηρεσίες του Υπουργείου Παιδείας και Πολιτισμού. Η επιχορήγηση δεν σημαίνει την αποδοχή από πλευράς του Υπουργείου Παιδείας και Πολιτισμού των απόψεων που εκφράζονται από τον συγγραφέα.

[ 3 ]

OΤΑΝ ΤΟ ΧΕΡΙ ΜΟΥ ΠΗΓΑΙΝΕΙ ΣΤΟ ΤΗΛΕΦΩΝΟ…Αναστασία αυτό είναι για σένα1

Όταν βαριέμαι ή αφηνιάζει η καρδιάτο χέρι μου πηγαίνει στ’ όνομά σου στο τηλέφωνο,που εσύ μου χάρισες για να τηλεφωνιόμαστε… σαν να μην ήσουνα νεκρή.Παρόλο που σε ασπάστηκα μέσα στο φέρετροξέρεις, στην εκκλησιά της γειτονιάς εκείνης που απεχθανόσουν τον παπά, έναν ρατσιστή, ομοφοβικό καργιόλη,παρόλο που μοίρασα στα σαράντα σου τα κόλλυβα κι ενώ από άμβωνος ο ίδιος χυδαίος παπάς συνέχιζε να εξεμεί χωρίς αιδώτο κήρυγμα του στο όνομα του Ιησού και παρόλο που με τρία διαφορετικά μπουκέτα λουλούδια από αυτά που αγαπούσεςέμεινα τρεις μήνες στο μέρος που σε θάψανε… Αναστασία,το φέρετρό σου είναι τόσο βαρύ που δεν θα μπορούσα εγώ να το σηκώσωο σταυρός πάνω στα κόλλυβα είναι όσο βαρύς το μάρμαρο στο μνήμακι όταν εσύ δεν είσαι σε τούτη την καταραμένη πόλησ’ όποια πλευρά κι αν κατευθύνω τα βήματά μου είναι νεκρή ζώνη, μόνο νεκρή ζώνη, μόνο, ναι2 -Φυσικά θα πεις πως είναι μάταιη μια επίσκεψη στο κοιμητήριοακόμα κι ένα ποίημα, κι άλλωστε δεν έχω γράψει τίποτα για σένα, ούτε και σκοπεύω.

[ 4 ]

Όπως έλεγα, καλώ τον αριθμό σουτο χέρι μου πηγαίνει στο τηλέφωνο, σαν να μην ήσουνα νεκρή… και τώρα, ακόμα.

Λευκωσία, 2014

Από τη συλλογή Φαντάρος νεκρός η αγάπη μου (1984)

[ 6 ]

EΝΑ ΠΟΙΗΜΑ ΤΩΝ ΗΜΕΡΩΝ ΠΟΥ ΔΕΝ ΜΑΣ ΑΝΗΚΑΝ

i

- Άραγε ήτανε Στέλλα τ’ όνομα σουθεία που ζούσες πριν από μας σ’ αυτό το σπίτι;Να ’χες παιδιά; Κι ετούτη τη φωτογραφία στον τοίχομήπως την έβγαλες στον γάμο σου αγαπημένη θεία;

- Άραγε ήτανε Στέλλα τ’ όνομα σου;Εσένα που τα χέρια σου άπλωναν τ’ ασπρόρουχαπριν από μας σε τούτο το μπαλκόνι;Είναι δικά σου τα δακτυλικά αποτυπώματα επάνω στα μωσαϊκά κι αυτή η φωνή που ακόμ’ αντηχεί μέσα στις κάμαρεςθεία, αγαπημένη θεία…

[ 7 ]

ii

Είσ’ η σπασμένη πόρτα απ’ τα κοντάκια των τουφεκιών το βαμβακερό ύφασμα που ντύνει τους ξένουςτο τσουκάλι που ταΐζει τους άλλους.

Δεν είσαι παρά μια φωτογραφία ξεθωριασμένηούτε μια γωνίτσα δε υπάρχει για σένα στο άλμπουμ.

iii

Αν μπορούσα μονάχα μια μέρα να σε συναντήσωθα ήμουν ευτυχισμένος, τόσο ευτυχισμένος.

Βάζω στην άκρη όλες σου τις φωτογραφίες κοριτσάκι:- εδώ είναι τα γενέθλια σου- κάτω απ’ τη μανταρινιά η τούρτα με τα τρία κεράκια- εδώ είσαι στη θάλασσα με τον Ντόναλντ Ντακ- εδώ χαιρετάς από τ’ αμάξι- εδώ σου χαμογελούν οι γονείς σουκι εδώ χαμογελάς σε μένα.

Θα σου τις επιστρέψω κοριτσάκι τις φωτογραφίες σου:μα πότε-πότε μου σφίγγει την καρδιάμια σκέψη με αγχώνεικι αν σε σκοτώσανε σ’ αυτόν τον πόλεμο;

Τέλος τoυ δείγματος της έκδοσης Vakxikon.gr.

Απολαύσατε το preview;

Αγοράστε την έκδοση τώρα